ตอนที่ 9
“เพราะมึงแท้ๆไอ้กัสโซ่ กูจะเอาเงินคืนจากมึงยังไงดีวะ”
มีเสียงไลน์ดังขึ้น แบงก์ไม่สนใจเพราะคิดว่านักเลงส่งข้อความมาทวงเงิน โดยไม่รู้ว่าความจริงแล้วโมเน่ต์เป็นคนส่ง เธอรออยู่นานไม่เห็นเขาตอบก็เลยหน้าเศร้า ปรานีสังเกตเห็นถามว่าคุณแม่ไม่ตอบไลน์หรือ เธอส่ายหน้าไม่ได้ไลน์หาท่าน ปรานีซักอีกถ้าไม่ใช่คุณแม่แล้วเป็นใคร โมเน่ต์ชักสีหน้าใส่ เป็นจังหวะที่สรัลกับเพลงพิณกลับถึงบ้านพอดี เขาเห็นลูกหน้างอเป็นม้าหมากรุกถามว่าหงุดหงิดเรื่องอะไร
“ไม่มีอะไรค่ะพ่อ กู๊ดไนต์ค่ะ” พูดจบโมเน่ต์เดินขึ้นห้อง เพลงพิณหันไปถามปรานีว่าเธอหงุดหงิดเรื่องอะไร
“คงอารมณ์ไม่ดีตามประสาเด็กขาดแม่มั้งคะ” ปรานีแดกดันจบ ตามโมเน่ต์ไป สรัลอาสาจะคุยกับลูกวันพรุ่งนี้เอง จะถามเรื่องเรียนบัลเล่ต์ด้วย เพลงพิณพยักหน้ารับรู้ ขอตัวขึ้นไปเตรียมน้ำอุ่นให้เขาอาบ
ooooooo
แสงแดดยามเช้าแยงตาทำให้น้ำขิงรู้สึกตัวตื่นขึ้น พบว่าตัวเองนอนหลับอยู่บนโซฟาภายในห้องพักของ ลีโอ บ่นอุบไม่รู้หลับไปตอนไหน ทำไมลีโอถึงไม่ยอมปลุก แล้วคว้ามือถือขึ้นมาดูนาฬิกาถึงกับลุกพรวด
“ตายแล้ว จะไปทำงานทันยังไงล่ะ” ว่าแล้วน้ำขิงคว้ากระเป๋าถือจะออกจากห้อง แต่เหลือบเห็นจานใส่ของว่างกับน้ำผลไม้วางอยู่บนโต๊ะพร้อมกระดาษโน้ต
“ไม่อร่อยเท่าที่เคยกินด้วยกัน แต่พอรองท้องได้ก่อนไปทำงานนะ” อ่านจบน้ำขิงอดยิ้มไม่ได้ที่ลีโอเป็นห่วง คว้ากล่องของว่างกับน้ำผลไม้จ้ำพรวดๆออกจากห้อง...
ขณะอลิสกำลังฟังปรานีรายงานเรื่องโมเน่ต์ สเตฟานโทร.แจ้งแบงก์ว่าจะไม่จ่ายเงินให้เต็มจำนวนตามที่ตกลงกันไว้เพราะเขาทำให้สรัลกับเพลงพิณแตกคอกันไม่ได้ แบงก์โวยวาย จะมาหาว่าทำงานไม่สำเร็จได้อย่างไรในเมื่อเขาทำให้เพลงพิณออกจากบ้านแล้ว
“ออกจากบ้านก็จริง แต่มาอยู่ที่บริษัทกับคุณสรัลถือว่าไม่สำเร็จ”
แบงก์กร้าวใส่นี่คิดจะเบี้ยวไม่ยอมจ่ายเงินให้
ใช่ไหม สเตฟานไม่ได้เบี้ยวแต่จะให้แค่แสนเดียวเป็นสินน้ำใจ แบงก์โกรธมากตกลงกันที่สิบล้านบาทกลับจะจ่ายแค่แสนเดียว สเตฟานเสียงเข้มจะเอาหรือไม่ แบงก์จำใจรับเงินเท่าที่สเตฟานเสนอให้ แต่ขอให้โอนตอนนี้เลย พูดยังไม่ทันจบสเตฟานวางสายไปก่อน ยิ่งทำให้เขาหัวเสีย สักพักมีเสียงข้อความเตือนว่ามีธุรกรรมทางการเงินเกิดขึ้น
“เออ...โอนมาเร็วอย่างนี้ค่อยหายหงุดหงิดหน่อย” ไม่ทันขาดคำมีไลน์มาจากโมเน่ต์ แบงก์อ่านแล้วถึงกับอมยิ้ม “แม่สาวน้อยของผมขี้อ้อนจังนะ...แม่คุณขี้เหนียวกับผมนักผมจะเอาคืนจากคุณนี่แหละ โมเน่ต์”
สเตฟานจัดการเรื่องค่าจ้างของแบงก์เสร็จก็รีบรายงานให้อลิสรับทราบ แล้วถามว่าจะไปออฟฟิศเลยไหม
“แน่นอน วันนี้แม่นั่นมาทำงานอย่างเป็นทางการวันแรก ต้องรับน้องกันหน่อย” อลิสยิ้มร้ายให้กับแผนการที่ตัวเองเตรียมไว้ต้อนรับเพลงพิณ...










