สายโลหิต
ตอนที่ 15
“สั่งอะไรหรือคะ”
“พี่เล่าเรื่องดาบเล่มนี้ให้ลูกฟัง ยังคำสัญญาที่ให้ไว้กับพี่เทพ บอกลูกว่าลุงกับป้าน่ะถูกจับต้อนไปอยู่กรุงอังวะนานแล้ว ก่อนพ่อกับลุงจากกันก็สัญญาจะรักษาดาบเท่าชีวิต ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่จะได้พบกันอีก”
“โถ...พี่ไกร กรุงอังวะกับกรุงธนบุรีน่ะไกลเหลือเกิน ใครจะไปถึง”
“ก็ไม่รู้ พี่บอกพ่อจันทร์ เล่าให้รู้ไว้ว่าญาติของเราถูกต้อนไปกักไว้ที่นั่น ดาบสองเล่มนี่แหละจะเป็นพยานให้รู้ความเป็นพี่น้อง ลูกหัวปีพี่เทพเขาก็ชื่อทอง ชื่อตามเจ้าของดาบเล่มที่พี่เทพได้ไป พ่อจันทร์น่ะได้ชื่อตามดาบเหมือนกัน”
“พี่ไกรบอกกับลูกหรือคะ”
พระสีหราชฤทธิไกรเล่าเหตุการณ์วันนั้นที่คุยกับจันทร์ให้ดาวเรืองฟังอย่างละเอียด
“ดาบบรรพบุรุษตาทวดของพ่อชื่อจันทร์เหมือนเจ้า เดิมเคยมีดาบคู่ของปู่ทวดของเจ้า ดาบคู่ของเล่มนี้ชื่อสลักด้ามดาบว่าทอง...พ่อจันทร์ลูกพ่อ พ่อสาบานกับลุงของเจ้าว่าจะพยายามเอาดาบคู่ของบรรพบุรุษมาอยู่ด้วยกันให้ได้ เจ้ารู้หรือไม่”
“ขอรับ”
“ถ้าพ่อทำไม่สำเร็จ พ่อจันทร์จำไว้”
“ขอรับคุณพ่อ ลูกจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อนำดาบบรรพบุรุษมารวมกันให้ได้”
คุณพระเห็นความมุ่งมั่นแรงกล้าในดวงตาของลูกชาย วางมือบนหัวนิ่งๆ สองพ่อลูกสัญญากันด้วยสายตา
ooooooo
