เด็ดปีกนางฟ้า
ตอนที่ 11
เมื่อเข้าไปแนะนำตัวกับรัศมีและไพรัช ทั้งสองถามว่าสรุปวันนี้มาหานางในฐานะอะไร “โคไพล็อตปฐพี” หรือ “ดินคนขายปาท่องโก๋”
เมื่อปฐพีอึกอัก รัศมีถามว่า ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องทำอย่างนี้ด้วย เห็นว่าลูกสาวตนโง่หรือถึงมาหลอกกันแบบนี้
ปฐพีเล่าเหตุการณ์วันที่ได้รู้จักนางโดยบังเอิญและนางก็ไม่ได้รังเกียจตนเลยเพราะคิดว่าเป็นคนจน และที่เรื่องเป็นอย่างนี้ก็เพราะตอนนั้นตนเริ่มชอบนางเลยอยากรู้ว่าเธอคิดยังไงกับตน
“พูดจริงๆนะ สิ่งที่คุณทำมาทั้งหมดไม่ใช่วิสัยของลูกผู้ชายเขาทำกัน คุณคงมาเสียเที่ยวแล้วล่ะวันนี้ กลับ ไปเถอะ คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาคุยกับพวกเราหรอก นางเขากำลังเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีแล้ว และก็คงไม่อยากพบคุณอีกเช่นกัน”
ปฐพีหน้าเสีย ผิดหวังอย่างหนัก...
ooooooo
เย็นนี้แจสเปอร์พานางไปเดินชมวิวแถวท่าเรือเมืองเก่าริมทะเล ทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข นางบอกว่าตนบินไปหลายประเทศทั้งเที่ยว ทั้งทำงาน แต่ที่นี่เป็นที่ที่ตนหลงรักมากที่สุด
แจสเปอร์ถามว่าทำไม นางบอกว่าที่นี่มีทั้งความเป็นตะวันตกและตะวันออกผสมผสานกันอย่างมีเสน่ห์ที่สุด ผู้คนก็เป็นมิตรโอบอ้อมอารี ตนรู้สึกปลอดภัยและสบายใจเหมือนอยู่เมืองไทยเลย
“ถ้าอย่างนั้น ที่นี่ก็คงเป็นบ้านหลังที่สองของคุณได้ใช่ไหม” แจสเปอร์ตาเป็นประกาย นางบอกว่าตนอยู่ได้เรื่อยๆ ถามว่าเขาจะจ้างตนทำงานต่ออีกกี่ปี “จ้างได้เรื่อยๆนะ ตลอดชีวิตเลยก็ยังไหว”
นางสะดุดหูเหมือนถูกจีบ แต่ท่าทางแจสเปอร์สดใสบริสุทธิ์ใจ นางเลยตอบตกลง แล้วยกมือแปะไฮไฟว์กัน ยิ้มสดใสอย่างมีความสุข...จากนั้นนั่งรถม้าชมเมืองกันอย่างตื่นเต้น แจสเปอร์มองกิริยาที่เป็นธรรมชาติของนางอย่างเอ็นดู ประกายตาเริ่มมีแววลึกซึ้ง...
ooooooo
ที่เพชรบูรณ์...ระหว่างที่ผู้ใหญ่กำลังเจรจากันอยู่ในบ้านนั้น ไฟกับได๋กำลังเล่นไลฟ์เฟซบุ๊กอยู่ ไม่ทันไร ปฐพีก็เดินหน้าเครียดออกมาทำมือบอกให้ไฟไปขึ้นรถ
ไฟเห็นน้าดินเดินหน้ามุ่ยมาก็เดาว่าการเจรจาคงไม่ได้ผล ได๋ถามว่าเจรจาเรื่องอะไร พอไฟเล่าให้ฟังได๋ก็รู้ทันทีว่าอีตาเกรียนโคไพล็อตนี่เองที่มาหลอกพี่นางจนพ่อกับแม่โกรธมาก ปฐพีขอโทษขอร้องได๋อย่าโกรธตนเลยแค่ทุกคนโกรธตนก็แย่พอแล้ว
“แล้วมาง้อพวกเราทำไมล่ะ พวกเราจน ไม่มีเงิน ไม่มีอะไรหรูๆแบบพวกคุณหรอก”
“เงินมันของนอกกาย สำคัญที่ไหนล่ะ คนเราจะคบกัน เป็นเพื่อนกัน เขาไม่ได้ใช้สมองเลือกสักหน่อย เขาใช้ตรงนี้เลือกต่างหาก” ปฐพีชี้ที่หัวใจตัวเอง ได๋ฟังแล้วโดนใจมากแต่บอกปฐพีว่าพี่นางยังโกรธมาก
“ไม่เป็นไรหรอกน้าดิน ยายบอกไว้ก่อนเรามาไงว่าไม่มีใครจะไม่ยอมใจอ่อนกับความรักที่แท้จริงหรอก”
ปฐพีมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่นว่ายังไงก็ต้องง้อนางให้สำเร็จให้ได้
ฝ่ายรัศมีสะใจที่ปฐพีต้องมาง้อนาง แม้ไพรัชจะไม่พอใจปฐพีแต่ก็ยอมรับว่าดูไม่เลว กิริยามารยาทการพูดจาก็ใช้ได้แต่ไม่รู้สมองซีกไหนบกพร่องถึงได้คิดแผนแบบนั้นมาหลอกลูกเรา รัศมีเชื่อว่านางสวยเลือกได้ อีกหน่อยก็หาใหม่ได้ รวยกว่านี้อีกพันเท่า ไพรัชขัดคอว่าไหนว่าเงินซื้อไม่ได้ไง
“เอ๊ะนี่คุณ อย่ามาขัดคอกันเองได้ไหม ฉันหมายถึงว่า ถ้ามีเงินแล้วนิสัยไม่ดีมันก็ไม่น่าเอา ถ้ามีเงินนิสัยดีแล้วลูกเราชอบน่ะ ไม่เอาก็บ้าแล้ว”
“สรุปก็ยังอยากได้ลูกเขยรวยอยู่ดีใช่ไหม”
“ไม่ช่ายยย...นี่คุณคิดว่าบทเรียนที่ผ่านมามันยังไม่มากพอสำหรับฉันเหรอ ฉันรู้น่ะว่าอะไรก็ไม่สำคัญสำหรับชีวิตเรามากไปกว่าความรักและความเข้าใจกันในครอบครัว ฉันจำคำพูดของคุณได้เสมอนะว่าความรักมันต่อลมหายใจให้เรามีแรงสู้ได้ทุกวัน...ทุกวัน”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ คุณภรรยาดีเด่น”
ไพรัชหยิกแก้มรัศมีหยอกอย่างเอ็นดู ทั้งสองหัวเราะกันอย่างมีความสุข
ooooooo
