สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 13
“เราไม่จำเป็นต้องเข้าใจเหตุผลของผู้บังคับบัญชา คำสั่งก็คือคำสั่งที่ต้องปฏิบัติ”
ใหญ่เด็ดเดี่ยวพร้อมเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้น ขณะที่คำแพง ก้องภพ และพิทยาธรรู้สึกเศร้าใจ...เวลาเดียวกันนั้นบรรดาตำรวจที่โรงพักพระลานก็จับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้ด้วยความเห็นใจสารวัตรใหญ่
“สารวัตรใหญ่ทำแต่ความดีมาโดยตลอด แล้วตอนนี้ทำไมความดีไม่เห็นคุ้มครองสารวัตรใหญ่บ้างเลย”
“ตั้งแต่วันแรกที่ท่านมาถึง ท่านก็กล้าสู้กับความไม่ถูกต้อง ท่านอบรมสั่งสอนให้พวกเรามีความภาคภูมิใจในเครื่องแบบตำรวจ ทำให้ตำรวจพระลานกลับมามีเกียรติ มีศักดิ์ศรีอีกครั้ง ผู้ใหญ่ทำแบบนี้ผมไม่เข้าใจจริงๆ”
“นี่แหละเขาเรียก...ทำดีแทบตาย สุดท้ายก็พ่ายแพ้ เขาคงไม่ต้องการคนดี”
“แบบนี้แล้วผมจะเป็นตำรวจที่ดีไปทำไม เซ็งจริงๆ”
“อย่าตีโพยตีพายไปเลย รอดูนายใหม่ก่อนดีกว่า บางทีอาจจะดีกว่าสารวัตรใหญ่ก็ได้ เชื่อผมสิ” ปราการยิ้มเจ้าเล่ห์
“แล้วตกลงใครจะมาแทนท่านสารวัตรใหญ่ของเราเนี่ย”
สิ้นเสียงบ่นของจ่าเฉย ทรัพย์อนันต์เดินเข้ามากับกอบเกียรติและขจร ตำรวจทุกคนรีบทำความเคารพ
“คนที่จะมาดูแลโรงพักพระลานแทนสารวัตรใหญ่ก็คือผม หวังว่าทุกคนจะให้ความร่วมมือด้วยดีนะ”
ทรัพย์อนันต์ประกาศตัว เท่านั้นเองปราการก็สอพลอเต็มที่ เดินไปดึงป้ายชื่อสารวัตรใหญ่ออกจากบอร์ดบนผนัง มั่นใจว่าอนาคตตัวเองต้องสดใสแน่
หลังจากนั้นห้องทำงานของใหญ่ก็ถูกเปลี่ยนเป็นของทรัพย์อนันต์ นักข่าวจมูกไวต่างพากันมาที่โรงพักเมื่อนวคุณนำช่อดอกไม้มาแสดงความยินดีกับทรัพย์อนันต์ แล้วยังมีพวกหน้าม้าอีกหลายคน
“พระลานของเราหมดเคราะห์หมดโศกซะทีนะครับ ที่ได้ท่านรองฯมาคอยดูแลแทนคนเก่า”
“คุณเนี้ยวอย่าเพิ่งยกย่อง ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย”
“อย่างน้อยท่านรองฯก็เป็นคนพื้นที่ รู้ปัญหาดีกว่าคนนอก วันนี้ผมในฐานะเป็นตัวแทนพ่อค้า นักธุรกิจของพระลาน เลยขอมอบดอกไม้เพื่อแสดงความยินดีกับท่านครับ...มาน้องนักข่าว ถ่ายรูปหน่อย เอาไปลงข่าวนะ ว่าประชาชนพระลานแสดงความยินดีที่มีการเปลี่ยนสารวัตรคนใหม่”
นักข่าวถ่ายรูปนวคุณและพวกหน้าม้ามอบดอกไม้... ก้องภพ จเร และอำนวยยืนมองมาแล้วซุบซิบกัน
“ผมว่างานนี้โรงพักเราโกลาหลแน่”
“โกลาหลเรื่องอะไร”
“เปลี่ยนนายใหม่ ระบบภายในก็ต้องเปลี่ยน ที่ผ่านมาก็เป็นแบบนี้ทุกที”
“แต่ความจริงระบบเดิมของสารวัตรใหญ่ท่านก็วางไว้ดีอยู่แล้วนะ”
“ถ้านายคนใหม่ไม่ชอบ มันจะทำยังไงได้ล่ะ”
ก้องภพส่ายหน้าอึดอัดและหนักใจ...
