ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 8
“นี่เธอยังเป็นเพื่อนฉันอยู่ใช่ไหมนัท เธอคิดจะทำอะไรของเธอ”
น้ำเสียงเอาเรื่องของเพื่อนรักทำให้นัทธมนใจเสีย ตั้งท่าจะอธิบายแต่คงไม่ทันใจถุงแป้ง
“บอกฉันมาสินัท ทำไมเธอถึงทำกับฉันแบบนี้”
“ใจเย็นๆก่อนถุงแป้ง มันไม่มีอะไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่”
“แม่ฉันจะหย่ากับพ่อนี่ยังไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกเหรอ”
“หา! นี่...เธอพูดจริงเหรอถุงแป้ง”
“แล้วคิดว่าฉันจะเอาเรื่องแบบนี้มาพูดเล่นหรือไง”
“ฟังฉันก่อน...ฉันกับคุณพ่อเธอแค่ไปกินข้าวแล้วก็คุยกัน ฉันจะไปคิดเกินเลยกับคุณพ่อของเพื่อนได้ยังไง”
“แล้วเธอคิดบ้างไหมว่าทำอย่างงี้แล้วแม่ฉันจะคิดยังไง”
“เอ่อ...ฉันขอโทษ ฉันลืมคิดตรงนี้ไป”
“ต่อไปนี้ไม่ต้องมายุ่งกับพ่อแม่ฉันแล้วก็ไม่ต้องมาเจอกับฉันอีก!”
ถุงแป้งพูดจบก็วิ่งหนี นัทธมนรีบตามและยอมสารภาพแค่ว่านัดคุยกับปิติเรื่องวรดาถุงแป้งส่ายหน้าไม่อยากเชื่อหู
“ทำไมเธอถึงหมกมุ่นกับเรื่องนี้นักหนา วรดาสำคัญกับเธอมากเหรอ”
“สำคัญสิ เธอไม่เข้าใจหรอก”
“ไม่เข้าใจ...เธอก็อธิบายมาสิ บอกให้ฉันเข้าใจสิ”
นัทธมนไม่ทันอธิบายเหตุผล กฤตย์ก็โผล่มา
ถุงแป้งถือโอกาสผละหนี นัทธมนจะตามแต่ก็ไม่ทันแล้ว กฤตย์ถอนใจยาวก่อนถามเรื่องราวจากเลขาฯสาว
“ไหนคุณเล่าให้ผมฟังซิ มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”
“ก็บอกแล้วไงคะว่าไม่มีเรื่องอะไรหรอกค่ะ”
“จะไม่มีได้ไง ผมได้คุยกับพี่เกตุแล้ว”
“เอ่อ...คุณน้าเกตุเขากำลังเข้าใจดิฉันผิดนะคะ”
“แล้วที่ถูกมันคืออะไร คุณก็เล่ามาสิ...”
ooooooo
นัทธมนไม่ปริปากเล่าปัญหาระหว่างตนกับถุงแป้งเพื่อนรัก กฤตย์ไม่ได้เซ้าซี้ ได้แต่เฝ้ามองเลขาฯสาวด้วยความเป็นห่วง เต้ยแวะมาหาถุงแป้งทันทีที่เธอโทร.ไปร้องไห้ เขาอึดอัดใจมากแต่บอกเธอไม่ได้ว่าทั้งหมดมาจากความแค้นของนัทธมนที่มี ต่อฆาตกรฆ่าวรดา
กฤตย์ทนเห็นเลขาฯสาวนั่งซึมต่อไม่ไหวชวนไปกินข้าว นัทธมนจำใจพาเขาไปกินร้านประจำ กฤตย์ไม่ยี่หระท่าทางซังกะตายยั่วแหย่ทุกทางจนเธออารมณ์ผ่อนคลายและยิ้มออกบ้าง
ถุงแป้งไม่ยอมกลับบ้าน เต้ยอาสาอยู่เป็นเพื่อนและขับพาไปเพชรบูรณ์ตามที่เธอขอร้อง ฟางครูอาสาเพื่อนรุ่นพี่ของถุงแป้งมองมาด้วยความแปลกใจเพราะถุงแป้งไม่ได้โทร.บอกก่อนว่าจะมา
ฟางมั่นใจว่าถุงแป้งต้องมีปัญหาแต่ไม่อยากซักไซ้ให้อึดอัด เธอปล่อยให้ถุงแป้งกับเต้ยช่วยกันดูแลเด็กๆในโรงเรียนและช่วยซ่อมแซมอุปกรณ์ต่างๆจนสบายใจจึงถือโอกาสพูดเตือนสติ
“ตอนนี้ปัญหาที่ถุงแป้งเจอมันอาจจะดูหนัก แต่เชื่อเถอะนะว่าเวลาผ่านไปอะไรๆมันก็จะดีขึ้นเอง”
“มันจะดีขึ้นได้ยังไงพี่ฟาง ในเมื่อพ่อกับแม่จะหย่ากัน”
“มันอาจจะไปไม่ถึงขั้นนั้นก็ได้นะถุงแป้ง ตอนนี้คุณป้ากำลังโกรธอาจจะพูดไปด้วยอารมณ์ แต่ต่อให้ท่านสองคนหย่ากันจริงๆก็แค่เลิกกันในสถานะสามีกับภรรยา แต่สถานะพ่อกับแม่ยังไงก็ยังเหมือนเดิมอยู่”
