ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ภูผา"
ตอนที่ 5
ทอรุ้งบอกภูผาไปกันเถอะ ทอรักโพล่งว่าไปไหนไม่ได้นะยัยรุ้ง ทอรุ้งแค่หันมองแล้วพาภูผาออกไปเลยเดือนจะตาม เส็งปรามว่า “ถ้าเอ็งจะตามมันไป เอ็งก็ไม่ต้องกลับมานะ”
ทอรักกับเพื่อนเวหาถามกันว่าตกลงบ้านนี้เป็นของใคร บ้านเวหาหรือคนใช้ เดือนตะโกนอย่างสุดทนว่า
“ฉันไม่ใช่คนใช้ของใคร”
เวหาตกใจรีบบอกเพื่อนๆให้กลับไปกันก่อนมีอะไรค่อยคุยกันวันหลัง วันนี้ไม่สะดวกแล้ว เพื่อนๆจึงพากันกลับเซ็งๆ
เวหากับเส็งเข้าไปในห้องนั่งเล่น เส็งด่าภูผาว่าไอ้ตัวซวย มันกลับมาปุ๊บก็มีเรื่องทันที เวหาสบถว่าหายหัวไปนานนึกว่าตายไปแล้วเสียอีก ไม่รู้จะกลับมาทำไม
เดือนเดินเข้ามาหยุดมองพ่อลูก ประกาศอย่างสุดทนเป็นไงเป็นกันว่า ถึงคราวที่ตนขอพูดบ้าง เพราะตนเงียบมาตลอดถึงเกิดเรื่องแบบนี้ พูดอย่างเจ็บปวดว่า
“ที่ภูผาหายไปตั้ง 5 ปี ทำให้ฉันรู้ว่าฉันคิดถึงมันมากแค่ไหน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยอมอีกแล้ว ภูผามันก็ลูกฉันเหมือนกัน ฉันมีสิทธิ์จะปกป้องมัน” เวหายื่นคำขาดว่าถ้ามันกลับมาตนก็จะไม่อยู่ที่นี่และจะไม่กลับมาให้เห็นหน้าอีกเลย “ดี! ฉันจะได้ไม่ต้องเป็นขี้ข้าใคร”
เวหาไม่พอใจตัดพ้อว่าแม่เลือกลูกอย่างไอ้ภูผาแทนที่จะเลือกตน เดือนบอกว่าตนไม่มีสิทธิ์เลือกว่าจะให้ใครเป็นลูกหรือไม่เป็นลูก เพราะ “ฉันรักลูกทุกคน หมามันยังรักลูกของตัวเอง นับประสาอะไรกับคนอย่างฉัน”
เส็งกินปูนร้อนท้องถามว่าด่าตนหรือ เดือนบอกว่าคิดเอาเองแล้วกัน แล้วเดินออกไปเลย
“เอ็งจะไปไหน อีเดือน...เดือน”
เส็งตะโกนตามหลัง แต่เวหามองตามแม่ไปอย่างเจ็บใจ
ooooooo
ทอรุ้งพาภูผาไปนั่งที่ลานสนามเด็กเล่นบอกว่าจะพาไปทำแผลที่คลินิกป้านุส ภูผาบอกว่าเดี๋ยวตนกลับไปพักที่บ้านก็พอแล้ว ทอรุ้งจึงเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดเลือดที่หางคิ้วกับที่ปากให้
เดือนเดินตามหาภูผาจนเจอแล้วเข้าไปขอโทษลูก ภูผาก็ขอโทษแม่ที่ทำให้แม่ผิดหวัง เดือนบอกให้เลิกโทษตัวเองได้แล้ว ที่เป็นแบบนี้เพราะแม่กับป๊าผิดเอง ใครจะว่าอะไรก็ช่างอย่าไปฟัง ให้ฟังแม่คนเดียว ถามว่าแล้วตอนนี้อยู่ที่ไหน
“อั๊วอยู่บ้านเก่าของเรา แม่ไม่ต้องห่วงนะ แล้วอั๊วจะมาช่วยป๊ากับแม่ขายของ ช่วยจนกว่าป๊าจะใจอ่อน”
เดือนบอกให้รักษาตัวให้ดีก่อนค่อยกลับมาช่วย แม่จะรอ แล้วจะพาไปส่งบ้าน ทั้งภูผาและทอรุ้งบอกไม่ต้องห่วง ทอรุ้งรับปากจะดูแลภูผาให้
“ขอบใจมากนะหนู...ภูผา แม่ดีใจนะที่ลูกกลับมา”
“อั๊วก็ดีใจที่แม่ยังรักอั๊ว”
