ตอนที่ 11
เลิศเล่าถึงการตัดสินใจขณะนั้นว่า
“ผมรู้ว่าผมทำให้คุณลำบาก ชีวิตคุณเคยสุขสบายแต่ก็ต้องมาอดๆอยากๆกับผมด้วย ผมสงสารคุณแล้วก็รู้สึกผิดกับคุณตลอดมา ถ้าคุณไม่มีผม คุณคงไม่ต้องทุกข์ขนาดนี้...ผมมันเป็นแค่ตัวถ่วงชีวิตของคุณ ลำพังแค่ความรักของผมมันไม่พอที่จะเลี้ยงเมียและลูกให้ทัดเทียมกับคนอื่นเขาได้ ฟ้า...ผมขอโทษที่ผมหนีไป แต่นั่นมันก็เป็นทางเดียวที่จะทำให้คุณกับลูกกลับไปมีชีวิตที่สุขสบาย ดินต้องการอนาคตซึ่งคนอย่างผมไม่มีปัญญาจะหาให้เขาได้หรอก...”
เลิศบอกว่าตนรู้ตั้งแต่วันแรกที่เจอปฐพีแล้วว่าเขาคือลูก แต่ตนขี้ขลาดเกินกว่าที่จะยอมรับว่าตนคือชีพเพราะกลัวลูกจะรังเกียจ แต่ไม่เลย ลูกไม่โกรธตนด้วยซ้ำ ตนรู้ว่าชีวิตเขาประสบความสำเร็จทุกอย่าง เขาไม่จำเป็นต้องมีพ่ออย่างตน พูดอย่างสะเทือนใจว่า
“แต่...ผมขอได้ไหมฟ้า ขอให้ผมได้เห็น ชื่นชมในตัวเขาบ้าง ผมสัญญานะว่า ผมจะไม่รบกวนหรือเรียกร้องอะไรจากคุณหรือลูกเลยแม้แต่นิดเดียว”
เมื่อเฟื่องฟ้าได้ฟังความจริงจากปากเขา เธอน้ำตารื้น ขอโทษที่โกรธเกลียดเขามาตลอด ดินโหยหาพ่อเสมอ วันนี้เขาได้เติมเต็มให้แก่ชีวิตลูกแล้ว อย่าหนีลูกไปอีก เลิศจับมือเฟื่องฟ้าขอบคุณที่เข้าใจและให้โอกาสตน
ปฐพีมองพ่อกับแม่จับมือเข้าใจกันแล้วยิ้มอย่างมีความสุข...
ooooooo
ผักกาด นักรบ ชะเอม และไวน์ ทุกคนวางแผนให้นางมางานแต่งงานของไวน์ให้ได้ เมื่อแผนหนึ่งคิดว่าไม่เวิร์กจึงร่วมกันวางแผนสอง นั่นคือหลอกนางว่าพ่อป่วยหนัก นางที่รักครอบครัวมากต้องรีบบินมาหาพ่อแน่
ทุกคนขอร้องพ่อกับแม่ให้ร่วมมือ พ่อกับแม่ที่มีใจให้ดินอยู่แล้วเต็มใจร่วมมือ เมื่อแม่โทร.ไปบอกนางว่าพ่อป่วยหนัก นางขอลางานรีบกลับมาทันที ซึ่งแจสเปอร์ที่เริ่มมีใจให้นางอยากทำความรู้จักกับครอบครัวนางก็จัดการทุกอย่างให้อย่างเร็วและอย่างดี
พอนางบินกลับมาพบว่าพ่ออาการดีขึ้นมากแล้ว ทุกคนช่วยกันพูดว่าเมื่อวานพ่อยังอาการน่าเป็นห่วง
แต่เช้านี้ก็ดีขึ้นมากและออกจากโรงพยาบาลมาอยู่บ้านแล้ว
เมื่อนางสบายใจ เพื่อนๆจึงบอกเรื่องงานแต่งงานของไวน์เย็นนี้และชวนนางไปด้วย นางอ้างว่าไม่มีชุด ก็ชวนกันไปซื้อ สุดท้ายเพื่อนๆก็ช่วยกันหว่านล้อมจนนางซื้อชุดและตัดสินใจไปงานแต่งงานของไวน์
นางมาเจอไวน์จึงรู้ว่าเจ้าบ่าวของไวน์คือพิมาน ไม่ใช่ปฐพีอย่างที่เธอคิด ไวน์เล่าว่าภาพที่ตนขึ้นโรงแรมกับปฐพีเป็นเพียงการสร้างเรื่องเพื่อเอาชนะนางเท่านั้น จริงๆแล้วคืนนั้นทั้งสองไม่มีอะไรกันเพราะต่างมีเจตนาของตัวเอง
ไวน์ยังหว่านล้อมนางว่าตนทำผิดกับนางไว้มาก ขอร้องอย่าโกรธปฐพีเลย นางเองก็รักเขาไม่ใช่หรือ แล้วจะให้อภัยคนที่เธอรักไม่ได้หรือ ย้ำกับนางว่า
“นี่คือคนที่ดีและรักเธออย่างจริงใจที่สุดแล้วนะนาง ให้โอกาสหัวใจและความรู้สึกของตัวเองเป็นคนตัดสินใจเถอะ อย่าให้ทิฐิมันทำร้ายทั้งตัวเธอและตัวเขาอีกต่อไปเลย”










