เสน่หามายา

“เพลงไม่เหนื่อยง่ายๆหรอกค่ะ ยิ่งเจอเรื่องแบบนี้เพลงยิ่งต้องพิสูจน์ว่าเพลงช่วยงานคุณได้จริงๆ”

“เพลงอยากทำโครงการไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า”

เพลงพิณมองโครงการริมน้ำเอาไว้โดยไม่รู้ว่าอลิสก็เล็งไว้เช่นกัน ส่วนสรัลนิ่งคิดอึดใจก่อนจะตอบตกลง...

ลีโอเอาขนมกลีบลำดวนใส่จานเล็กพร้อมน้ำชาร้อนๆมาให้แม่ชิมจนได้ ขนมอร่อยถูกปากอลิสมากชื่นชมไม่หยุดโดยไม่รู้ว่าเป็นขนมที่น้ำขิงเอามาฝาก

เมื่อคืน แต่พอเขาเฉลยความจริง อลิสอึ้งไปครู่หนึ่ง ลีโอแนะถ้าแม่ชอบ เขาจะให้แม่ของน้ำขิงทำอย่างอื่นมาให้ชิมอีก อลิสออกตัวแล้วอย่างนี้จะปฏิเสธได้อย่างไร

“แม่หมายถึงขนมหรือว่า...” ลีโอยังพูดไม่ทันจบ อลิสชิงพูดแทรกว่าหมายถึงขนม เขาก็เลยได้แต่ยิ้มๆ...

ทันทีที่รถของที่บ้านเคลื่อนออกไปจากหน้าสตูดิโอบัลเล่ต์ รถของแบงก์แล่นมาจอดตรงหน้าโมเน่ต์ที่ยืนรออยู่ เขาเรียกให้เธอขึ้นรถ เธอปฏิเสธว่ายังไปตอนนี้ไม่ได้ ขืนไม่เข้าเรียนคุณครูโทร.ไปรายงานคุณแม่แน่นอน ดังนั้นเธอต้องเข้าไปเรียนสักพักหนึ่งก่อน ถึงจะหลบออกมาได้ ให้เขารออยู่แถวนี้ก็แล้วกัน

“รอแค่นี้แบงก์รอได้ เรียนให้สนุกนะ” แบงก์มองตามโมเน่ต์ที่เดินเข้าโรงเรียนด้วยสีหน้าร้ายกาจ...

ทางฝ่ายมนัสชนกพยายามสอดรู้สอดเห็นว่า

เพลงพิณได้รับโครงการใหญ่โครงการไหนมาดูแล แต่เธอไม่ยอมบอกอะไร มนัสชนกก็เลยรอฟังเก้อ ด้วยความแค้นใจที่ไม่ได้รับคำตอบ ยัยเลขาฯนกสองหัวเอาเรื่องนี้ไปฟ้องอลิสว่าตอนนี้เพลงพิณได้โครงการใหญ่ชิ้นไหนก็ไม่รู้ไปดูแล ถามอะไรก็ไม่บอก ทำไมต้องทำลึกลับก็ไม่รู้

“พวกเก่งแต่ปากก็อย่างนี้แหละ ต้องแอบทำไม่ให้ใครรู้ เอาไว้ให้ทำเสร็จก่อนเถอะ ฉันค่อยถล่มเอาให้ไปไม่เป็นเลย” พูดจบอลิสผละจากไป มนัสชนกถึงกับเซ็งที่เสี้ยมไม่ขึ้น ต้องหาทางทำอะไรสักอย่างให้ทั้งคู่ตีกันให้ได้ พลันมีเสียงไลน์เตือนเข้ามา เธอหยิบมือถือขึ้นมาอ่านถึงกับยิ้มออก

ooooooo

โมเน่ต์หลบออกจากสตูดิโอมาหาแบงก์ได้ตอนใกล้เที่ยง เร่งให้เขาพาไปหัดขับรถ เขากลับชวนเธอไปหาอะไรกินกันก่อนเนื่องจากหิวแล้ว ไม่นานนัก แบงก์พาโมเน่ต์มาที่ห้างฯหรูแห่งหนึ่ง เธอบ่นอุบ

พามาที่นี่ทำไม ไม่รู้หรืออย่างไรว่าแม่ของเธอมีร้านอาหารเจ้าประจำที่นี่ พูดไม่ทันขาดคำเห็นอลิสกับกัสโซ่เดินมาแต่ไกล

แบงก์รีบดึงโมเน่ต์เข้าไปหลบมุม ความใกล้ชิดทำให้เธอหวั่นไหวใจเต้นไม่เป็นส่ำ เขาเห็นเธอเขินอายแกล้งโน้มตัวเข้าไปหาทำท่าเหมือนจะจูบ โมเน่ต์ยืน

ตัวแข็งไม่รู้จะทำอย่างไร แต่แล้วเขาเปลี่ยนใจขยับเอาตัวบังเธอไว้เป็นจังหวะเดียวกับที่อลิสและกัสโซ่เดินผ่าน ทั้งสองคนประสานสายตากันนิ่งงัน แบงก์ตั้งสติได้ชะโงกหน้าออกไปดูพอเห็นว่าปลอดภัยรีบดึงเธอออกมา โมเน่ต์ชอบใจที่ได้ทำอะไรตื่นเต้นสนุกกว่าหัดขับรถอีก

“หมายถึงเรื่องที่ต้องหลบแม่คุณ หรือเรื่องที่คุณ...” แบงก์พูดไม่ทันจบประโยค โมเน่ต์ผลักเขาอย่างเขินๆก่อนจะเดินยิ้มออกไป แบงก์ยิ้มพอใจที่เหยื่อกินเบ็ด ก่อนจะเดินตาม...