เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 11
ปฐพีฟังแม่อบรมพิมานแล้วกอดแม่ไว้ด้วยความสะเทือนใจ แต่ก็ขอให้ตนได้รักพ่อด้วยเพราะพ่อเป็นผู้ให้กำเนิด อย่าให้ตนได้ชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูเลย
“แม่รักดินมาก มากจนไม่อยากให้คนอื่นมาแย่งความรักของดินที่มีให้แม่ไป...”
ปฐพีบอกแม่ว่าพ่อก็อยู่ส่วนพ่อ “ส่วนแม่ ดินรักแม่มากนะครับ รักมากขึ้นทุกวัน...ทุกวัน”
สองแม่ลูกกอดกันด้วยความรักอย่างซาบซึ้งใจ
ฝ่ายพิมานฟังเฟื่องฟ้าแล้วกระทบจิตใจอย่างมาก วันนี้เดินไปเจอชะเอมควงคู่มากับสายฟ้า สายฟ้าแกล้งถามว่ามาคนเดียวหรือ ชะเอมเล่นตามเกมว่าจะให้เดินกับใครล่ะในเมื่อไวน์ก็ไม่อยู่แล้ว
พิมานตกใจถามว่าไวน์ไปไหน ชะเอมบอกว่าไวน์เดินทางไปหาพ่อแม่ที่ลอนดอน ก็คงไปแบบ...ขอขมาถ้าพ่อแม่ไม่โกรธไม่ว่าอะไรก็คงจะย้ายไปอยู่ที่โน่นเลย
พิมานถามว่าไวน์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ พอรู้ว่าบินคืนนี้สามทุ่มครึ่งพิมานก็พรวดออกไปทันที ชะเอมกับสายฟ้ายกมือไฮไฟว์กันดีใจที่ได้จังหวะพอดี ขอให้พิมานคิดได้ก็แล้วกัน
พิมานโทร.หาไวน์ก็ถูกตัดสายทิ้ง เขาร้อนใจทนไม่ได้ขับรถบึ่งไปสนามบิน มองหาไวน์ไม่เจอ โทร. หาก็ถูกตัดสาย เขาตัดสินใจไปขอให้เจ้าหน้าที่ประกาศเรียกตัว แต่เจ้าหน้าที่ประกาศเรียกครั้งแล้วครั้งเล่าไวน์ก็ไม่ปรากฏตัว พิมานกลัวไวน์จะขึ้นเครื่องเสียก่อนจะขอประกาศเอง เจ้าหน้าที่ไม่อนุญาตจนเกือบทะเลาะกัน
พอดีไวน์มาบอกพิมานให้หยุดได้แล้วเดี๋ยวน้องเขาจะเดือดร้อน พิมานออดอ้อนถามไวน์ว่าโกรธตนหรือ ไวน์บอกว่าไม่โกรธ เราต่างคนต่างอยู่ ตนก็จะไปใช้ชีวิตกับพ่อแม่ที่ลอนดอน ส่วนเขาก็เชิญเสเพลไป ลูกของตนตนเลี้ยงได้ แล้วอย่ามาเรียกร้องอะไรตอนลูกโตเพราะลูกมีแต่แม่คนเดียวเท่านั้น
เมื่อไวน์จะไปขึ้นเครื่อง พิมานขอร้องให้ฟังตนก่อน ตนขอเคลียร์งานก่อนแล้วค่อยบินไปขอขมาพ่อแม่ด้วยกัน
ไวน์ดีใจจนร้องไห้ พิมานปลอบว่าอย่าร้องไห้ ตนกลัว...กลัวมากว่าเธอจะทิ้งตนไป แล้วเราจะไม่ได้เจอกันอีก พูดหนักแน่นจริงจังว่า
“ต่อให้ไวน์ไม่ได้ท้อง พี่ก็จะขอไวน์แต่งงานอยู่ดี...แต่งงานกับพี่นะ...พี่สัญญาว่าจะดูแลไวน์ไปตลอดชีวิต” ทำเอาไวน์น้ำตารื้นท่ามกลางเสียงปรบมือเชียร์ของคนรอบข้างที่ได้เห็นเหตุการณ์
ooooooo
ปฐพีตัดสินใจตามหานาง คิดว่าผักกาดที่เป็นเพื่อนรักน่าจะรู้ แต่ผักกาดก็ไม่ยอมบอก ให้ไปถามพ่อแม่นางเอาเองดีกว่า เขาจึงถามที่อยู่ของพ่อแม่นางเพื่อจะไปถาม ผักกาดจึงบอกที่อยู่ที่เพชรบูรณ์ให้
ปฐพีจัดกระเป๋าเดินทางโดยมีไฟแต่งหล่อเดินทางไปด้วย เฟื่องฟ้าถามว่าจะกลับเมื่อไหร่
“คงสักสองสามวันครับแม่ แม่ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะดูแลเจ้าไฟเป็นอย่างดี”
“แม่ก็ไม่รู้ว่าดินมีเรื่องอะไรกันนักหนา ผู้หญิงคนนี้แม่ก็ไม่เคยเห็นแต่แม่ก็เชื่อในวิจารณญาณของดินนะ”
“ผมรักเขาครับแม่”
“งั้นก็ลองดู เอาความจริงใจของลูกไปคุยกับพ่อแม่เขาแล้วกัน ไม่มีพ่อแม่คนไหนหรอกที่จะไม่ใจอ่อนกับคนที่เขารักลูกตัวเอง...แล้วไฟก็เป็นเพื่อนน้าเขานะ ถือว่าได้เที่ยวปิดเทอมแล้วกัน”
“ไม่ต้องห่วงครับ ไฟจะช่วยน้าดินเกลี้ยกล่อมคนที่บ้านน้านางเอง”
ปฐพีได้พิกัดของไร่รัศมีจากผักกาดก็ตรงดิ่งไป เมื่อถึงไร่รัศมี ไฟร้องบอกอย่างดีใจ ปฐพีพยักหน้า ไฟ ถามว่าแล้วยังไงต่อละน้า
“ลุย!”
“เยส!”
น้าหลานประสานเสียงกันเป็นปี่เป็นขลุ่ย เตรียมลุยเต็มที่
ooooooo
