ดวงใจในไฟหนาว
ตอนที่ 13
“ตกเย็นเรากลับบ้านด้วยกัน ไปทานข้าวกับพ่อแม่ฉัน กับคุณแฟรงค์ บางทีก็เพื่อนๆคุณ”
“ชีวิตเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยสองอย่าง...ความหวังและความรัก”
“ครูอารีบอกว่าเราสองคนทำงานเพื่อคนอื่น แสงสว่างจะส่องไปที่คนอื่นและแสงสว่างของคนที่เราช่วยจะส่องกลับมาหาเรา...เราจะสว่างและมีความสุขมากขึ้นทุกๆวัน”
ooooooo
เยี่ยมยุทธกับดาวเหนือตกลงปลงใจกันได้โดยไม่รู้เลยว่าเรื่องเลวร้ายกำลังคืบคลาน พีระพร้อมสมุนเลวบุกถึงบ้านพักเขาใหญ่เพื่อจัดการพ่อมดการเงิน!
แฟรงค์มอบหมายให้ชาติเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดประจำตัวดาวเหนือ ชาติอาสาไปส่งและอยู่อารักขาที่บ้านพักเขาใหญ่แต่เยี่ยมยุทธกับดาวเหนือเห็นว่าไม่จำเป็นเพราะอีกสักพักธนูก็จะตามมาสมทบ
ธนูแวะรับจินดามาด้วยเมื่อเห็นเธอไม่ค่อยสบายใจเรื่องของพ่อ ระหว่างทางทั้งสองพูดคุยเรื่องอนาคตก่อนพบว่าสร้อยเจ้าปัญหาของปิ่นมุกคือสมบัติของเธอตอนเด็กๆ
ความจริงจากปากจินดาทำให้ธนูตกใจ เมื่อตั้งสติได้จึงขอเส้นผมแฟนสาวไปตรวจดีเอ็นเอว่าเธอคือขวัญน้องสาวของเยี่ยมยุทธหรือไม่ เยี่ยมยุทธตกตะลึงไม่แพ้กันและถึงกับพูดไม่ออกเมื่อจินดายืนยันว่าตัวเองเคยเป็นโรคหัวใจ
ปิ่นมุกพยายามโทร.หาเยี่ยมยุทธเตือนให้ระวังพีระแต่เขาไม่รับสายจึงต้องฝากข้อความแทน แต่ทุกอย่างก็ไม่ทันการณ์เมื่อพีระกับสมุนเลวมาถึงบ้านพักเขาใหญ่และจับตัวดาวเหนือ!
“กูจะทำให้ไอ้เยี่ยมยุทธมันรู้รสชาติของความเจ็บปวดของการสูญเสียคนที่มันรักว่ามันเป็นยังไง”
กว่าเยี่ยมยุทธจะรู้เรื่องพวกพีระก็พาดาวเหนือไปไกลแล้ว พ่อมดการเงินขอความช่วยเหลือจากแฟรงค์กับชาติจนในที่สุดก็ตามเจอตัวดาวเหนือที่กระท่อมเล็กๆ กลางป่า พีระเห็นเหยื่อติดกับก็สั่งลูกน้องเผากระท่อมหวังย่างสดทั้งเยี่ยมยุทธและดาวเหนือเพื่อล้างแค้นให้เปรมจิต
เยี่ยมยุทธฟังแล้วตวาดลั่น “ชีวิตชดใช้ด้วยชีวิต เปรมจิตฆ่าพ่อแม่ผม”
พีระส่ายหน้าเย้ยเสียงเย็น “ไม่ใช่เขา ฉันต่างหาก! เปรมจิตเกลียดคนไม่ทำงานเอาแต่กอบโกยอย่างนนท์มาก ไอ้โตมรพ่อปิ่นมุกก็ไม่ยอมรับรู้เอาแต่สนุก หนีปัญหา พ่อแกเล่นการพนันหนักขึ้นจนเป็นหนี้เกือบสิบล้าน ธนาคารต้องจ่ายไปโดยบอกสาเหตุไม่ได้ มันบังคับให้เปรมจิตฉ้อฉลคดโกง”
เยี่ยมยุทธพยายามลำดับเรื่องราวแล้วต้องหน้าซีดเมื่อพบว่าสุนทรเป็นคนของพีระไม่ใช่เปรมจิต พีระไม่สะทกสะท้านกับความผิดเมื่อยี่สิบปีก่อนโดยเฉพาะชะตากรรมของแม่และน้องของเขาที่ต้องจากกันตลอดกาล
“นายสุนทรรู้สึกผิดจนเป็นบ้า มีแต่คนเลือดเย็นอย่างคุณเท่านั้นที่ไม่เป็นอะไร คุณมันเลวในสันดาน!”
“เปรมจิตเริ่มพูดเรื่องกำจัดนนท์ ฉันทนเห็นเปรมจิตถูกจับถ้าเกิดพลาดขึ้นมาไม่ได้ ฉันให้ไอ้สุนทรไปเผาบ้านพ่อแม่แกโดยไม่เกี่ยวกับเปรมจิต ฉันทำทุกอย่างในชีวิตเพื่อพิสูจน์ให้เขาเห็นถึงความรักของฉัน”
