เด็ดปีกนางฟ้า

เฟื่องฟ้าแสดงความยินดีและอวยพรให้ทั้งสองมีความสุข พิมานขอบคุณเฟื่องฟ้าที่ชี้ทางที่เหมาะที่ควรให้ตน ไม่อย่างนั้นตนคงเสียใจไปตลอดชีวิตจริงๆ

พิมานถามปฐพีว่าง้อนางไปถึงไหนแล้ว ปฐพีพูดอย่างถอดใจว่าคงไม่มีหวังแล้ว เธอโกรธตนมากและดูเหมือนจะมีคนอื่นมาจีบแล้วด้วย ไม่อยากทำตัวเป็นหมาหวงก้าง ส่วนที่เพชรบูรณ์ที่ลงทุนไปมากแล้วนั้น ปฐพีบอกว่านั่นเป็นธุรกิจที่ตนรับปากไปแล้วว่าจะทำกับพ่อแม่เขา เราก็ต้องเดินหน้าต่อไป และนางก็ไม่รู้เพราะตนไม่ให้พ่อแม่บอกเธอ

“ไอ้บ้าเอ๊ย...ไอ้คนปิดทองหลังพระ แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่ผู้หญิงเขาถึงจะรู้วะว่านายรักและจริงใจกับเขาขนาดไหน” พิมานด่าแล้วตบบ่าปลอบใจ ปฐพีได้แต่นั่งหน้าเศร้า

ooooooo

เพราะการทำฟาร์มดอกไม้ต้องใช้เวลานาน ปฐพีกับไพรัชจึงให้รัศมีกับคนในครอบครัวทำปาท่องโก๋ขายหารายได้ไปพลาง โดยพัฒนารถเข็นให้สวยงามน่ารักและปาท่องโก๋ก็ทำรูปแบบต่างๆ ทั้งเป็นรูปสัตว์และดอกไม้เพื่อจูงใจผู้ซื้อ

 นอกจากนี้ ป้าชุนยังคิดทำน้ำสมุนไพรเพื่อสุขภาพขาย ทั้งยังมีเครื่องเสียงเล็กๆเปิดเพลงลีลาศสนุกสนาน ปรากฏว่าเรียกลูกค้าได้ฉมัง บรรยากาศเลยสนุกทั้งคนขายและคนกิน

ฝ่ายไพรัชกับลุงชื่นและคนงาน ก็ทำหน้าที่เพาะเมล็ด ลงกล้า รดน้ำพรวนดินต้นไม้ ดอกไม้

รัศมีบอกปฐพีว่าตอนนี้พ่อเขามีความสุขมาก ตื่นแต่เช้ามืดลงมาดูไร่ทุกวัน รัศมีขอบใจดินที่ทำให้พ่อกลับมามีพลังมีชีวิตชีวาเหมือนเก่า

“พ่อและทุกคนในบ้านนี้ก็มอบพลังและชีวิตชีวาให้ผมเช่นกันครับแม่” รัศมีถามว่าแม้ว่านางจะยังไม่ยอมคุยด้วยเหรอ “ครับ สักวันเขาคงเข้าใจและยอมรับ

ผมเป็นเพื่อนได้”

รัศมีถามว่าถ้าต้องใช้เวลานานหรือถ้ามันไม่เกิดขึ้น เขายังจะมาหาแม่อยู่หรือเปล่า

“มาสิครับ ผมจะมาจนกว่าคุณพ่อคุณแม่หมดความเมตตาผมแล้ว”

“โถ...ลูกดินเป็นลูกของแม่และพ่อเสมอนะ ความดีของดินมันมากมายและมีคุณค่ากับพวกเราทุกคน สักวันนางเขาจะต้องเข้าใจและเห็นใจดินนะลูก” รัศมีโอบไหล่ปลอบโยนอย่างรักใคร่ สงสาร

ooooooo

ในงานอีเวนต์เปิดตัวเครื่องสำอาง Naja ที่ห้างสรรพสินค้าในชลบุรี ไวน์เดินเข้ามาในงานกวาดตามองหาอย่างคาดหวัง แล้วก็เห็นนางกำลังยืนถ่ายรูปและแจกลายเซ็นให้ลูกค้าอยู่ ไวน์เดินเข้าไปทักนางทันที

นางตกใจมากไม่คาดคิดว่าจะเจอไวน์ที่นี่ แต่ก็ตั้งหลักได้ในทันที หลังจากทักทายกันแล้วไวน์บอกว่าเดือนหน้าตนจะแต่งงานแล้ว นางตกใจ ไวน์บอกว่า แต่งกับคนที่นางรู้จักนั่นแหละ นางนึกถึงเรื่องที่ไวน์ขึ้นห้องสวีตในโรงแรมกับปฐพีทันที เธอเจ็บจี๊ด แข็งใจถามว่าจะแต่งเมื่อไหร่ ไวน์บอกว่าเดือนหน้า ต้องรีบ เดี๋ยวท้องป่องมากแล้วจะใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวย

นางแสดงความยินดีด้วย ไวน์ขอให้เราสองคนกลับมาเป็นเพื่อนกันใหม่ พูดอย่างรู้สึกผิดว่า

“ที่ผ่านมาเธออภัยให้ฉันแล้วตั้งหลายครั้ง มันทำให้ฉันเรียนรู้ชีวิตนะนาง แต่ถ้าเธอพอจะอภัยให้ฉันได้อีกสักครั้ง ฉันอยากเชิญเธอมางานแต่งงานฉันด้วย”

“ฉันไม่ได้โกรธอะไรเธอแล้วนะไวน์ แต่ว่าฉันขอดูก่อนแล้วกันว่าจะไปได้หรือเปล่า”

“เพื่อนทุกคนก็อยากเจอเธอนะนาง ถ้าเธอมา เธอก็จะได้ไปเยี่ยมพ่อแม่ด้วยไง นะนาง...ไปให้ได้นะ ฉันจะรอ”