เส้นสนกลรัก
ตอนที่ 4
แล้วสะบัดออกไป โขงตามไปอีก
ยายหวานตาโตเท่าไข่ห่าน ร้องอย่างสะใจ
“ชัดช้า! ไอ้นี่มันสำมะคันจริงๆ ทั้งนังเหมียว ทั้งนังน้อยหน่า เสร็จนายโขงเรียบ” ทำท่าคันปากเต็มที
ooooooo
เหมียวเก็บเงินจนได้ครบใส่ซองเอาให้เปิ้ล
เปิ้ลบอกว่าเดี๋ยวจะรีบส่งไปให้แม่ กอดขอบใจเหมียวด้วยความดีใจ ทันใดส้มก็เข้ามาถามว่ารู้หรือยังตำรวจไปจับบ่อนที่ทับทิมเล่นประจำ เหมียวผงะหน้าซีดเผือด
ปรากฏว่าทับทิมถูกผู้กองกำชัยจับ แต่ชัยกับดำหนีไปได้ เมื่อถูกนำตัวไปโรงพักเหมียววิ่งไปถึงพอดี ทับทิมด่าว่าจะมาสมน้ำหน้าหรือ ผู้กองกำชัยบอกว่าเหมียวเขาเป็นห่วงต่างหาก ทับทิมย้อนว่าถ้าเป็นห่วงก็จ่ายค่าปรับให้สิ ผู้กองบอกว่าจ่ายค่าปรับไม่ได้เพราะทำผิดซ้ำซากต้องประกันตัวเท่านั้น
เหมียวนึกๆ แล้ววิ่งอ้าวออกไปเพื่อจะเอามอเตอร์ไซค์ไปขายเอาเงินมาประกันแม่ เปิ้ลติงว่าอย่าขายเลย ผ่อนมาตั้งหลายปี แล้วเอาซองเงินที่เหมียว
เพิ่งให้คืนให้เหมียวเอาไปประกันแม่
พอประกันตัวกลับถึงบ้าน เปิ้ลถามว่าแล้วชัย
ไปไหน ทับทิมโวยวายทันทีว่าเหมียวมาทำดีด้วยก็เพราะอยากกลับมาอยู่บ้านอ่อยชัย ไล่ทั้งเหมียวและเปิ้ลให้ไปเลย พอดูเสื้อตัวเองก็โวยวายสีไม่ถูกโฉลกรีบวิ่งไปเปลี่ยน
เหมียวกับเปิ้ลเดินออกมา เหมียวซาบซึ้งน้ำใจบอกเปิ้ลว่า
“ถ้าไม่มีแกสักคนฉันจะเป็นยังไงวะ...ขอบใจจริงๆนะเปิ้ล ขอบใจมากๆ”
“อืม...เลี้ยงข้าวด้วยนะ” เปิ้ลพยายามกลั้นน้ำตาพูดให้ขำแล้วสองสาวก็หัวเราะกันทั้งที่น้ำตาคลอ...
ooooooo
พีระโมโหมากที่ทั้งบ่อนทั้งร้านเกมของตนถูกตำรวจจับ สั่งพร้อมต่อสายถึงท่านรอง พร้อมบอกว่าท่านรองอาจช่วยไม่ได้เพราะเรื่องนี้ผู้ว่าสั่งการเองให้ปราบปรามแหล่งมั่วสุมของวัยรุ่นทั้งจังหวัด
พีระถามว่าอยู่ๆมาเฮี้ยนอะไรตอนนี้ กลัวไม่มีผลงานหรือยังไง
“ก็ตั้งแต่คุณนายสมรลงมาเจอไอ้โขงนั่นแหละมันทำให้หนองตาคำของเราเปลี่ยนไป” ชัยแค้น
“เพราะโขงต้องการกำจัดอิทธิพลของคุณพีระ มันตั้งใจจะเป็นศัตรูกับคุณพีระ” ดำยุ
“กำจัดอิทธิพลกูเหรอ ไอ้โขง มึงกะกู...ใครกันแน่ที่จะถูกกำจัด” พีระจิกตาแค้น
เช้านี้โขงไปที่ตลาดเพื่อจะคุยกับยายแจ๊วถามสภาพของน้อยหน่า พอไปถึงตลาดก็กลายเป็นเป้าสายตาของทุกคนจนโขงรู้สึกแปลกๆ พอเขาไปขอคุยกับยายแจ๊วก็ถูกยายแจ๊วแว้ดทวงหลานตนคืนทันที
เหมียวบอกว่าน้อยหน่าหายจากบ้านไปสามสี่วัน ไปไหนก็ไม่รู้ บ้านเพื่อนก็ไม่ได้ไป
ที่แท้ยายหวานมาเม้าท์ว่าเห็นโขงพาน้อยหน่าไปเป็นคนสุดท้าย พวกยายๆก็รุมกันเข้ามาหาโขง เหมียวเห็นท่าไม่ดีบอกให้โขงหนีไป ยายแจ๊วได้ยิน “ไอ้โขง หนีไป” ก็นึกออกว่าที่แท้โขงคือลูกสันติกับปราณีที่
ฆ่ากันตายแล้วโขงหนีหายไปตั้งแต่คืนนั้น
บรรดายายๆมโนกันไปต่างๆนานาว่าโขงต้องเป็นโรคจิตโหดเหี้ยมแน่ๆ เพราะเห็นพ่อฆ่าแม่และ
ฆ่าตัวตายต่อหน้า อาจจะเป็นคนพาเหมียวไปฆ่าแล้วหมกป่าก็ได้ โดยมีชัยคอยยุและเสริมตลอดเวลา โขงจึงกลายเป็นจำเลยโดยปริยาย
โขงเดินผ่านกลุ่มคนที่มามุง พวกนั้นแหวกออกเป็นทางอย่างหวาดเสียว เหมียวมองตามโขงไปอย่างเข้าใจและเห็นใจ
ทับทิมมาฟังเรื่องราวของโขงก็ผสมโรงว่าเพราะตอนที่พ่อฆ่าแม่ไม่มีใครช่วย โขงแค้นเลยกลับมาแก้แค้นชาวหนองตาคำทุกคน ชัยคอยยุยงเป็นระยะ
