เส้นสนกลรัก

“แกเป็นใครวะ”

แสงไฟจากโคมทำให้เห็นหน้านายพรชัด โขงจำได้เพราะทิชาเคยบอกว่าเขาคือนายพรคนขับรถที่บ้านและโขงเคยต่อยกับนายพรเพื่อช่วยทิชาที่ถูกปล้ำในป่าช้า

“พวกมัน เพราะพวกมัน พวกมันนั่นแหละที่เลว นังคุณนายระวี นังคุณหนูทิชาด้วย พวกมันนั่นแหละมันทำร้ายทุกคน” นายพรพล่ามเหมือนคนสติไม่ดี

“นายต่างหากที่ทำร้ายคุณทิชา”

“ไม่ มึงฟังกู มัน...นังคุณนายมันโกงเงินพ่อกู พ่อกูขับรถให้ครอบครัวมันทั้งชีวิต แต่มันโกงเงินที่คุณท่านให้พ่อกูไปตั้งตัว มันเอาไป มันขโมยไปไม่เหลือ”

“ถ้าเป็นเรื่องจริง ทำไมนายไม่แจ้งตำรวจล่ะวะ”

“โว้ย...ใครมันจะฟังกู พวกมันใหญ่คับฟ้า มึงระวังตัวไว้ มันทำทุกอย่างได้เพื่อเงิน นังคุณนายระวี นังทิชา แล้วก็ไอ้พีระ พวกมันรวมหัวกัน พวกมันนั่นแหละที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่าง”

“คุณนายระวีกับคุณพีระหรือ”

โขงชะงักเมื่อได้ยินชื่อคุณนายระวีกับพีระ นายพรฉวยโอกาสนั้นสะบัดหลุด เตือนโขงก่อนวิ่งหนีไปว่า

“มึงจำไว้ กูเตือนมึงแล้ว”

นายพรวิ่งออกไป ทิ้งให้โขงอึ้งกับเรื่องที่ได้ยิน

ooooooo