ตอนที่ 8
กฤตย์เห็นท่าไม่ดีถลาไปห้ามเลยถูกน้องสาวแหวใส่
“พี่กฤตย์ระวังตัวไว้เถอะค่ะ ถ้านึกไม่ออกว่าแม่นี่ร้ายยังไงก็ให้นึกถึงวรดาก็ได้ค่ะ”
“พูดอะไรออกมาน่ะแก้ว”
“พี่กฤตย์ก็ดูสิคะ แม่เนี่ยไม่ใช่แค่หน้าตาเหมือนวรดานะแต่นิสัยชอบหว่านเสน่ห์อ่อยผู้ชายก็ไม่ต่างกัน”
“แก้ว...หยุดพูดจาแบบนี้นะ”
“ทำไมเหรอคะ แก้วพูดความจริงแล้วพี่กฤตย์รับไม่ได้หรือไง”
“ความจริงอะไรกัน แก้วกำลังไม่ให้เกียรติเลขาฯพี่แล้วยังพาดพิงถึงคนที่เสียไปนานแล้ว”
“ค่า...แก้วแตะต้องใครไม่ได้เลย พี่กฤตย์
ปกป้องนัทธมน ปกป้องวรดา แต่พี่กฤตย์ไม่เคยปกป้องน้องสาวเลย”
“ไม่ใช่อย่างงั้นนะแก้ว”
แกมแก้วไม่ยี่หระคำพูดของพี่ชายหันไปทิ้งท้ายกับนัทธมน
“ระวังตัวไว้นะเธอน่ะ ถ้าคิดจะมาวุ่นวายกับครอบครัวพี่เกตุหรือพี่กฤตย์ล่ะก็...เธอได้เจอฉันแน่!”
นัทธมนกัดฟันไม่ตอบโต้ กฤตย์รอจนน้องสาวปึงปังออกจากห้องจึงหันไปปลอบเลขาฯสาว
“คุณไม่เป็นอะไรนะ...อย่าถือสาแก้วเขาเลย อย่างที่ผมเคยเล่า น้องสาวผมมีปัญหาเรื่องการควบคุมอารมณ์”
“ค่ะ...คุณกฤตย์เคยบอกแล้ว ดิฉันถึงอดทนไม่โต้ตอบอะไรไงคะ”
“ขอบคุณนะที่เข้าใจ แก้วเนี่ยถึงเขาจะหลุดคำพูดร้ายๆบ้างแต่ตัวตนข้างในเป็นคนจริงใจ รักใครรักจริงนะคุณ”
กฤตย์พยายามแก้ต่างให้น้องสาว นัทธมน
ไม่ตอบได้แต่นิ่งเงียบเก็บข้อมูล...หรือว่ารักฝังใจของแกมแก้วจะทำให้วรดาต้องตาย...
ooooooo
เกตุมณีนอนไม่หลับทั้งคืนเพราะเป็นห่วง
ลูกสาว ปิติเป็นห่วงแต่ไม่กล้าทักจนกระทั่งฟางเพื่อนรุ่นพี่ของลูกสาวโทร.มาแจ้งข่าวว่าถุงแป้งไปหลบภัยที่เพชรบูรณ์
ปิติกระโจนตามภรรยาทันทีเมื่อเห็นเธอคว้ากุญแจรถออกไปนอกบ้าน เกตุมณียื้อไว้จะไปคนเดียว
“คุณขับรถคนเดียวไหวหรือไง เมื่อคืนก็เอาแต่ห่วงลูกจนแทบไม่ได้นอน”
“คุณไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก”
ไม่ทันขาดคำเกตุมณีก็เกิดอาการวูบ ปิติต้องช่วยพยุงและแย่งกุญแจรถมาถือไว้
“นั่นไง...เกิดหลับในระหว่างทางจะทำยังไง ผมขับให้เอง”
“ไม่...เอากุญแจคืนมานะ”
“ผมเป็นห่วงลูกคนเดียวก็พอแล้ว อย่าให้ต้องเป็นห่วงคุณอีกคนเลยคุณเกตุ หรือจะต้องให้ผมอุ้มคุณขึ้นรถ”
“ฉันไม่ใช่เด็กสาวๆนะ ไม่ต้องมาใช้มุกนี่กับฉันหรอก”
“คุณเกตุ...ผมเป็นห่วงลูกเป็นห่วงคุณนะ ในชีวิตผม ไม่มีใครสำคัญไปกว่าคนในครอบครัวตอนนี้อีกแล้ว”
ปิติพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เกตุมณีเห็นดังนั้นเลยยอมอ่อนท่าทีลง
“งั้นคุณก็ขับไปแล้วกัน ไปถึงแล้วจะได้รับยัยถุงแป้งกลับมาเลย”
นัทธมนพยายามโทร.หาถุงแป้งเพื่อนรักตั้งแต่วันก่อนแต่อีกฝ่ายไม่ยอมรับสาย กระทั่งวันนี้ก็ยังไม่รับจนเธอเริ่มเป็นกังวล กฤตย์ไม่ได้ซักถามแต่สั่งงานพิษณุให้ช่วยประสานร้านเสื้อผ้าเจ้าประจำให้หาชุดธีมย้อนยุคให้เลขาฯสาวเพราะเธอต้องไปร่วมงานเปิดตัวโครงการที่บริษัทออกแบบ










