ตอนที่ 15
“ผมไม่ตายง่ายๆหรอก ผมจะกลับไปแต่งงานกับคุณไง”
“สัญญานะ”
อดิศักดิ์สัญญา แล้วยิงสกัดเพื่อเปิดทางให้แคท...ด้านกำพลกับเอื้อมปะทะกับชาติและลูกน้องจนต้องหนีเข้าป่า นิทัศน์กับลูกน้องบุกมายิงพวกฉเว่เตง เขาจึงบอกให้อดิศักดิ์หนีไป
“แล้วพวกคุณล่ะ”
“ที่นี่บ้านผม ผมจัดการเอง ไปสิ”
อดิศักดิ์ยอมถอยออกไป ปล่อยฉเว่เตงกับเอฉื่อยิงสู้กับพวกนิทัศน์ สุดท้ายฉเว่เตงและเอฉื่อก็โดนนิทัศน์กับพวกยิงตาย
กริชออกมาดึงร่างนายเลียงเข้าไปหลังต้นไม้ นายเลียงหยิบสมุดเล่มหนึ่งส่งให้ บอกชื่อสายอยู่ในนี้ แล้วขาดใจตาย กริชกำลังจะเปิดดู ฮักเหลี่ยมกับพวกยิงกราดมา เขาจึงต้องเก็บสมุดแล้วยิงต่อสู้ อุกฤษณ์เข้ามาช่วยกริชยิงต้าน แต่แล้วฮักเหลี่ยมโผล่มาเอาปืนจี้หลังอุกฤษณ์...นิทัศน์และฮุยลิตามมายืนล้อม ขู่ให้กริชส่งสมุดบันทึกมา ไม่อย่างนั้นลูกน้องตาย
อุกฤษณ์สบตากริชแสดงอาการหวาดกลัว กริชเครียดหนัก ต่อลองให้ปล่อยอุกฤษณ์ไปก่อนแล้วค่อยเอาสมุดไป ฮักเหลี่ยมยอมปล่อยอุกฤษณ์
“วิ่งสิ วิ่งหนีไปก่อนเร็ว”
“ไม่ครับ ผมจะไม่ทิ้งสารวัตร”
“อย่าทำอะไรโง่ๆ ยังไงมันก็ต้องฆ่าผม”
“สารวัตรยังตายไม่ได้ เพราะนายท่านสั่งให้จับเป็น” พูดจบอุกฤษณ์เอาปืนที่ซ่อนไว้มาจ่อกริช ฮุยลิเข้ามาปลดปืนจากมือกริช สารวัตรหนุ่มช็อกมองหน้าลูกน้องคนสนิทอย่างไม่คาดคิด
ทุกอย่างเฉลยออกมาว่า คนที่เป็นสายและคอยส่งข่าวให้จางซูเหลียงมาตลอดคืออุกฤษณ์ รวมถึงที่ฆ่าลูกน้องในทีมและเป็นคนยิงนายเลียง...อุกฤษณ์เก็บสมุดบันทึก กริชถูกคุมตัว
ooooooo
แคทพารจิตและก้านวิ่งมา ได้ยินเสียงปืนก็เป็นห่วงพรรคพวก บอกให้รจิตกับก้านซ่อนตัวตรงนี้ แล้วกลับไปยิงช่วยกำพลกับเอื้อมที่วิ่งหนีพวกชาติ จนกระสุนหมดจึงต่อสู้กันดุเดือด
พวกนิทัศน์ได้ยินเสียงปืนก็ให้ฮุยลิไปดู นิทัศน์ชมอุกฤษณ์ว่าครั้งนี้มีผลงาน เขารับคำแล้วแยกไป
ฮักเหลี่ยมกับนิทัศน์พาตัวกริชไปอีกทาง...อดิศักดิ์แอบมองอยู่ที่มุมหนึ่งอย่างฉงน
ฮุยลิวิ่งมาเห็นชาติกำลังสู้กับแคท กำพลและเอื้อม ขนาดสามรุมหนึ่งยังเอาอยู่ นึกหมั่นไส้ที่เก่งกว่าจึงชักปืนมาทำท่าจะยิงช่วย แต่แล้วกลับลั่นกระสุนใส่ชาติล้มลง ก่อนตายชาติหันมองคนยิงอย่างเจ็บแค้น... รจิตซ่อนตัวอยู่มุมหนึ่ง เห็นอุกฤษณ์เดินมา แล้วยิงใส่ฮุยลิ จงใจไม่โดนและยังพยักพเยิดให้วิ่งไป รจิตเห็นแล้วสงสัยแต่ไม่ได้บอกก้าน










