สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 13
“สมุดบัญชีอยู่กับผมครับ แต่ว่าบัญชีนี้เป็นบัญชีเงินบริจาคจากประชาชนเพื่อช่วยในงานของตำรวจครับท่าน เงินทั้งหมดเป็นเงินประชาชน สารวัตรใหญ่ ก็เลยขอให้ฝ่ายประชาชนเป็นผู้ดูแลการเบิกจ่าย”
“หมายความว่ายังไง แสดงว่าผมจะเบิกเอาไปใช้อะไรไม่ได้เลยใช่ไหม”
“ใช้ได้ค่ะท่าน แต่ต้องแจกแจงเป็นหนังสือมาให้คณะกรรมการอนุมัติกันก่อน แล้วเราก็จะเบิกเงินมาให้ ขาดเหลือเท่าไหร่ต้องมีบิลมีบัญชีให้เรียบร้อย”
“ทำไมต้องทำให้มันยุ่งยากอย่างนี้”
“ไม่ยุ่งยากหรอกครับ ทำแบบนี้มันตรวจสอบได้ เงินทุกบาททุกสตางค์จะได้ไม่ผิดวัตถุประสงค์ของประชาชนที่บริจาคมา”
“งั้นผมขอสั่งให้เปลี่ยน ผมไม่เอากฎระเบียบแบบนี้”
“คงไม่ได้หรอกครับ เงินนี้ไม่ใช่ของใครคนใดคนหนึ่ง พวกเราคิดว่าระเบียบที่สารวัตรใหญ่ท่านวางเอาไว้มันดีอยู่แล้วครับ”
ธำรงพูดเด็ดขาด ทรัพย์อนันต์โกรธจนฟิวส์ขาดตวาดลั่นห้อง
“ไปเลย!! จะไปไหนก็ไป แล้วไม่ต้องเสนอหน้ามาที่นี่อีก”
ooooooo
อรไทโดนกักขังในบ้านกำนันฉลองโชคตั้งแต่เมื่อวานโดยที่กำนันยังไม่ได้ลงโทษอะไรเธอ มีเพียงสาวๆที่เขาเลี้ยงดูซึ่งเข้านอกออกในบ้านได้ตลอดเวลามาระรานด้วยความหึงหวง
สายวันนี้คัคนานต์กับจาตุรนต์มาที่บ้านกำนัน จุดประสงค์จะมาคุยเรื่องเปิดบ่อน กำนันได้ฟังก็หัวเราะร่า
“พอไอ้สารวัตรใหญ่โดนย้ายปุ๊บ ก็เตรียมเปิดบ่อนกันเลย รวดเร็วทันใจดีจัง”
“แต่ผมบอกก่อนเลยนะว่าผมจะไม่เอาเสี่ยน้อยมาหุ้น”
“ทำไม”
“เรื่องนี้กำนันก็น่าจะรู้”
“ตกลงเสี่ยคัคจะหักกับเสี่ยน้อยจริงๆเหรอ”
“ผมหักมานานแล้ว เส้นสายผมก็ไม่ได้ด้อย
ไปกว่ามัน ทำไมต้องเอามันมากินส่วนแบ่งไปเปล่าๆ”
“แล้วเสี่ยล่ะว่าไง ทำไมเงียบเชียว” กำนันถามจาตุรนต์
“ผมก็ไม่ว่าไง แล้วแต่เสี่ยคัค”
“ถ้าผมหุ้นกับเสี่ยคัค ผมก็ต้องแตกกับเสี่ยน้อยไปด้วยสิ”
“กำนันต้องเลือก เพราะถ้าไม่เลือกก็ต้องแตกกับผมด้วย” คัคนานต์บังคับเสียงเข้ม...
ต่อมาเมื่อเสี่ยน้อยรู้เรื่องนี้จากกำนันฉลองโชคก็โมโหโกรธา ตบโต๊ะดังปังจนนวคุณที่นั่งอยู่ด้วยสะดุ้งตกใจ ขณะที่กำนันนิ่งเงียบดูสถานการณ์
“มันหมายความว่ายังไง นี่มันจะตัดผมออกจากวงจรงั้นเหรอ”
“เรื่องนี้ผมก็ลำบากใจนะเสี่ย ผมน่ะไม่ได้อยากมีปัญหากับใครทั้งนั้น”
“แต่ถ้ากำนันไม่อยู่ข้างผม เราได้เห็นดีกันแน่”
“เฮ้ย...นี่มันอะไรกัน ทำไมต้องมาพาลผมด้วย”
“มันจำเป็นนะกำนัน ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องชัดเจนกัน อย่าลืมว่าหลักฐานเรื่องที่ดิน กอบเกียรติมันเป็นคนรวบรวม ถึงเวลาผมก็ต้องเอาออกมาแฉ รับรองกำนันเดือดร้อนแน่”
“มันจะมากไปแล้วนะเสี่ย ที่ผมมาวันนี้ก็แค่จะมาบอกเรื่องเสี่ยคัค ไม่ใช่ให้เสี่ยมาบีบบังคับผม”
“แต่ถ้าผมไม่ทำ กำนันก็จะไปอยู่ข้างไอ้เสี่ยคัค...ผมยอมไม่ได้”
“โธ่เว้ย!” กำนันฉุนเฉียวผลุนผลันกลับไป เสี่ยน้อยมองตามตาขวาง นวคุณปลอบเจ้านายให้ใจเย็น กลับโดนตวาดจนหน้าเสีย
“หุบปากไปเลยไอ้เนี้ยว!”
ooooooo
