เสน่หามายา
ตอนที่ 4
ไม่นานนัก ขณะแคทกำลังกลับไปที่รถ กัสโซ่ปราดเข้ามาขวางไว้ จะรีบกลับไปไหนอยู่ปั่นหัวลีโอให้สนุกกันก่อนดีกว่า เธอรู้เท่าทันว่าเขาต้องการอะไร แต่ขอให้เขารู้ไว้ว่าเรื่องระหว่างเราเป็นแค่อุบัติเหตุ
“แปลว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก”
หญิงสาวยืนยันว่าใช่ กัสโซ่ไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น ส่งคลิปภาพถ่ายเธอตอนที่นอนด้วยกันไปให้ดู พร้อมกับขู่ถ้าไม่อยากให้ลีโอรู้เรื่องนี้ ต้องทำตัวน่ารักกับเขาสั่งให้เย็นนี้เราต้องไปกินข้าวด้วยกัน ห้ามปล่อยให้เขารอนานแล้วเดินจากไปอย่างอารมณ์ดี แคทได้แต่มองตามเจ็บใจ...
ระหว่างที่นั่งรอกัสโซ่เข้าร่วมประชุม ลีโอใจลอยไปถึงเหตุการณ์ตอนอยู่ในห้องทำงานที่น้องชายกับแคทมีท่าทีแปลกๆ เสียงกัสโซ่เปิดประตูห้องประชุมเข้ามาขอโทษทุกคนที่ให้รอนานทำให้ลีโอตื่นจากภวังค์
“งั้นเราเริ่มประชุมกันเลยนะ” ว่าแล้วลีโอมองกัสโซ่ที่ดูจะมีความสุขออกนอกหน้าด้วยความสงสัย
กัสโซ่เห็นพี่ชายจ้องอยู่ยิ้มให้แบบท้าทายอยู่ในที ก่อนจะหันไปสนใจการประชุมไม่สนใจเขาอีกต่อไป
ooooooo
ทั้งเพลงพิณและสรัลต้องแปลกใจเมื่อเห็นแขกที่อลิสเชิญมาร่วมกินมื้อค่ำด้วยกันคือแบงก์นั่นเอง ทั้งคู่หนีไม่ออกจำใจต้องนั่งร่วมโต๊ะด้วย อลิสไม่วายแขวะเพลงพิณ
“แล้วเธอเป็นอย่างไรบ้างล่ะเพลงพิณ เคลียร์กับสรัลเรียบร้อยแล้วใช่ไหม หวังว่ามื้อนี้เธอคงจะเจริญอาหารนะ” อลิสเห็นเพลงพิณไม่สนใจแถมตักข้าวให้สรัลอย่างเอาอกเอาใจก็ไม่พอใจ “เธอมากินข้าวด้วยกันที่นี่บ่อยๆสิแบงก์ เพลงพิณเขาคงไม่ติดใจอะไรแล้วล่ะ”
“ผมยินดีอย่างยิ่งเลยครับ แต่จะยินดีเป็นพิเศษถ้าเพลงจะเป็นคนเชิญผมมาด้วยตัวเอง”
สรัลทนไม่ไหว ถ้าอลิสอยากกินข้าวกับแบงก์ก็เชิญกินตามสบาย เพราะถือว่าเขาเป็นแขกของเธอ แล้วหันไปชวนเพลงพิณไปกินข้าวข้างนอกกันดีกว่า อลิสเตือนสรัลอย่าเสียมารยาทแต่เขาไม่สนใจจูงมือเพลงพิณออกไปเลย อลิสอารมณ์บูดทันที ส่วนแบงก์ไม่สนใจใครทั้งนั้นก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป
“กินให้อิ่มนะ อิ่มแล้วก็ไป ฉันขอตัวก่อน” อลิสว่าแล้วลุกหนีขึ้นห้อง จากนั้นเดินไปที่ระเบียงพลางคิดหาทางกำจัดเพลงพิณให้สิ้นซาก ปรานีกับแป๊วต้องการจะเอาใจเจ้านาย ยุส่งในเมื่อใช้ไม้นวม
ไม่สำเร็จ ใช้ไม้แข็งกับเพลงพิณเลยดีไหม พวกเราจะได้ไปจัดการให้ อลิสตวาดแว้ดว่าไม่ต้อง ปรานีข้องใจ ขืนคุณผู้หญิงยังใจเย็นแบบนี้นังนั่นกับพวกจะยิ่งเป็นปลิงสลัดไม่หลุด ตีเหล็กก็ควรจะตีตอนร้อนไม่ใช่หรือ แป๊วเห็นดีด้วย
“...คุณผู้หญิงต้องสวมวิญญาณมือตบค่ะ ตบล้างน้ำสถานเดียวค่ะ”
“ระดับฉันไม่คิดจะทำอะไรอย่างที่พวกเธอทำกันหรอก” อลิสมองทั้งคู่ด้วยสายตาเหยียดๆ ทำให้ทั้งปรานีและแป๊วพากันก้มหน้างุดไม่กล้าเสนอความคิดเห็นอะไรอีก
ooooooo
ที่บริษัทของสรัล กัสโซ่เดินมาเจอลีโอพอดีไม่วายจิกกัด วันนี้มาทำงานสายหรือ เขาส่ายหน้าเพิ่งออกไปส่งแคทกลับมาหลังจากเธอเอาอาหารเช้ามาให้เขากิน
“คิดจะทำดีปกปิดความผิดหรือไง” กัสโซ่ยิ้มหยัน
ลีโอชักเอะใจ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วกัสโซ่มีอะไรคาใจก็ให้พูดมาตรงๆจะดีกว่า เขากลับยิ้มเจ้าเล่ห์ไม่ตอบคำถามใดๆเดินจากไปอย่างถือไพ่เหนือกว่า
จากนั้นกัสโซ่โทร.หาแคทตัดพ้อต่อว่าว่ามาถึงบริษัททั้งทีไม่คิดจะแวะมาหากันบ้างหรือ เธออ้างว่ารีบก็เลยไม่มีเวลาแวะไปทักทาย
“แค่ทักทายเหรอ วันนี้ไปกินกลางวันด้วยกัน” กัสโซ่กึ่งชวนกึ่งบังคับ แคทคงไปด้วยไม่ได้นัดลีโอไว้แล้ว เขาไม่ยอมแพ้นัดได้ก็เลิกนัดได้ หรือเธออยากให้คลิปนั่นหลุดไปถึงลีโอ แคทจำใจต้องทำตามที่เขาต้องการ...
อาการเจ็บข้อเท้าของโมเน่ต์ดีขึ้นตามลำดับจนสามารถหัดเดินลงน้ำหนักที่เท้าด้วยตัวเองได้แม้จะต้องใช้วอล์กเกอร์ช่วยก็ตาม แต่น้ำขิงก็ยังไม่วางใจลองให้เธอเดินดูแค่ในห้องก่อน ถ้าปวดต้องรีบบอกทันที โมเน่ต์มีความสุขสุดๆที่ตัวเองเดินได้อีกครั้ง อีกไม่นานคงจะได้กลับไปสอบที่จูเลียอาร์ด
