เส้นสนกลรัก

หลังจากลากโขงไปแล้ว พร้อมถามพีระว่ารับเหมียวคนใกล้ชิดโขงมาทำงานมันเสี่ยงไปไหม

“ทุกการลงทุนมันก็มีความเสี่ยงทั้งนั้น แต่ก่อนที่เราจะเดือดร้อนก็รีบตักตวงผลประโยชน์ให้คุ้มค่า”

ooooooo

เช้าวันนี้ทิชาถามคุณนายว่าเมื่อวานที่บ้านโขงเป็นคนของคุณแม่ใช่ไหม คุณแม่ตั้งใจข่มขู่คุณโขงใช่ไหม คุณนายระวีบอกว่าตนตั้งใจสั่งสอนลูกสาวของตนต่างหาก

แล้วคุณนายก็บอกทิชาว่าลูกชายท่านผู้ว่า

เพิ่งกลับจากลอนดอน ตนนัดจิบน้ำชาไว้ตอนบ่าย ติงว่าชุดที่ทิชาใส่ไม่ค่อยสวยไปเปลี่ยนใหม่เสีย ทิชาบอกว่าตนไม่ไป ไม่ไปจิบน้ำชากับลูกชายใครทั้งนั้น คุณนายเดินกลับมาปรามทันทีว่า

“ทิชาอย่าลืมนะคะว่ามันอาจจะมีเรื่องน่ากลัวกว่าแค่การตักเตือน ทิชาคงไม่อยากให้มันรุนแรงถึงขั้นนั้นใช่ไหมคะ...ไปเปลี่ยนชุด!”

ทิชาจำต้องทำตามคำสั่ง ถามตัวเองอย่างสับสนว่า

“ทิชาจะเข้มแข็งได้ยังไงคุณโขง ทิชาจะเลือกทางเดินของตัวเองได้ยังไง”

วันนี้โขงไปที่โรงงานสับปะรดบอกเฮียนางว่าเปิ้ลไม่มาทำงานหลายวันแล้วและวันนี้เหมียวก็ไม่มาเหมือนกันหรือ เฮียนางถามโขงว่าเขาชอบเหมียวใช่ไหมให้ตอบมาตรงๆ ตนจะได้รู้ว่าควรตอบคำถามเขาไหม โขงตอบเลี่ยงว่า “ผมเป็นห่วงเหมียว”

เฮียนางหงุดหงิดบอกว่าคำตอบไม่แมนเลย

ไล่ให้กลับไปเสียตนจะไม่บอกอะไรทั้งนั้นแล้วผละไปเลย

เมื่อไม่ได้เรื่องจากเฮียนางโขงแอบนัดพบกับแสนเอารูปในโทรศัพท์ให้ดู ถามว่านี่คือพอลล่ากับออเร้นจ์หรือเปล่า แสนยืนยันว่าเป็นสองสาวที่ขึ้นรถตู้ไป ถามโขงว่ารู้จักหรือ

โขงโทร.หาเหมียวทันที เหมียวกำลังจัดอาหารให้ชัยกับทับทิมกิน ทับทิมเดินบ่นมาว่ายังเวียนหัวอยู่เลย แล้วอ้วกออกมาเลอะเทอะจนชัยลุกไปอย่างรังเกียจ เหมียวพาทับทิมไปนอนพักแล้วกลับมาเช็ดล้างอ้วกและซักเสื้อผ้าเปื้อนอ้วกของแม่เสร็จแล้วเอาไปตาก

โขงมาหาเหมียวที่ราวตากผ้าบอกว่า รู้แล้วว่าทำไมเธอไปทำงานที่ผับพีระ ตัดพ้อว่าทำไมไม่บอกตน ขณะนั้นเองยายไรเดินมาเรียกยายหวานที่แอบดูแอบฟังเหมียวกับโขงคุยกันชวนไปเยี่ยมยายแจ๊วกัน ยายหวานจุ๊ปากให้เงียบแล้วแอบดูแอบฟังด้วยกัน

โขงกับเหมียวโต้เถียงกันเรื่องเหมียวไปทำงานที่ผับพีระ เหมียวอ้างเหตุผลเดิมของตน โขงบอกว่าตนไม่ให้เหมียวไปทำงานที่นั่น เหมียวบอกว่างั้นก็หาเงินมาให้สิ ถ้าไม่มีเงินก็ไม่ต้องมาคุยกัน พูดแล้วเดินเข้าบ้านปิดประตูใส่หน้าโขง ปัง!

ยายไรกับยายหวานได้ยินและเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง ยายหวานสรุปทันทีว่า

“นังเหมียวร้อนเงิน ไอ้โขงไม่ให้นังเหมียวเลยต้องไปทำงานกับคุณพีระ...หมดโปรโมชันแล้วสินะ

ผัวไม่เลี้ยงดูแล้วไง ใกล้ถูกทิ้งแล้วแน่นังเหมียว”

“ใช่เหรอวะ” ยายไรยังสงสัย