สารวัตรใหญ่

ใหญ่โดนสั่งย้ายไปอยู่โรงพักในจังหวัดติดชายแดนซึ่งเป็นพื้นที่สีแดง เขาเดินทางไปกับคำแพงที่พร้อมจะเคียงข้างเขาเสมอไม่ว่าที่แห่งนั้นจะอยู่อย่างทุกข์ยากและเสี่ยงอันตรายแค่ไหน

ขณะที่ใหญ่เองก็ยึดมั่นในการเป็นตำรวจที่ดี โดยบอกอุดมการณ์นี้ต่อผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคนที่นี่อย่างชัดเจนเหมือนที่เคยทำกับโรงพักพระลาน

แต่แล้วอเนกซึ่งยังผูกใจเจ็บใหญ่ไม่หายก็ตามมารังควาน ทั้งเย้ยหยันและกลั่นแกล้งเพื่อให้ใหญ่กับเมียอยู่อย่างไม่เป็นสุข ต้องคอยระมัดระวังตัวตลอดเวลา แถมวิวเมียของอเนกก็ยังมาระรานคำแพงจะให้อ้อนวอนขอร้องเพื่อความอยู่รอดปลอดภัยของเธอและสามี แต่คำแพงไม่ยอมก้มหัวให้ ตั้งมั่นทำความดีเอาชนะความชั่วให้จงได้

ส่วนที่พระลาน ปราการซึ่งอาสาตามหาแหล่งซ่อนตัวของนายเชื่อม เช้านี้เขาสะกดรอยตามบุญเชิดไปถึงบ้านหลังนั้น ซุ่มมองอยู่ห่างๆโดยไม่รู้ว่าบุญเชิดไหวตัวแล้ว

บุญเชิดเอาข้าวมาส่งและบอกนายเชื่อมว่าเรื่องคดีไม่ต้องห่วง สารวัตรใหญ่ฝากไว้กับผู้กองก้องภพและหมวดพิทยาธร

“แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้กลับบ้านซะที”

“เร็วๆนี้แหละ เดี๋ยวจัดให้”

“หมายความว่าไง”

“เหอะน่ะ กินข้าวไป ไม่ต้องถามมาก”

บุญเชิดเสียงแข็งเพื่อให้นายเชื่อมหยุดซักไซ้

ส่วนปราการที่เห็นนายเชื่อมตัวเป็นๆก็รีบเผ่นกลับไปรายงานทรัพย์อนันต์

“ผมเห็นกับตาเลยครับว่ามันขังไอ้เชื่อมเอาไว้ในบ้านหลังนั้น”

“แล้วมีใครดูแล”

“จะมีก็แต่จ่าบุญเชิดคอยส่งข้าวส่งน้ำให้วันละสองหนครับ”

“หมู่จำทางได้ใช่ไหม”

“จำได้ครับ”

ทรัพย์อนันต์หยิบโทรศัพท์มาโทร.แจ้งไปที่คัคนานต์ หลังจากนั้นไม่นานคัคนานต์กับลูกน้องพร้อมด้วยปราการก็มุ่งหน้าไปบ้านหลังนั้นอย่างเร่งรีบ ซึ่งงานนี้ปราการได้เงินค่าจ้างสองหมื่นตามข้อตกลง

เมื่อรถจอดหน้าบ้าน คัคนานต์สั่งลูกน้องลุยเข้าไปเอาตัวนายเชื่อม แต่ปรากฏว่าภายในบ้านว่างเปล่า ค้นทุกซอกทุกมุมก็ไม่เจอเป้าหมาย

“ไม่มีใครอยู่เลยครับ”

“เป็นไปไม่ได้ มันต้องอยู่สิ ผมเห็นกับตา”

ปราการเดินพล่านค้นหา สุดท้ายก็จำนนว่าไม่มีนายเชื่อมจริงๆ กลับออกมาบอกคัคนานต์ว่ามันหนีไปแล้ว คัคนานต์ไม่พอใจอย่างมากกระชากเงินสองหมื่นจากปราการคืนมาแล้วเดินออกไปด้วยความฉุนเฉียว

ก้องภพจอดรถซุ่มมองพวกมันจากมุมหนึ่ง ในรถมีบุญเชิดและนายเชื่อมหลบอยู่เบาะหลัง

“โชคดีที่ผมเฉลียวใจนะครับผู้กอง”

“แต่ก็หวุดหวิดไปนิดเดียวนะจ่า นี่ถ้าผมมาช้าไปนิดเดียวก็เสร็จพวกมัน”

“แล้วตอนนี้จะให้ผมไปหลบที่ไหนครับ”

“ขอคิดก่อนนะนายเชื่อม”

“พวกมันกลับกันแล้วครับ”