สองนรี

สินธพเข้ามาขวางยกมือไหว้ขอร้องปรียาอย่าทำแบบนี้ ปรียาสั่งให้เขาพาตัวเสนียดออกไปจากบ้านของตน อิงไม่ไปไหนทั้งนั้น จะโทร.เรียกตำรวจมาจับปรียาฐานทำร้ายร่างกาย

“แล้วลูกแกก็แย่งผัวฉัน มันตีหน้าซื่อคบหาเป็นเพื่อน มันชวนผัวฉันไปเที่ยวลำปาง อ้างไปทัวร์ทำบุญ แต่มันลากไปกินกัน”

หนึ่งเหลืออดเดินกลับมายืนประจันหน้ากับอิง บอกว่าสินธพไม่ใช่ผัวของเธอเพราะไม่ได้จดทะเบียนสมรส ดังนั้นเขาจึงเป็นแค่คู่ขา และที่สำคัญตนไม่ได้แย่งผู้ชายของเธอ สินธพกับตนมีอะไรกันตั้งแต่อยู่มหาวิทยาลัยแล้ว เธอต่างหากที่เป็นฝ่ายแย่ง แล้วต่อไปนี้อย่ามาชี้หน้าด่าว่าตนแย่งของของเธออีกเพราะที่เธอกินอยู่มันเป็นของเหลือเดนจากตน แล้วตบอิงหน้าหัน อิงจะเอาคืนแต่สินธพดึงตัวไว้

“อีหนึ่ง กูจะฆ่ามึง”

“มึงเข้ามาสิ เข้ามา” หนึ่งกวักมือเรียก ปรียาสั่งลูกให้พอได้แล้วจากนั้นลากเข้าบ้าน อิงไม่ยอมจบตะโกนท้าทายหนึ่งถ้าแน่จริงอย่าหนี หนึ่งอยากจะกลับไปเอาเรื่องแต่เกรงใจแม่ก็เลยตะโกนบอกเบอร์โทร.ของตัวเองให้อิงโทร.มานัดได้เลยหากไม่ยอมจบ

 ปรียารำคาญที่อีกฝ่ายไม่ไปสักที เอากระถางต้นไม้ปาไล่ สินธพกลัวหัวร้างข้างแตกรีบลากอิงกลับไปที่รถ ปรียามองตามสะใจ

ooooooo

ปรียาไม่พอใจตามมาต่อว่าหนึ่งที่ไปนอนกับสินธพทั้งที่บอกกับตนว่าเขาเป็นแค่เพื่อน

“แม่อย่าหัวโบราณเลยน่า นอนกับคนที่เราไว้ใจมันปลอดภัย หรือแม่อยากให้หนึ่งไปนอนกับผู้ชายอื่น อ๋อ หรือที่แม่โกรธเพราะหนึ่งเสียตัวแล้วไม่ได้ตังค์เหมือนที่แม่...”

“นังหนึ่ง อย่ายอกย้อนฉัน ต่อไปจะทำอะไรก็คิดหน้าคิดหลังให้เยอะแล้วก็เลิกคบกับไอ้สินธพ อย่าให้นังผู้หญิงนั่นมาแหกอกฉันอีก ป่านนี้อีพวกปากหอยปากปูในหมู่บ้านเอาไปเม้าท์สนุกปาก”

“แม่ห่วงหนึ่งหรือห่วงตัวเอง”

“ก็เพราะฉันห่วงแกถึงได้เตือนอย่าให้ใครมาด่าว่าฉันไม่สั่งสอน”

“ค่ะ” หนึ่งรับคำเสร็จเดินหนีขึ้นห้องขี้เกียจฟังแม่บ่น ปรียาตามไปต่อว่าลูกอีกว่าเมื่อไหร่จะเลิกสร้างปัญหาให้ตนสักที เธอกลับบอกว่าลูกปูก็ต้องเดินเหมือนแม่ปู ปรียาเคืองพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร หนึ่งไม่ตอบเดินเข้าห้องจะปิดประตู ปรียาโวยว่าเธอไม่มีสิทธิ์ปิดประตูหนีตน เธอง่วงจะนอนที่สำคัญนี่ห้องของเธอ

“แต่มันเป็นบ้านฉัน แล้วฉันก็เป็นแม่แก”

หนึ่งต่อว่าแม่ตัวเองต่างๆนานาว่าตั้งแต่จำความได้แม่เห็นพวกผู้ชายดีกว่าเธอซึ่งเป็นลูกจนเธอคิดว่าตัวเองไม่ใช่ลูกของท่าน ปรียาโกรธตบลูกหน้าหัน สั่งให้เลิกประชดประชันตนเองสักที สิ่งที่ตนทำทั้งหมดก็เพื่อให้เธออยู่สุขสบายมีกินมีใช้ ถ้าไม่อยากกลับไปลำบากก็อย่าสร้างปัญหาให้ตนอีก โตแล้วคิดให้มากๆหน่อย