เสน่หามายา
ตอนที่ 4
ที่ผับหรูแห่งหนึ่ง กัสโซ่แค้นใจที่พ่อไม่เห็นด้วยกับโปรเจกต์ที่ดินริมน้ำที่เขาเอาไปปรับเปลี่ยนมาใหม่ ไล่ให้เอาไปแก้ไขอีกครั้งแถมบอกให้เขาเอาสิ่งที่ลีโอเคยแนะนำมาปรับใช้ จึงต้องมาดื่มเหล้าดับอารมณ์
แบงก์กับเพื่อนอีกสองคนบังเอิญมานั่งดื่มที่นั่นด้วย เห็นกัสโซ่ควักเงินออกมาเป็นปึกตอนให้ทิปบาร์เทนเดอร์ก็สนใจ พากันเข้าไปตีซี้หวังจะฉกฉวย ประโยชน์จากเขา โดยแบงก์เป็นตัวนำร่องเพราะเคยเจอกันมาก่อน แล้วแนะนำให้กัสโซ่รู้จักกับเพื่อนๆซึ่งอุปโลกน์ตัวเองว่าเป็นนักลงทุน
เนื่องจากแบงก์กับเพื่อนๆเป็นพวกสิบแปดมงกุฎ จึงตีซี้กับกัสโซ่ได้ไม่ยาก...
กว่าสรัลกับเพลงพิณจะกลับถึงบ้านตัวเองก็ดึกมากแล้ว อลิสที่นั่งรอท่าอยู่ต่อว่าเขาว่าทำไมถึงกลับดึกนัก เพลงพิณอธิบายว่าต้องรอให้พ่อของเธอนอนก่อนถึงจะกลับมาได้ อลิสสวนทันทีว่าพูดกับสรัลไม่ได้พูดกับเธอ แล้วเตือนเขาว่าเสาร์นี้เป็นวันเกิดของโมเน่ต์ ตนจะจัดปาร์ตี้วันเกิดให้ลูกที่โรงแรมจะมีแขกมากันเยอะ ตนอยากให้เขาไปด้วย เพลงพิณถามสรัลว่าเตรียมของขวัญวันเกิดให้โมเน่ต์หรือยัง อลิสยิ้มให้เธอ
“แม้จะเป็นงานในครอบครัวแต่ก็เชิญเธอด้วยนะ ฉันก็ถือว่าเธอเป็นคนในครอบครัวเหมือนกัน”
“ถึงคุณอลิสจะไม่พูด เพลงก็เป็นคนในครอบครัวนี้อยู่แล้วค่ะ” เพลงพิณประสานสายตากับอลิสอย่างไม่เกรงกลัว ฝ่ายหลังมองตอบด้วยความรู้สึกเดียวกัน
ooooooo
ลีโอมาดักรอน้ำขิงที่หน้าบ้านแต่เช้าจะให้ช่วยไปเลือกซื้อของขวัญให้โมเน่ต์ โดยพาไปที่ร้านเครื่องประดับแบรนด์เนมที่น้องสาวโปรดปราน สองคนช่วยกันเลือกของขวัญอยู่นานสุดท้ายไปจบที่แหวนสวยหรูวงหนึ่ง
ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าจะพอดีกับนิ้วของน้องหรือเปล่า ก็เลยขอยืมนิ้วน้ำขิงมาลองสวมดู แล้วบรรจงสวมมันที่นิ้วนางข้างซ้ายมือเธอซึ่งเกือบจะสวมได้พอดี ทั้งสองคนสบตากันนิ่งงัน ลีโอได้สติก่อนรีบพูดกลบเกลื่อน
“เออ โมเน่ต์น่าจะนิ้วใหญ่กว่าคุณ เอาวงนี้แหละเนอะ”
น้ำขิงเห็นดีด้วย ลีโอจึงส่งให้พนักงานของร้านเอาไปห่อของขวัญ...
ตกค่ำ มนัสชนกต้องการจะเห็นด้วยตาตัวเองว่าสรัล เพลงพิณและอลิสอยู่บ้านเดียวกันจริงหรือเปล่า
ทำทีเป็นเอาเอกสารมาให้สรัลเซ็น ทำให้เธอประจักษ์กับสายตาว่าสิ่งที่ได้ยินมาเป็นเรื่องจริง ครั้นเสร็จธุระแป๊วเดินมาส่งมนัสชนกที่หน้าบ้าน เธอหลอกถามแป๊วว่าอลิส สรัลและเพลงพิณอยู่ด้วยที่นี่หรือ แป๊วหลุดปาก
“ก็ใช่สิคะ ผัวเมียกันไม่ให้อยู่ด้วยกันได้ไงล่ะคะ” แป๊วรีบหุบปากเมื่อนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรพูด บอกให้มนัส–ชนกออกไปเอง ตนขอส่งแค่นี้ แล้วเดินกลับเข้าข้างใน มนัสชนกมองเข้าไปในตัวบ้านสีหน้าเคียดแค้น
“มันสองคนอยู่กับคุณสรัลของฉัน ด้วยกัน...ที่นี่”
ooooooo
