สองนรี

ครั้นสองไปพ้นแล้ว อาตม์ยุแยงให้ศานต์เปลี่ยนใจล้มเลิกความคิดที่จะเอาเธอมาเป็นแฟน แต่เขาไม่สนใจฟัง ชวนให้เข้าไปนั่งในบ้าน

ooooooo

ผ่านไปชั่วโมงกว่า เด็กรับใช้บ้านปรียาถึงได้กลับมาพร้อมอาหารรสแซ่บ ส้มตำ น้ำตกลาบและอีกสารพัดชนิด ไม่เจอเจ้านายสาวอยู่ที่โต๊ะอาหารก็แปลกใจ เอาอาหารจัดใส่จานเรียบร้อยก็ขึ้นไปตามหนึ่งที่ห้อง เห็นเธอนอนอยู่บนเตียงมีผ้าห่มคลุมตัว รายงานว่าอาหารที่อยากกินมาแล้ว

“พี่ไปกินเลย อ้อ ชวนพวกช่างกินด้วยนะ เขาทำงานเหนื่อยคงหิว”

“คุณหนึ่งไม่กินเหรอคะ”

“ฉันอิ่มแล้ว” หนึ่งยิ้มมีความสุข เด็กรับใช้หันหลังกลับ อดแปลกใจไม่ได้ ข้าวก็ไม่ได้กินทำไมถึงอิ่ม...

ฝ่ายสองไม่อยากเสวนากับอาตม์ รับแบบร่างแกลเลอรีจากศานต์แล้วบอกว่าหากมีอะไรเพิ่มเติมจะโทร.บอก เขาหน้าหมองทันทีเธอจะไปไหนหรือ นึกว่าวันนี้ว่างเสียอีก อาตม์ถามประชดมีนัดจะกลับไปที่ลำปางหรือเปล่า ศานต์รีบออกตัวว่าเมื่อครู่นี้พี่อาตม์ถามเขาเรื่องสองอยู่ลำปาง แล้วเธอเคยเจอพี่อาตม์หรือเปล่า เธอปฏิเสธทันทีว่าไม่เคยเจอ อาตม์ถามย้ำว่าแน่ใจหรือตนคุ้นๆหน้าเธอ ตนก็เพิ่งลงมาจากลำปางเหมือนกัน

“เราอาจเจอกันในงานประจำปีก็ได้ วันก่อนสองไปเปิดบูธเอาเซรามิกไปให้เด็กๆลงสี” สองแก้ตัวกับศานต์แล้วหันไปขอโทษอาตม์ที่จำไม่ได้ เขาเชื่อว่าเธอจำเขาไม่ได้จริงๆเพราะมีคนผ่านเข้ามาในชีวิตเธอมากมาย สองไม่พอใจคำพูดของเขา จึงเอาคืนด้วยการเล่าให้ศานต์ฟังเรื่องชายโรคจิตที่เข้ามาพูดจาแปลกๆกับเธอตอนอยู่ที่งาน สงสัยจะมีปัญหาทางจิต คนป่วยแบบนี้ต้องรับการรักษา ไม่อย่างนั้นจะไปทำความรำคาญให้คนอื่น

“ผมเห็นด้วยกับคุณสอง คนป่วยทางจิตควรรับการรักษา แต่ที่น่ากลัวกว่าคนพวกนั้นก็คือคนที่ป่วยแต่ไม่รู้ตัวว่าป่วย ผมเจอมาเยอะแล้ว คนบางคนภายนอกดูดีทั้งฐานะ การศึกษา แต่มีปัญหาทางจิตไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป หรือรู้ตัวแต่ไม่ยอมรับ คนลักษณะแบบนี้เข้าข่ายป่วยทางจิตแบบไหนครับคุณสอง”

สองรับรู้ได้ว่าอาตม์เจตนาว่ากระทบว่าเธอคือคนโรคจิตคนนั้นก็ชักเคือง จึงไล่ทั้งศานต์และอาตม์ทางอ้อมว่าเดี๋ยวเธอจะต้องไปช่วยป้าแขซื้อของเข้าบ้าน หากเธอมีอะไรเพิ่มเติมจากแบบร่างแกลเลอรีจะโทร.หาศานต์อีกครั้ง เขาบ่นเสียดายคิดว่าเธอจะชวนให้กินข้าวด้วย ความจริงเธอไม่ได้คิดจะไล่ศานต์ เพียงแต่ไม่อยากเห็นหน้าอาตม์ เขาเลยโดนหางเลขไปด้วย

“ขอบใจศานต์มาก สองส่งแค่นี้นะ เดี๋ยวสองไปตามป้าแข”

ศานต์ไม่อยากเซ้าซี้ ชวนอาตม์กลับแล้วเดินนำออกไป อาตม์หันมองไปด้านในบ้าน เห็นสองยืนหลบมุมอยู่ เป็นจังหวะที่ป้าแขเดินออกมาเจอเธอยืนอยู่ก็ร้องทักว่าแขกของเธอกลับไปแล้วหรือ