ตอนที่ 2
ooooooo
แสงมารับเดือนดาราพร้อมเตรียมเสื้อผ้าและเครื่องประดับมาให้เปลี่ยน เดือนดาราสวมแล้วปลื้มมาก
“สวยเหลือเกิน สวยมากๆ คุณแสงช่างเมตตาฉันจริงๆ”
กิมลั้งที่มาช่วยแต่งตัวพลอยตื่นเต้นไปด้วย “เพราะแกสวยสะดุดตาสะดุดใจเขา ที่สำคัญแกยังไม่ผ่านมือใคร นี่แหละที่ทำให้เขาพอใจแก ถือว่าแกโดนบุญหล่นทับ รักษามันไว้ให้ดีๆอย่าให้มันหลุดลอย ลูกท่านหลานเธออีกมากมายที่อยากได้เขามาเป็นผัว แต่แกกลับโชคดีกว่าใครๆ ยิ่งกว่าถูกหวยอีก”
เดือนดารายิ้มหน้าบาน พลันก็หุบยิ้มเมื่อคิดถึงที่มาที่ไปของตน
“ถ้าใครรู้ว่าฉันมาจากที่นี่พวกเขาจะเชื่อไหมว่าฉันเป็นสาวบริสุทธิ์ยังไม่ได้นอนกับใคร นอนกับคุณแสงคนแรก”
“ยากนะแก ไม่มีใครเชื่อหรอกว่าแกบริสุทธิ์นอกจากในนิยาย คนมันสนใจเรื่องดีของใครที่ไหน มันชอบเห็นคนอื่นได้เลวกันทั้งนั้น ความขี้อิจฉาของมนุษย์มันแรงมาก”
“โธ่...ถ้าอย่างนั้นใครมันรู้มันก็ดูถูกฉันแย่สินะ”
“คงงั้นแหละ แกก็อย่าให้ใครรู้สิ”
กิมลั้งแนะไปตามเรื่องแต่เดือนดารากลับคิดจริงจัง และคิดจะล้างแค้นคนที่ทำให้เธอต้องเป็นอย่างนี้ด้วย!
คุณหญิงตรึงตราร้อนใจเรื่องแสงจะมีเมียเป็นนางโลม ประกาศกร้าวจะให้นางเอิบหาทางกำจัด
“คุณแสงเธอติดดิน เธอชอบของแบกะดินเจ้าค่ะคุณหญิง มันต้องเอาเกลือจิ้มเกลือเจ้าค่ะ”
“นี่อย่าบอกนะว่ายัยเอิบจะหาผู้หญิงบ้านๆ มาเบี่ยงเบนจิตใจลูกชายฉัน”
“แหมคุณหญิงเจ้าขา ก็แค่มาเป็นของว่างของกินเล่นไม่ใช่เรื่องจริงจัง ผู้หญิงจะมีอะไรที่ทำให้ขุ่นเคืองมีปัญหามากไปกว่าต้องแบ่งผู้ชายกับคนอื่นเจ้าคะ”
“แล้วแต่ยัยเอิบเถอะ เอาให้มันไปจากชีวิตลูกชายฉันให้ได้โดยไม่มีนางจิ้มกล้องมาติดพันต่อให้รำคาญใจ”
“รับรองเจ้าค่ะ ด้วยความเต็มใจและปรารถนาว่าจะทำสำเร็จเป็นอย่างยิ่งเจ้าค่ะ”
นางเอิบลอบยิ้มร้าย หมายมั่นปั้นมือจะให้ดาวเรืองเป็นเมียแสงอีกคนให้ได้ คุณหญิงตรึงตราไม่รู้เรื่อง มัวสนใจเสริมที่เดินหน้ามุ่ยออกจากบ้าน
“จะไปไหนตาเสริม”
“ไปไหนก็ได้ครับ หรือบางทีอาจจะไปทดลองเดินเล่นในบ้านโคมเขียวแบบพี่แสงบ้างสักที เผื่อจะเจอเทพธิดานางโลมอย่างพี่แสงบ้าง...ผมเบื่อ!”
“พูดเล่นหรือพูดจริง หรืออยากให้แม่ตายเพราะลูกชายสองคนมีเมียเป็นนางโลม”
“คุณแม่ครับ เพราะผมรักคุณแม่ ผมจึงยอมจนเป็นแพะรับบาป เป็นหนังหน้าไฟเรื่องน้องกานดาวดี ผมไม่เคยรัก ไม่เคยคิดแม้แต่จะรัก เธอไม่ใช่ผู้หญิงในฝันของผม โปรดให้ผมได้มีช่องหายใจสะดวกบ้างเถิดครับ ไม่ใช่มีลมหายใจเป็นน้องกานดาวดี ผมจะไปขับรถเล่นหาลมหายใจที่ผมต้องการบ้าง ผมขอโทษที่พูดให้คุณแม่ไม่สบายใจ”
พูดจบก็ผลุนผลันออกจากบ้าน ทิ้งให้คุณหญิงตรึงตราหน้าเสีย...หรือเธอจะบังคับจิตใจลูกมากเกินไป
ooooooo
แสงเดินไปรับเดือนดาราถึงห้องพัก ตกตะลึงในความสวยงามของเธอมาก
เดือนดารายอบตัวกราบและจูบเท้าแสง “ดาราขอกราบเท้าแสดงความเคารพคุณพี่แสงในฐานะที่มีพระคุณเหลือล้น ฉุดเดือนดาราขึ้นมาจากขุมนรก พระคุณนี้ชดใช้กี่ชาติก็ไม่มีวันหมดสิ้น”
แสงอึ้งมาก ก่อนจะรู้สึกตัวรีบประคองเดือนดาราให้ลุก “พี่ทำในสิ่งที่ถูกต้องและทำตามที่หัวใจต้องการ พี่รักน้องดารา รักทันทีที่เห็นหน้า พี่รู้เลยว่าน้องคือคนที่พี่ตามหามาตลอดชีวิต”
“น้องขาดพ่อแม่ ขาดความรัก ขาดความอบอุ่น น้องโหยหาความรักความเมตตาจากใครสักคนมาตลอดตั้งแต่แม่ตาย คุณพี่แสงขา...รักน้องแล้วได้โปรดเมตตาน้อง อย่าไปรักใครให้น้องต้องทุกข์นะคะ”
“แน่นอน พี่สัญญา”
เดือนดาราย่ามใจมาก หลอกล่อให้แสงไปรอนอกสำนัก ส่วนตัวเองจะล้างแค้นสั่งลาสำนักโคมเขียวแห่งนี้ด้วยการล้มตะเกียงน้ำมันที่จุดไว้รอบห้อง!
“หลวงปู่เจ้าขา...อีเดือนดาราคนนี้ขอละเว้นเชื่อฟังเรื่องที่หลวงปู่สั่งสอนดาราไว้ก่อนสักครั้งหนึ่งเจ้าค่ะ ไอ้เถ้าแก่เต็งและคนที่นี่มันเลวเกินอภัยเจ้าค่ะ”
ขาดคำเดือนดาราก็เก็บข้าวของและตรงไปห้องเถ้าแก่เต็ง หลอกล่อให้อีกฝ่ายตายใจแล้วจึงทุ่มตะเกียงน้ำมันในห้องจนเถ้าแก่เต็งดิ้นพล่านด้วยความทุกข์ทรมาน
เดือนดารามองด้วยความสะใจแล้วหยิบเงินสองร้อยบาทที่อีกฝ่ายขายเธอให้แสงเข้ากระเป๋าตัวเอง
“ดิ้นไปเถิดไอ้คนเลว แกเป็นใครถึงคิดว่ามีสิทธิ์กำหนดชะตาชีวิตให้คนอื่นเขาเป็นนางโลม แกทำลายชีวิตผู้หญิงให้ตายทั้งเป็น แกทำให้ฉันมีตราบาปว่าเป็นนางโลม ใครทำร้ายฉันมันต้องเจอการตอบโต้แบบตาต่อตา ฟันต่อฟัน!”
ooooooo
ไฟจากตะเกียงน้ำมันลุกไหม้ทั่วสำนักโคมเขียวในเวลาไม่นาน เดือนดาราสวมบทโศกตะโกนบอกทุกคนว่าพบศพขวัญตาฆ่าตัวตายในห้อง กิมลั้งตกใจมากจะเข้าไปดูแต่ก็ถูกเดือนดารารั้งตัวไว้
เดือนดาราหมายมั่นจะเอากิมลั้งไปอยู่ด้วย แต่แม่เล้าใหญ่ไม่ยอมไปเพราะได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเถ้าแก่เต็ง เดือนดาราเลยต้องตัดใจและสัญญาจะช่วยดูแลพริ้งแทน
แสงไปรอเดือนดาราที่ด้านหน้าทำให้ไม่รู้เรื่องไฟไหม้ที่อีกด้านของสำนัก เดือนดาราเก็บสีหน้าอาการอย่างดีและปรี่ไปหาเขาราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ในใจพึมพำสาปแช่งทิ้งท้าย
“ไปลงนรกกันซะเถอะพวกคนสารเลว ตาต่อตา ฟันต่อฟัน...ลาก่อน!”
เพลิงเผาไหม้สำนักโคมเขียวจนเหลือแต่เถ้าถ่าน เถ้าแก่เต็งและกิมลั้งถูกไฟคลอกตาย










