ร้อยป่า
ตอนที่ 14
อิทธิชะงัก...เขาไม่มีทางบอกความลับนี้แน่ รีบพูดเลี่ยง “แป๋วมาเหนื่อยๆไปล้างหน้าล้างตาก่อน เดี๋ยวจะได้มากินข้าวเที่ยงกับอา”
แป๋วขัดใจแต่ไม่แสดงออก ทำเป็นว่านอนสอนง่ายเดินจากไป อิทธิรอจนกระทั่งแป๋วลับตาถึงถามไอ้มิ่งว่า
“แป๋วกับไอ้เสือมีพิรุธอะไรมั้ย”
“ไม่ครับ”
“นี่เพิ่งงานแรกเราต้องพิสูจน์แป๋วอีกนานแกจับตาดูแป๋วไว้”
“ครับพ่อเลี้ยง”
เมื่อแป๋วเดินมาถึงหน้าห้องนอนก็เจอไอ้เชิดยืนจังก้าอยู่ เธอสงสัยถามมันว่ามาทำอะไรตรงนี้ แต่มันนิ่งเฉยไม่ตอบ แป๋วเลยสะบัดหน้ามาเปิดประตูเข้าห้อง แล้วก็ได้คำตอบเพราะแสงทองอยู่ในห้องของเธอ
ที่แท้ไอ้เชิดตามมาเฝ้าแสงทองนั่นเอง
แป๋วปิดประตูคุยกับแสงทองตามลำพัง
“ทีหลังจะเข้าห้องคนอื่นควรจะขออนุญาตก่อน”
“ตอนพ่อเธอค้าไม้เถื่อนเห็นเธอโวยวายห้ามพ่อ ตอนนี้ดันมาทำซะเอง คนเราไม่น่าเปลี่ยนเร็วขนาดนี้นะ”
เอาแล้วไง! แป๋วโดนแสงทองจับผิด แต่ยังยืนกรานเสียงแข็งเหมือนเดิม
“ฉันทำเพื่อเอาคืนเสือ”
“วิธีเอาคืนผู้ชายมีตั้งหลายวิธี เธอทำเพื่ออะไรกันแน่”
“นี่คุณแสงทอง คุณเอาเวลาจับผิดฉันไปจับเสือดีกว่ามั้ย ฉันไม่เห็นเสือมาตามคุณเลย”
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง...บอกมา เธอหลอกพ่อฉันรึเปล่า”
“ฉันจะหลอกเพื่ออะไร”
“นั่นสิ”
“คุณลองคิดนะ ถ้ารถไม้ซุงไม่ผ่านด่านฉันก็โดนจับ ฉันยอมเสี่ยงติดคุกเพียงแค่ต้องการหลอกพ่อเลี้ยงยังงั้นเหรอ ตรรกะวิบัติ!”
ถึงแป๋วยืนกรานว่าไม่ได้หลอกอิทธิ แต่แสงทองก็ไม่ปักใจเชื่ออยู่ดี แป๋วเห็นท่าไม่ดีรีบผลักไส
“ออกไปได้แล้ว”
แป๋วดึงแสงทองออกจากห้องแล้วปิดประตูทันที แสงทองเห็นไอ้เชิดยังเฝ้าอยู่ก็ชักสีหน้าเอือมระอา ฉับพลันเธอสะดุ้งเล็กน้อยเพราะโทรศัพท์มือถือมีสายเข้า
แสงทองกดรับแต่ไม่ยอมพูด ฟังเสียงคนโทร.มาพูดไม่กี่คำก็วางสายแล้วตีหน้าเฉยเพื่อไม่ให้มีพิรุธเพราะไอ้เชิดจับตามองเธออยู่ จากนั้นเธอแกล้งพะอืดพะอมจะอาเจียน
“คุณแสงทองเป็นอะไรครับ”
“ถามได้ไอ้โง่ ฉันก็แพ้ท้องน่ะสิ”
ด่าเสร็จเธอวิ่งไปทางหน้าบ้านทำทีว่าหาที่โก่งคออาเจียน เหลือบเห็นไอ้เชิดตามมาจึงหาทางสลัดมัน
“แกไปเอายาดมในห้องมาให้ฉันที”
“แต่พ่อเลี้ยงให้ผมคอยเฝ้าคุณ”
“ฉันแพ้ท้องเวียนหัวจะตายอยู่แล้ว หนีไม่ไหวหรอกน่า เร็วเข้า ฉันเวียนหัวมากเลย”
“ครับๆ ผมจะไปเอายาดมมาให้”
พอไอ้เชิดคล้อยหลัง แสงทองก็หยุดอาเจียนแล้วรีบวิ่งไปทางประตูรั้วบ้าน
ooooooo
อนิรุทธิ์ยืนกระวนกระวายอยู่นอกรั้วบ้าน เขาไม่ยอมหนีออกนอกประเทศแต่ยอมเสี่ยงกลับมาหาลูกเมีย
ก่อนหน้านี้เขาโทร.หาแสงทอง...และเธอกำลังรีบร้อนออกมาหาเขา
“แสง...ผมกลับมารับแสงกับลูก”
“รุทรู้ได้ไงว่าแสงอยู่ที่นี่”
“ผมไปบ้านพักเสือ บ้านปิดเลยมาบ้านพ่อเลี้ยง แสงรับสายผม ออกมาหาผมได้แสดงว่าไม่โดนจับขัง”
“ไหนว่าจะหนีไปเมืองนอกไงคะ”
“ผมจะทิ้งแสงได้ยังไง แสงเป็นเมียผม ลูกในท้องก็ลูกผม”
“ลูกเหรอ รุทไม่ยอมรับเด็กคนนี้นี่ รุทบอกธนิษฐาว่าไม่เคยมีอะไรกับแสง”
“ผมไม่ได้พูดอย่างนั้น”
“ก็ธนิษฐาบอกว่าเขาโทร.หารุท”
“แป๋วโทร.หาผมให้กลับมารับผิดชอบแสง แป๋วรู้ว่าเด็กเป็นลูกผม”
สิ่งที่อนิรุทธิ์พูดมาทำให้แสงทองทบทวนคำพูดและพฤติกรรมทั้งหมดของแป๋ว แล้วก็รู้คำตอบว่าแป๋วปิดบังอะไร แต่จังหวะนี้ไอ้เชิดออกมาเห็นทั้งคู่อยู่ด้วยกัน มันรู้ทันทีว่าโดนหลอกจึงปรี่มาจับแสงทอง แต่โดนอนิรุทธิ์ขัดขวางและเกิดการต่อสู้แลกหมัดกัน
