เส้นสนกลรัก
ตอนที่ 6
คุณแม่คงโกรธมาก เพราะคุณแม่ไม่ชอบให้คนร่วมทาง
ออกนอกเส้นทาง โขงถามว่า “คุณก็เลยไม่เคยได้เลือกทางเดินของตัวเองเลย”
“เพราะคุณแม่คิดว่ามันดีสำหรับทิชา แต่ไม่เคยถามเลยว่าทิชาอยากไปด้วยหรือเปล่า ทิชาไม่อยากทำให้คุณแม่เสียใจ เพราะรู้ว่าที่คุณแม่ทำไปเพราะรักทิชา”
“แล้วที่คุณยอมทนก็เพราะว่ารักคุณแม่เหมือนกัน” ทิชาบอกว่าเพราะความรัก ตนคงต้องทนอยู่อย่างนี้ตลอดไป “แต่ผมว่าความรักที่ดี ไม่ใช่แค่การเดินนำหรือการ
ก้าวตามอย่างเดียวนะครับ แต่เราต้องคอยดู คอยเตือนให้เขาเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง ไม่ใช่ถูกใจ ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้คุณทิชาเข้มแข็งพอที่จะเลือกทางเดินของตัวเอง แล้วก็แข็งแกร่งพอที่จะนำทางคนอื่นด้วย”
โขงพูดอย่างเชื่อมั่นในตัวทิชาจนเธอมีกำลังใจขึ้น ทันใดก็ต้องชะงักเมื่อเสียงเหมียวร้อนรนเข้ามา
“คุณโขง...คุณโขง”
เหมียวชะงักกึกเมื่อเข้าไปเห็นโขงกำลังนั่งกินข้าวอยู่กับทิชา โขงถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เหมียวบอกว่าตนขี่รถผ่านมาเลยแวะ บอกโขงให้กินข้าวกับคุณทิชาต่อเถอะ เดี๋ยวต้องแวะที่อื่นอีกแล้วชวนเฮียนางกลับ
เฮียนางถามว่าเมื่อโขงที่เราจะปรึกษาอะไรได้ก็ใกล้ชิดสนิทสนมกับคุณทิชา แล้วเราจะไว้ใจใครได้
“เราคงต้องจัดการเอง” เหมียวไม่ยอมจำนน
ooooooo
คืนนี้เหมียวกับเฮียนางก็แต่งตัวแบบนักเที่ยวกลางคืนไปที่ผับของพีระ แต่เจอชัยก่อน เฮียนางบอกชัยว่าเหมียวมาสมัครงาน เหมียวคร่ำครวญความลำบากในครอบครัวจนต้องมาทำงานที่ฝืนใจตัวเองเพื่อเงิน
แสนขึ้นร้องเพลงเห็นเหมียวก็ตกใจ ลังเลว่าจะบอกโขงดีไหม แต่ความคิดฝ่ายดีก็บอกว่าถ้าตนไม่ทำแล้วใครจะทำ จึงทำทีเซลฟี่ตัวเองแต่ติดรูปเหมียวยืนอยู่กับชัยแล้วส่งไปให้โขง พอโขงเห็นรูปก็ร้อนใจนั่งไม่ติด ขอโทษทิชาบอกว่ามีเคสด่วนต้องรีบไป ต้มยำสุกแล้ว
กินเลยไม่ต้องรอ ทิชาเหวอพูดไม่ออกที่จู่ๆก็โดนทิ้งไป
เมื่อพีระรู้ว่าเหมียวมาทำงานที่ผับ ก็ถามชัยว่าไม่เอะใจเลยหรือว่าเด็กใหม่ของเขาสนิทกับสินค้าชิ้นล่าสุดของเขา ชัยบอกว่าก็น้องเขาบอกร้อนเงิน
ฝ่ายเหมียวกับเฮียนางเมื่อเข้าในผับแล้วก็เร่งกวาดตาสำรวจไปทุกซอกมุม แต่ก็ไม่เห็นเปิ้ลกับส้ม แต่กลับเจอโขงที่มายืนตรงหน้า บอกดุๆว่า
“เราต้องคุยกัน” แล้วลากเหมียวไปมุมลับตาถามว่า “คุณคิดจะทำอะไร”
แต่ไม่ทันได้พูดอะไรกันก็เห็นพีระ ชัย กับดำ เดินอาดๆเข้ามา ชัยตวาดว่า
“หยามกันถึงถิ่นเลยเหรอวะ”
“เป็นเรื่องอีกแล้ว” แสนบอกกับเฮียนางที่ยืนดูอยู่ด้วยกัน
เหมียวบอกโขงว่าตนมาสมัครงานเพราะที่นี่เงินดี ได้เงินง่าย ตนอยากสบายอยากรวยเร็ว ตนเหนื่อยและเบื่อความจนเต็มทีก็เลยมา โขงบอกไม่เชื่อ สั่งให้กลับบ้าน เมื่อเหมียวไม่กลับก็พยายามลากไป
“อย่าใช้กำลังบังคับผู้หญิงสิครับคุณโขง” เสียงพีระปรามอย่างมีอำนาจพร้อมโต และการ์ดอีกสองคนยืนขนาบ
เหมียวไล่โขงให้กลับไปเสียและอย่ามายุ่งกับตนอีก พีระผายมือไล่โขง โตปรี่เข้าประกบดึงโขงออกไป
“มณเหมียวเราต้องคุยกันนะ มณเหมียว” โขงยังพยายามหันมาตะโกน
