เด็ดปีกนางฟ้า

“หลีกไป! ‘แฟน’ ฉันมารับแล้ว”

นางเดินผ่านเขาไปอย่างเร็ว ปฐพีรู้สึกเหมือนหัวใจถูกกระชากไปจากร่าง ยิ่งเห็นแจสเปอร์ประคบประหงมนางขึ้นรถ ปฐพีมองด้วยสายตาร้าวราน นางหันมองปฐพีอีกครั้งด้วยสายตาที่เจ็บปวดไม่น้อยกว่ากัน

แจสเปอร์มองนางแล้วหันมองปฐพี รู้โดยสัญชาตญาณว่าสองคนต้องเคยมีความสัมพันธ์กัน นางรู้ซึ้งแก่ใจว่าปฐพีต้องเสียใจมาก แต่นั่นคือสิ่งที่เขาสมควรได้รับแล้ว

ooooooo

ปฐพีกลับบ้านในสภาพซึมเศร้าอกหักยับเยิน เฟื่องฟ้าเดินมาพูดอย่างเข้าใจความรู้สึกของลูกว่า

“ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้นะลูก ไม่มีใครที่จะสมหวังไปทุกอย่างที่เราต้องการหรอก ดินต้องเข้มแข็งนะลูก แล้วมันก็จะค่อยๆผ่านไปเหมือนกับครั้งหนึ่งที่แม่ก็เคยผ่านความทุกข์แบบนี้มาก่อน”

ภาพในอดีตย้อนกลับมาสู่ความทรงจำราวกับมันเกิดขึ้นสดๆในความนึกคิดของเฟื่องฟ้า...

เวลานั้น ชีพและเฟื่องฟ้าอยู่ในวัยหนุ่มสาว ทั้งคู่เต้นรำในคลับลีลาศที่เชียงใหม่ ชีพชมว่าที่นี่ยังไม่มีใครเต้นได้พลิ้วเท่าเธอเลย เฟื่องฟ้าก็ชมเขาเหมือนกัน

อีกหน่อยเราน่าจะเปิดร้านลีลาศแบบนี้ ตนชอบเต้นรำ

ชีพพูดอย่างถอดใจว่าตนเป็นนักดนตรีไส้แห้งแค่มีนางฟ้าเดินดินลงมาหาแค่นี้ก็บุญแล้ว เธอบอกว่าจะลองคุยกับพ่อแม่ดู ชีพถามว่าคุยเรื่องอะไรเพราะเขาไม่ชอบหน้าตนอยู่แล้ว

“เดี๋ยวก็ชอบเองแหละค่ะ ฟ้ารับรอง”

เฟื่องฟ้าพูดอย่างมั่นใจ แย้มว่าพอได้เป็นคุณตาคุณยายเขาก็ต้องรักหลาน ชีพจึงรู้ว่าตนกับเฟื่องฟ้ากำลังจะเป็นพ่อเป็นแม่แล้ว

จนเมื่อปฐพีได้ 5 ขวบ วันหนึ่งชีพบอกเฟื่องฟ้าว่ามีคนจ้างตนไปเล่นดนตรีที่เพชรบูรณ์เงินดีมาก พรุ่งนี้มะรืนนี้ก็กลับแล้วให้ตนไปนะ จากวันนั้นเขาก็ไม่กลับมาอีกเลย เพื่อนๆก็บอกว่าไม่มีใครจ้างเขาไปเล่นดนตรี

“แม่ไม่รู้ว่าแม่ทำผิดอะไร ทำไมเขาทิ้งเราไป...

มันเจ็บมากนะดิน ที่อยู่ๆคนที่รักกันก็ทิ้งไป ไม่มีแม้แต่คำบอกลา” เฟื่องฟ้าน้ำตารื้นเมื่อเล่าจบ ปฐพีกอดแม่ด้วยความสงสารจับใจ...

ooooooo

วันนี้ชะเอมนำข่าวดีมาบอกผักกาดกับนักรบว่าไวน์เชิญพวกเราไปกินข้าวและคุยกันที่ร้านพิมาน เพื่อบอกข่าวการแต่งงาน ไวน์พูดกับผักกาด นักรบ ที่เชิญมาในงานว่า

“ที่ฉันเชิญพวกเธอมาวันนี้เพราะฉันมีความในใจอยากจะคุยด้วย...ฉันอยากจะขอโทษเธอทุกคนที่เคย

เหวี่ยงวีนและทำอะไรไม่ดีใส่ อย่าโกรธฉันเลยนะ...เลิกแล้วต่อกัน แล้วก็มาเป็นเพื่อนกัน...นะผักกาดนะ...”

ผักกาดบอกว่าตนไม่เคยโกรธไวน์เลย ชะเอมบอกว่าถือว่าทั้งหมดดีกันก็แล้วกันเนอะ

ผักกาดดีใจที่เห็นไวน์ใจเย็นขึ้น ไวน์บอกว่าหมอบอกทัศนคติและอารมณ์ของแม่สามารถถ่ายเทถึงลูกได้ ตนเลยกลัว ผักกาดชมว่า ไม่น่าเชื่อว่าไวน์จะทำทุกอย่างได้เพื่อลูกขนาดนี้ ไม่เพียงเท่านี้ ไวน์ยังจะลาออกจากงานเพื่อมาช่วยพิมานดูแลร้านด้วย เพื่อลูกจะได้แข็งแรง

ไวน์บอกว่าตนอยากจะเชิญนางมางานด้วย แต่ไม่รู้ว่านางจะยอมมาหรือเปล่า

“คงยากน่ะ ตอนนี้งานมันยุ่งอยู่ด้วยเพราะแบรนด์เครื่องสำอางที่มันเป็นพรีเซ็นเตอร์อยู่ที่ญี่ปุ่นน่ะกำลังใกล้จะเปิดตัวแล้ว”

แต่ผักกาดว่าถึงนางมาได้ก็คงไม่อยากมาเพราะเจอเรื่องดราม่าหนักขนาดนั้น คนเรามันไม่ได้หายเจ็บกันง่ายๆหรอก ไวน์ฟังแล้วหน้าเสียในใจรู้สึกผิดกับนาง