วิมานมนตรา
ตอนที่ 2
นางเอิบกับดาวเรืองหน้าเจื่อนเพราะผิดคาด เดือนดาราไม่สะทกสะท้านแถมไม่โวยวายอีกต่างหาก กระทั่งแสงเหลือบไปเห็นป้ายเรือนคณิกาที่ตนทั้งคู่ทำเตรียมไว้ต้อนรับ!
แสงโกรธมากกระชากป้ายทิ้ง เดือนดารา
ก็แค้นใจมากแต่เก็บอาการ แสร้งทำเป็นเศร้าจนแสงร้อนรนด้วยความเป็นห่วง ปรี่ไปยืนแนบชิดพร้อมกระซิบคำขอโทษ
“พี่ขอโทษน้องดารา พี่ขอโทษแทนคุณแม่ของพี่ด้วย ท่านไม่รู้ความจริงว่า...”
“ช่างเถอะค่ะ มันคือตราบาปที่ติดตัวน้อง
ไปแล้ว และคงไม่มีวันที่ใครจะเชื่อว่าความจริงเป็นเช่นไร คุณพี่ลืมมันเถอะนะคะเพื่อความสงบสุขของบ้านคุณพี่ แม่ทุกคนย่อมรักลูก แม่ของคุณพี่รักคุณพี่มากนะคะ”
“ขอบใจน้องดาราที่เข้าใจ น้องจิตใจดีงามมาก พี่ขอสัญญาจะไม่ให้ใครมาแตะต้องทำให้น้องขุ่นข้องหมองหมางใจแม้ปลายก้อย พี่จะให้ป้าเอิบกับดาวเรืองมาขอโทษน้องเดี๋ยวนี้”
“อย่าค่ะคุณพี่ อย่าฉีกหน้าพวกเขา น้องไม่อยากก้าวเข้ามาก็พาให้บ้านคุณพี่วุ่นวาย คุณพี่เรียกพวกเขาไปอบรมตามลำพังเถอะค่ะ น้องจะไม่ยุ่งด้วย”
แสงรับปากโดยดี สั่งนางเอิบกับดาวเรืองทำลายป้ายเสีย แต่เดือนดาราก็เปลี่ยนใจห้ามไว้ แล้วแกล้งประชดด้วยการขอเก็บป้ายนี้ไว้ดูต่างหน้าให้สำนึกเสมอว่าตนเป็นใครและมาจากไหน
การกระทำของเดือนดาราทำให้นางเอิบกับดาวเรืองตั้งตัวไม่ติด แต่ไม่ทันได้ปรึกษาหารือกันก็ถูกคุณผู้หญิงคนใหม่เรียกไปคุยบนเรือนตามลำพัง
“ขอบใจมากนะที่เอาป้ายนี้มาติดที่หน้าบ้าน”
เดือนดาราพูดเสียงเย็น ก่อนส่งสายตาดุ
ไปให้นางเอิบโดยเฉพาะ
“อาจต้องลำบากใจหน่อยนะที่ต่อไปนี้ต้องมาฟังคำสั่งฉัน ทำตามที่ฉันสั่ง แต่มันช่วยไม่ได้นี่มันคือสิ่งที่มันต้องเป็นไป หวังว่าคงไม่ทำให้เกิดเรื่องราวแบบป้ายแผ่นนี้ที่นี่อีก ป้าเอิบคงต้องฟังฉันและ
คุณพี่แสงสองคน คนนอกบ้านหลังนี้ไม่มีสิทธิ์ ถ้าป้าจะไปรับคำสั่งใครมาอีกก็ไปหาที่ทำเช่นนี้ที่อื่น
ไม่ใช่ที่นี่...เข้าใจใช่ไหม”
นางเอิบหน้าหงิกแต่ต้องรับคำเพราะยังไม่อยากมีปัญหากับแสง เดือนดาราเห็นดังนั้นก็หันไปหาดาวเรืองแล้วสั่งไม่ให้ขึ้นมายุ่งวุ่นวายบนเรือนใหญ่ของแสงอีก
ดาวเรืองอึ้งมาก ไม่คิดมาก่อนว่าจะถูกคุณผู้หญิงคนใหม่ตัดโอกาสเข้าถึงตัวแสงแบบนี้ เดือนดาราลอบยิ้มสะใจ สั่งให้ทั้งสองลงจากเรือนของตน ก่อนพึมพำไล่หลัง
“ใครจะอยากเลว แต่ทำไมต้องมาบีบคั้นกันให้ต้องเลว นังเอิบ...นึกว่าฉันไม่รู้เหรอ ฉันมองครั้งเดียวก็รู้ว่าแกจะเอานังดาวเรืองมาให้เป็นเมียคุณพี่แข่งกับฉัน!”
ooooooo
แม้จะประกาศศักดาคุณผู้หญิงคนใหม่ไปแล้ว แต่นางเอิบกับดาวเรืองก็ยังลองของ หาทางยั่วยวนและเปิดโอกาสให้แสงถึงเนื้อถึงตัวเสมอ เดือนดาราโกรธมากแต่ต้องพยายามสะกดไว้ รอเวลาเอาคืน ให้สาสม!
นายอ่ำกับนายเมฆ ต้นห้องและคนขับรถ
ของแสงมองพฤติกรรมของนางเอิบและดาวเรืองด้วยความอิดหนาระอาใจ ทั้งสองพยายามห้ามปรามและขอให้ทั้งคู่หยุดระรานเดือนดาราแต่นางเอิบ
กับดาวเรืองก็ยืนกรานจะทำตามเดิมโดยอ้างว่า
เป็นคำสั่งของคุณหญิงตรึงตรา
เดือนดาราผูกใจเจ็บมากและเริ่มแผนการเอาคืนนางเอิบกับดาวเรืองด้วยการเล่นบทโศก
กอดป้ายเรือนคณิการ้องไห้ต่อหน้ากองไฟ โดยจงใจให้แสงมาเห็น
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงเป็นพยานและช่วยโน้มน้าวจิตใจของผู้คนให้เข้าใจด้วยว่าลูกยังไม่เคยเป็นนางโลมจริงๆ แม้จะได้เคยเข้าไปอยู่ในที่แห่งนั้นมา ลูกอับอายเสียใจ แม้แต่บริวารของสามียังดูแคลนรังเกียจเย้ยหยันลูก ลูกอยากลุยไฟตายไปในกองไฟนี้เหลือเกิน”
พูดพลางพนมมือหลับตา แสงที่แอบดูไม่ห่างแทบห้ามไม่ทันเมื่อเห็นเมียรักทำท่าจะกระโจนเข้ากองไฟ
“น้องดาราอย่าทำอย่างนั้น!”
เดือนดาราแสร้งตกใจ ร้องไห้สะอึกสะอื้น
ซบอกแสง “คุณพี่...น้องอับอาย น้องเสียใจ น้องจะ เอาหน้าไปสบตาบริวารของคุณพี่ได้ยังไง น้องมั่นใจว่าป่านนี้พวกเขากำลังรวมหัวกันหัวเราะเยาะน้องลับหลังอยู่แน่ๆ”
แสงได้ยินก็หัวเสียมาก เรียกบรรดาบ่าวไพร่รวมทั้งนางเอิบกับดาวเรืองมาประกาศให้ทราบทั่วกันว่าเดือนดาราคือคุณผู้หญิงคนใหม่ของบ้านนี้ นางเอิบกับดาวเรืองไม่พอใจมากแต่ก็ขัดคำสั่งแสงที่ต้องการให้บ่าวทุกคนปฏิบัติตัวกับเดือนดาราเหมือนที่ปฏิบัติกับเขาไม่ได้
ooooooo
สำลียังคงใช้มนตร์ดำอาละวาดทั่วหมู่บ้านไม่หยุด ด้วยการขโมยเลือดของคนป่วยใกล้ตายจนหมดตัว เหล่าชาวบ้านเศร้าโศกและเดือดร้อนมากจนต้องแล่นไปฟ้องหลวงปู่มั่น
พิศพ่อของพลอยก็ป่วยหนัก อาการกระเสาะ– กระแสะมานานหลายวัน กระทั่งวันหนึ่งอาการก็ทรุดฮวบและจากไปอย่างสงบเวลาต่อมา พร้อมคำสั่งเสีย
ให้พลอยลูกสาวคนเดียวไปอยู่กับผิวซึ่งเป็นยายแท้ๆ
ในขณะที่พลอยฟูมฟายกับการจากไปของพ่อ เดือนดาราสุขจนล้นอกเพราะแสงพะเน้าพะนอไม่ห่าง หลงใหลในรสเสน่ห์ของเธอจนไปไหนไม่รอด
เดือนดาราปลื้มมากที่ผัวรักผัวหลง ก้มกราบแทบเท้าเขาก่อนนอน
แสงตกใจ รีบพยุงเมียให้ลุก “น้องดาราทำอย่างนี้ทำไม”
“น้องจำคำสอนของแม่กับป้ามาว่าเป็นภรรยาที่ดีต้องกราบเท้าสามีก่อนนอน แล้วต้องตื่นก่อนนอนทีหลังสามี”
“ขอบใจมาก แต่ไม่ต้องทำกับพี่แบบนี้หรอกน้องดารา”
“ให้น้องทำเถอะค่ะ คุณพี่คือชีวิต ลมหายใจ เป็นพระเจ้าผู้พลิกชะตาชีวิตสุดลำเข็ญของน้อง
น้องอยากทำเพื่อเตือนสติตัวเองว่าคุณพี่คือพ่อพระของน้อง ขอร้องนะคะโปรดอย่าห้าม”
