เสน่หามายา

“โซ่ไม่แน่ใจหรอกครับว่าเรารักกันหรือเปล่า เพราะตอนนี้โซ่ไม่ได้สนใจเรื่องนั้น มีเรื่องอื่นที่น่าสนใจกว่าเรื่องแคทตั้งเยอะ” คำพูดของกัสโซ่ทำให้อลิสพอใจเพราะไม่ชอบหน้าผู้หญิงคนนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว...

เนื่องจากภาพวาดน้ำขิงไม่ค่อยเหมือนตัวจริงเท่าใด ลีโอก็เลยขอให้เธอเป็นแบบให้เขาวาดใหม่ วาดตั้งแต่เช้าจนแสงใกล้หมด น้ำขิงชวนให้เลิกวาดได้แล้ว ลีโอมองไปนอกหน้าต่างเห็นท้องฟ้าเริ่มมืดจึงวางมือ

“คุณหิวหรือยัง อยากไปกินข้างนอกหรือสั่งอะไรมากินที่นี่ดีล่ะ”

น้ำขิงวางแผนจะอยู่ตามลำพังในห้อง จึงออกอุบายว่าอยากกินขนมร้านข้างล่างคอนโดฯ แต่อยากกินไปดูวิวยามค่ำของกรุงเทพฯไปด้วย เขาอาสาจะลงไปซื้อมาให้ พอเขาไปพ้นแล้วน้ำขิงคว้ามือถือขึ้นมาถ่ายภาพวาดของลีโอทั้งหมดเอาไว้ หวังจะทำเซอร์ไพรส์บางอย่างให้เขา

ooooooo

ระหว่างเดินออกจากลิฟต์ของบริษัท อลิสบ่นกับสเตฟานเรื่องที่แบงก์ทำงานพลาด แทนที่จะทำให้สรัลกับเพลงพิณแตกกัน แม่นั่นกลับเสนอหน้ามาทำงานที่นี่ เขาแนะถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องจ่ายค่าจ้างให้

อลิสเองก็ไม่ได้อยากจ่ายแต่เห็นว่าแบงก์ทำให้สรัลเข้าใจผิดจนไม่ยอมกลับไปนอนบ้านตั้งสองคืน อย่างน้อยก็จ่ายให้เป็นสินน้ำใจหน่อยก็แล้วกัน สเตฟานรับคำแล้วขอตัวไปเอารถ

สักพักสรัลกับเพลงพิณออกมาจากลิฟต์อีกตัวหนึ่ง อลิสไม่วายหาเรื่องแดกดันเพลงพิณอีก นึกว่ามาร์เกตติ้ง–ไดเรคเตอร์คนใหม่จะพาลูกน้องไปปาร์ตี้เปิดตัวเสียอีก ทิ้งลูกน้องแล้วแอบไปดินเนอร์กันเองอย่างนี้ ระวังจะโดนลูกน้องเท สรัลชวนเธอไปกินข้าวด้วยกัน เราสามคนไม่ได้ร่วมโต๊ะกันมานานแล้ว

“จริงด้วยค่ะ พนักงานเห็นฝ่ายบริหารมากินข้าวด้วยกันจะได้มีแรงทำงาน” เพลงพิณช่วยชวนอลิสอีกแรงหนึ่ง เธอถามประชดไม่ได้กัดฟันพูดใช่ไหม สรัลรำคาญ หาก อลิสไม่สะดวกก็ไม่ต้องไป แล้วเดินออกไปกับเพลงพิณโดยไม่รอคำตอบจากเธอ...

ทางด้านลีโอเห็นน้ำขิงชอบภาพวาดของเขามาก จึงให้คีย์การ์ดเข้าห้องกับเธอเผื่ออยากจะมาดูรูปพวกนี้เมื่อไหร่จะได้มาดูโดยไม่ต้องรอให้เขาพามา วันไหนเธอเบื่อจะมาดูรูปของเขาค่อยเอามาคืน...

เมื่อมาถึงร้านอาหาร ปรากฏว่ามีพนักงานฝ่ายมาร์เกตติ้งอีกห้าคนรอท่าอยู่ ทันทีที่เห็นสรัลเดินนำเพลงพิณเข้ามา พวกพนักงานตบมือต้อนรับ สรัลแนะให้เพลงพิณกล่าวอะไรกับทีมงานสักหน่อย อลิสที่ตามเข้ามาขัดขึ้นทันที จะให้พูดเรื่องงานในปาร์ตี้ ไม่น่าจะเหมาะเท่าไหร่ แล้วหันไปหยิบเมนูไวน์ขึ้นมาสั่ง

“จิบไวน์ดีๆกันดีกว่านะคะ แล้วจะรู้ว่าดิฉันปิดดีลพันล้านได้ยังไง” อลิสคุยอวดหวังจะแย่งซีนเพลงพิณ พวกพนักงานมองอลิสอย่างชื่นชมก่อนจะตบมือให้ เธอเชิดหน้าคอตั้งยิ้มรับคำชื่นชม...

ฝ่ายแบงก์ขับรถมาถึงหน้าคอนโดฯที่พักของตัวเอง ทันทีที่ลงจากรถก็ถูกนักเลงแก๊งแชร์ลูกโซ่เข้ามาประกบข้าง ทวงหนี้ที่ติดค้างยี่สิบล้านบาท เขาขอผัดผ่อน รับรองจะหามาใช้คืนทั้งต้นทั้งดอก นักเลงไม่ยอมผ่อนผันให้จะเอาเงินเดี๋ยวนี้ แบงก์รอพวกนั้นเผลอ รีบกลับขึ้นรถล็อกประตูแล้วขับรถหนี นักเลงได้แต่มองตามแค้นใจ แบงก์ซิ่งหนีจนคิดว่าพ้นแล้ว จึงเบนรถจอดข้างทาง โทษกัสโซ่ที่ทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพนี้