สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 13
รถตู้ของคัคนานต์เคลื่อนออกไป ส่วนก้องภพก็รีบกลับไปโรงพักทำตัวตามปกติ เป็นเวลาที่ทรัพย์อนันต์กำลังเรียกจเรมาซักฟอกในห้องทำงาน
“มีคนบอกว่าคุณปลุกระดมให้ลูกน้องกระด้าง กระเดื่องกับผม จริงมั้ย”
“ไม่จริงครับ ผมแค่ถามความเห็นในฝ่ายของผม และทุกคนก็มีความเห็นไปในทางเดียวกัน”
“ความเห็นอะไร”
“พวกเราฝ่ายงานจราจรจะปฏิบัติหน้าที่อย่างที่เคยทำมา...นั่นคือทำทุกอย่างด้วยความถูกต้อง เที่ยงธรรมเหมือนที่สารวัตรใหญ่เคยสอนพวกเรา และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็พร้อมยอมรับครับ”
“ดี...แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”
ทรัพย์อนันต์จ้องหน้าคาดโทษจเร จังหวะนี้ก้องภพซึ่งโดนตามตัวโผล่เข้ามาพอดี
“ท่านรองฯเรียกผมใช่ไหมครับ”
“ใช่ ผมอยากรู้ว่าคุณเอานายเชื่อมไปซ่อนไว้ที่ไหน”
“ผมไม่ทราบครับ”
“ถ้าระดับคุณไม่ทราบแล้วใครจะทราบ”
ก้องภพนิ่งไม่ตอบ ทรัพย์อนันต์โกรธหน้าแดงแต่ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามต่อหน้า แต่แล่นมาชวนผู้การอเนกพากันไปฟ้องผู้ว่าฯพิเชษฐ์ถึงบ้าน
“พวกมันท้าทายผม เงินก็แตะไม่ได้ ต้องขออนุมัติจากกรรมการฝ่ายประชาชน ฝ่ายจราจรก็แข็งข้อ บอกให้เพิ่มเปอร์เซ็นต์ใบสั่งก็ไม่ทำ แล้วยังฝ่ายปราบปรามมันไม่ยอมบอกที่ซ่อนไอ้เชื่อมอีก”
“ไอ้ตำรวจพระลานมันเป็นบ้าอะไรของมันวะ” อเนกกระแทกเสียง
“ท่าทางคงจะติดเชื้อมาจากสารวัตรใหญ่กันหมดแล้ว”
“ท่านต้องจัดการขั้นเด็ดขาดเลยนะครับ”
“จะให้ผมย้ายใครบ้างล่ะผู้การ”
“สารวัตรฝ่ายปราบปราม แล้วก็ฝ่ายจราจร”
ลักษณาเดินเข้ามาได้ยินพอดี พูดเสริมเพิ่มเติมทันที “ถ้าจะย้ายทั้งทีก็ย้ายไอ้หมวดพิทยาธรไปด้วยเลย
สิคะ จะได้หมดเสี้ยนหนามซะที ฉันแค้นมันมานานแล้ว”
“ได้...คุณจะได้เลิกบ่นเรื่องนี้ซะที” พิเชษฐ์หลับหูหลับตาใช้อำนาจที่มีในทางที่ผิด ทั้งเมียและลูกน้องต่างยิ้มย่องลำพองใจ
ooooooo
