สองนรี

“ขอโทษนะคะ ช่วยหลีกทางให้ฉันด้วยค่ะ”

“ผมไม่ยอมให้คุณหนีไปอีกแล้ว คุณเล่นผมจุกเลยนะ” อาตม์เข้าใจว่าเธอคือหนึ่ง สองงงหนักนี่เขาพูดเรื่องอะไร เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน น่าจะทักคนผิดแล้ว เขาหัวเราะหยัน ขอร้องให้เลิกเล่นมุกเดิมได้แล้ว ถ้าอยากเอาตัวรอดหาเหตุผลดีกว่านี้หน่อยเผื่อเขาจะเชื่อ

“ฉันว่าคุณคงเข้าใจผิด ฉันขอตัวค่ะ” สองว่าแล้วเดินเลี่ยงไปอีกทาง อาตม์ไม่ยอมรามือเดินตามเพิ่งสังเกตเห็นว่าเธอเปลี่ยนชุดใหม่ ก็เหน็บแนมที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผมได้ไวมาก

“ผมไม่แปลกใจหรอก มันคงไวพอกับที่คุณปลดกระดุมแก้ผ้าทำเรื่องอย่างว่า”

“คุณคะ ฉันไม่เคยรู้จักคุณมาก่อนและยิ่งคุณพูดจาน่าเกลียดอย่างนี้ฉันก็ไม่คิดจะรู้จักคนอย่างคุณ” สองขยับจะเดินหนี อาตม์ขวางไว้ทำให้เธอไม่พอใจ “ถ้าคุณยังตอแยกับฉันอีกฉันคงต้องเอาเรื่องคุณ” สองหยิบมือถือจะโทร.แจ้งตำรวจ อาตม์ท้าเหยงๆ ให้โทร.แจ้งเลย เขาเองก็อยากให้ตำรวจมาสอบสวน พร้อมกับกล่าวหาเธอว่าเล่นบทความจำเสื่อมได้เก่งมาก หากเธอยอมรับความจริงกับสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้ก็ควรไปพบจิตแพทย์

“ฉันว่าคุณแนะนำผิดคนแล้ว ตัวคุณนั่นแหละที่มีปัญหา ถ้าคุณควบคุมตัวเองไม่ได้ คอยสร้างเรื่องเข้าหาผู้หญิงด้วยวิธีการแย่ๆแบบนี้คุณควรอยู่ในการดูแลของครอบครัวหรือแพทย์”

“ผมว่าคุณนั่นแหละเข้าข่ายโรคจิต”

“ถ้าคุณยังดูถูกและสบประมาทฉัน ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด”

ก่อนเรื่องราวจะบานปลายใหญ่โต วิชัยโทร.มาตามอาตม์เสียก่อน เขาออกตัวที่ตามเธอมาไม่ได้คิดจะเอาผิดหรือใช้ข้อกฎหมายกับเธอแค่มาเตือนและขอให้เธอเลิกทำเรื่องแบบนั้น แล้วผละจากไป...

สองกำลังยืนอึ้งกับคำพูดของชายที่ไม่รู้จักมักจี่มาก่อน ตอนที่คุณน้อยถือแจกันดอกไม้เข้ามาถามว่าคุยกับใครหรือ เธอไม่รู้จักเขามาก่อน จู่ๆก็ตรงเข้ามาตำหนิ เหมือนเธอไปทำเรื่องเสียหายมา คุณน้อยโกรธแทนชวนเธอตามไปเอาเรื่อง

“ไม่ต้องหรอก พี่ไม่อยากเจอหน้าคนนิสัยแย่ๆ อย่างนั้น...ไปกันเถอะคุณน้อย” สองว่าแล้วเดินนำออกไป...

ทางฝ่ายหนึ่งโทรศัพท์ตามสินธพไปพลางเดินหาเขาไปด้วย กระทั่งเห็นเขากำลังคุยกับหญิงสาววัยรุ่นก็ตะโกนเรียก เขาแลกไลน์กับหญิงสาวเสร็จเดินมาหา หนึ่งต่อว่าเขาที่ปล่อยให้เดินหาอยู่ตั้งนาน

“มาเที่ยวทั้งทีอย่าให้เสียเที่ยว ได้งานติดมือบ้าง”

“รีบไปได้แล้วเดี๋ยวตกเครื่องหรอก” หนึ่งว่าแล้วดันตัวสินธพกลับไปที่รถ

ooooooo

เช้าวันต่อมา สินธพปลุกหนึ่งที่หลับอยู่เบาะข้างๆทันทีที่ขับรถมาถึงหน้าบ้านของเธอ หนึ่งออดอ้อนให้เขาไปหาที่นอนกันต่ออีกสักคืน เขาส่ายหน้าเมื่อคืนก็ค้างด้วยกันแล้ว เข้าบ้านดีกว่าเดี๋ยวแม่ของเธอจะว่าเอา