ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 8
เกตุมณีไม่เชื่อยืนกรานตามความต้องการเดิม
“ขอเวลาฉันอีกสองสามวันเดี๋ยวฉันกับลูกจะเก็บข้าวของย้ายออกไปเอง”
ปิติส่ายหน้าอ่อนใจ “คุณกับลูกไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น แค่เรื่องเข้าใจผิดเล็กน้อย ไว้คุณอารมณ์ดีขึ้นแล้วเราค่อยมาเคลียร์กัน อย่าทำเป็นเรื่องใหญ่ให้ลูกต้องเสียใจ”
“คุณไม่ต้องเอาลูกมาอ้าง ถ้าคุณแคร์ความรู้สึกลูกจริงๆจะแอบไปนัดกับเพื่อนของลูกแบบนั้นเหรอ เป็นพ่อประสาอะไร คุณมันหน้าไม่อาย!”
“หยุดด่าผมต่อหน้าลูกเลยนะเกตุ”
“ทำไมฉันจะด่าไม่ได้ ก็คุณเองที่ทำตัวแบบนี้”
“ถ้าผมทำผิดร้ายแรงจริงๆคุณด่าผมยังไงก็ได้ แต่นี่ผมไม่ได้ทำอะไรผิดคุณไม่มีสิทธิ์มาด่าผม”
“ฉันไปด่าอะไรคุณ ฉันก็แค่พูดความจริงที่มันเกิดขึ้น ถุงแป้งไปกับแม่นะ”
ถุงแป้งร้องไห้สะอึกสะอื้นแต่ทั้งปิติกับเกตุมณีก็ไม่เลิกเอาชนะกัน
“อยู่กับพ่อที่นี่แหละถุงแป้ง เชื่อพ่อสิ...พ่อไม่ได้ทำอะไรไม่ดี”
“ไปอยู่บ้านน้ากฤตย์กันนะ ไปกับแม่นะถุงแป้ง”
“อยู่กับพ่อที่นี่”
สุดท้ายถุงแป้งก็ทนไม่ไหวโพล่งเสียงดัง
“พอทีเถอะค่ะ ถุงแป้งไม่อยู่กับใครทั้งนั้น! ช่วยออกไปก่อนได้ไหมคะ ถุงแป้งอยากอยู่คนเดียว”
ooooooo
เรื่องราวจากปากแม่ทำให้ถุงแป้งเครียดจัด ไม่รู้ว่าควรเชื่อใครจนต้องโทร.หาเต้ย
“ถุงแป้ง...ทำใจให้สบายเถอะ เรารู้จักนัทมาแต่เด็ก นัทเขาไม่ใช่คนที่จะทำอะไรเสียหายแบบนั้นแน่ๆ”
“เราก็คิดเหมือนเต้ยแต่ไม่รู้สิ...บางทีมันก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมจะต้องนัดออกไปกินข้าวกันสองคนแบบนั้น”
เต้ยรู้แก่ใจว่านัทธมนมีแผนแต่บอกถุงแป้งไม่ได้ “ก็คงคุยกันธรรมดา ไม่มีอะไรหรอก”
“พรุ่งนี้เราจะไปหานัทแล้วจะถามให้รู้เรื่อง”
“ใจเย็นๆนะถุงแป้ง เราไม่อยากเห็นเพื่อนต้องทะเลาะกันหรือทางที่ดีให้เราไปด้วยดีกว่าไหม”
“ไม่เป็นไรเต้ย...นี่เป็นปัญหาของเรากับนัทแต่เราขออะไรอย่างนึงได้ไหม...อย่าเพิ่งคุยกับนัทเรื่องนี้ ห้ามบอกนัทเด็ดขาดว่าเราจะไปหา เราไม่อยากให้นัทเตรียมตัวเตรียมคำโกหกไว้ตอบเรา เราอยากจะฟังแต่ความจริงเท่านั้น!”
ถุงแป้งทำตามที่ประกาศบุกดักรอนัทธมนที่ออฟฟิศกฤตย์เช้าวันต่อมา นัทธมนยิ้มกว้างเมื่อเห็นหน้าเพื่อนรัก
“ทำไมวันนี้ถึงมาที่นี่ได้”
“เธอถามว่าทำไมถึงมาที่นี่ได้งั้นเหรอ งั้นฉันถามเธอบ้าง...ทำไมเมื่อคืนเธอถึงออกไปกับคุณพ่อฉัน”
นัทธมนอ้าปากค้าง นั่นทำให้ถุงแป้งเริ่มเชื่อว่าข้อกล่าวหาของเกตุมณีเป็นจริง
