เสน่หามายา

ในที่สุดก็ถึงวันงานจัดแสดงภาพวาดการกุศล แขกทยอยกันมาร่วมงานไม่ขาดสาย โดยมีแม่ของน้ำขิงคอยดูแลเรื่องอาหารว่างให้กับทุกท่าน คุณอิทหวั่นๆแขกเริ่มมากันแล้วแต่ทำไมเจ้าของงานยังมาไม่ถึง บ่นไม่ทันขาดคำน้ำขิงพาลีโอที่เดินงงเข้ามา คุณอิทรีบมาต้อนรับ ยื่นสูจิบัตรให้ดู เขาเห็นรูปตัวเองในนั้นก็ยิ่งงง

“คุณยังงงๆอยู่เหรอ ฉันจัดงานนี้ขึ้นมาเพื่อคุณนะ”

คุณอิทขยับตัวหลบเพื่อให้ลีโอเห็นภาพวาดที่จัดแสดงอยู่ เขาถึงกับอึ้งมองน้ำขิงเป็นทำนองว่าเกิดอะไรขึ้น เธอคิดว่าเขาไม่พอใจ ขอโทษเขาด้วยที่ถือวิสาสะเอารูปของเขามาจัดแสดง ที่เธอทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้ทุกคนเห็นผลงานของเขา เห็นพรสวรรค์ที่เขาพยายามจะซ่อนไว้ แล้วชี้ชวนให้เขาดูแขกเหรื่อที่ดูจะพึงพอใจกับภาพวาดเหล่านั้น ลีโอมองน้ำขิงอย่างซาบซึ้งใจ ไม่ได้โกรธเคืองหรือไม่พอใจอะไรเธอทั้งสิ้น

“ฉันดีใจที่คุณชอบงานนี้ รายได้จากการขายรูปฉันยกให้มูลนิธิหมด”

“ดีเลย ถือว่าได้ทำบุญร่วมกันนะ” ลีโอพูดจบ มีเสียงคุณอิทประกาศเปิดงานแสดงภาพอย่างเป็นทางการดังขึ้น แล้วเชิญลีโอในฐานะเจ้าของผลงานขึ้นมากล่าวอะไรกับแขกหน่อย

ระหว่างที่ลีโอขึ้นไปบนเวที น้ำขิงหลบออกมาโทร.แจ้งเพลงพิณที่ยังทำงานตัวเป็นเกลียวอยู่ที่ออฟฟิศว่างานแสดงภาพวาดการกุศลครั้งนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี ต้องขอบคุณเธออีกครั้ง ถ้าไม่มีเธองานนี้คงเป็นได้แค่ความฝัน เธอฝากแสดงความยินดีกับลีโอด้วย จากนั้นเธอวางสายเป็นจังหวะที่ทีมงานเข้ามารายงานว่าเมลยอดจองพุ่งไปที่ 30 ยูนิตแล้ว ทุกคนที่นั่งทำงานอยู่ในห้องพากันส่งเสียงเฮด้วยความดีใจ...

อีกมุมหนึ่งหน้าสถานที่จัดแสดง อลิสเปิดประตูรถลงมาไม่เห็นอะไรเลยนอกจากตึกที่มีกระดาษปิดกระจกเอาไว้ จัดแจงจะกลับ โทร.หาคุณอิทเพื่อบอกกล่าว เขาติดงานพิธีกรอยู่ขอให้เธอรอสักครู่

ครั้นลีโอพูดจบ คุณอิทเชิญให้เขามาเปิดป้ายที่กระดาษปิดอยู่ อลิสไม่เห็นคุณอิทออกมารับสักทีสั่งให้สเตฟานขับรถกลับได้แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวด้านใน เธอลงจากรถมายืนดูเป็นจังหวะที่ลีโอฉีกกระดาษที่ปิดรอบๆกระจกออก เผยให้เห็นบรรยากาศภายใน อลิสเห็นลูกก็แปลกใจ โทร.ถามคุณอิทว่าชวนลูกของตนมาเปิดงานหรือ พอรู้ว่าลีโอเป็นเจ้าของผลงาน เธอยิ้มปลื้มใจกับความสามารถด้านศิลปะของลูก