ตอนที่ 15
“หมั่นไส้ คุณปั้นหน้าตบตาฉันไม่ได้หรอก คุณกำลังเสียใจที่ต้องเสียคนรักให้น้องชาย ต้องจำใจเล่นบทพระเอกผู้เสียสละก็พูดมาตรงๆเถอะ” เพ็ญพธูมองอย่างรู้ทัน พงศ์ระพีอ้างทำใจได้แล้วโชคดีที่เธอเคยฉีดวัคซีนให้เขามาก่อน หัวใจเขาก็เลยมีภูมิต้านทาน ทำให้อยู่กับความเป็นจริงได้ง่ายขึ้น
“เรื่องของเรามันเป็นความผิดพลาดของฉันเอง แต่เรื่องของคุณกับบัว คุณอย่าเป็นฝ่ายทำให้มันผิดฝาผิดตัวซะเอง ฉันเชื่อสายตาผู้หญิงด้วยกัน บัวไม่ได้รักน้องชายคุณแต่คุณกำลังพยายามผลักไสบัวให้จนมุม ครอบครัวของบัวกับคุณกำลังมีความสุขที่จะเกี่ยวดองกัน บัวจะไม่ทำให้ใครต้องเสียใจ คุณใจร้ายมากนะพี” เพ็ญพธูต่อว่าเป็นชุด ทำให้พงศ์ระพีลังเล สิ่งที่ตัวเองทำถูกต้องหรือเปล่า
ooooooo
พงศ์ระพีครุ่นคิดถึงคำพูดของเพ็ญพธูที่ร้านอาหารจนไม่เป็นอันหลับอันนอน สว่างคาตา ตั้งใจจะข่มตาหลับสักหน่อยก็ถูกพันเข้ามาขัดจังหวะ มีเรื่องจะรบกวนให้ช่วย เขาตัดรำคาญจะให้ช่วยอะไรก็ว่ามา
“เรื่องบัว ผมเพิ่งรู้ว่าบัวจะไปเมืองนอกให้ได้อาปวีณก็ไม่ขวางตามใจบัวทุกอย่าง แล้วผมล่ะผมจะทำยังไง บัวเขาเกรงใจพี่ ถ้าพี่เอ่ยปากห้าม เขาต้องฟังพี่แน่ นะพี่นะ ผมรักบัวจริงๆถ้าขาดบัวไปผมคงตายแน่ๆ”
“ฉันเคยพูดแล้วแต่พูดยังไงเขาก็ดึงดันที่จะไปให้ได้”
พันหยิบซองเอกสารที่เหน็บหลังออกมา “คราวนี้ผมมีไม้เด็ด”...
ไม้เด็ดของพันคือแอบส่งคลิปที่บัวเล่นเปียโนให้กองประกวดเปียโนระดับเยาวชน และทางนั้นชอบคลิปจึงตอบรับบัวให้เข้าร่วมประกวดด้วย ทีแรกบัวไม่ยอมเข้าประกวดเพราะรู้ว่าพันทำไปเพื่อให้เธอเลื่อนการเดินทางไปเรียนต่อ แต่พอเห็นทุกคนเชียร์ บัวถึงยอมเข้าประกวด แต่มีข้อแม้ห้ามเลื่อนการไปเมืองนอก
ooooooo










