ตอนที่ 5
เมื่อหลายวันก่อน เวหาไปหาทอรุ้งที่บ้านชวนไปงานวันเกิดตน ดารกานั่งคุยอยู่ด้วยพอรู้ว่าเวหาเรียนหมอมาได้ 3 ปีแล้วก็ชื่นชม บ่นเสียดายลูกตัวเองที่ไม่มีใครชอบทางหมอเลย
ขณะนั้นเองทอรักเข้ายืนคุยด้วย ทักเวหาว่าไม่ได้เจอกันนาน เวหาชมว่ารักสวยขึ้นเยอะเลย ทอรักก็ชมว่าเวหาก็ดูดีขึ้นเยอะ ดารกาบ่นว่าทอรักกลับมาตั้งนานแล้วไม่ไปเจอเพื่อนบ้างหรือ
ทอรักถามว่าเวหามาติวหนังสือให้รุ้งหรือ เขาบอกว่ามาชวนไปงานวันเกิดตน ถามทอรักจะไปด้วยกันไหม ทอรักขอดูก่อนเพราะพักนี้ไม่ค่อยว่าง ดารกาดักคอว่าไม่ว่างอะไร ตั้งแต่กลับมาวันๆเห็นนั่งๆนอนๆ ไม่เห็นทำอะไร ออกไปข้างนอกเจอสังคมกับเขาบ้าง
“ใช่ เราเองไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี มีเรื่องอยากคุยกับรักหลายเรื่องเลย”
ทอรักเล่นตัวว่าขอคิดดูก่อนได้ไหม ทอรุ้งเลยดักคอว่า “พี่รักไม่ต้องเล่นตัวแล้ว รุ้งรู้ว่าพี่รักก็มีเรื่องอยากคุยกับพี่เวหาอยู่เหมือนกัน” ทอรักดุแก้เกี้ยวว่าฉันพูดที่ไหนยัยรุ้ง
ทอรุ้งหัวเราะที่แกล้งพี่สาวได้ ส่วนเวหาดีใจ มองหน้าทอรักไม่วางตา
เย็นวันต่อมาเพื่อนๆถามเวหาว่าจะเลี้ยงวันเกิดที่โรงแรมไหนดี เวหาลังเลบอกว่าช่วงนี้ยุ่งๆขี้เกียจเตรียมตัว เลี้ยงตามร้านแถวนี้ดีกว่า ตอนแรกกะว่าจะพาสาวมาเปิดตัวด้วย แต่ตอนนี้สับสนเพราะแฟนเก่ากลับมาแล้ว
เพื่อนลุ้นว่าเลี้ยงที่โรงแรมเลยต้องโชว์สาวหน่อย อีกคนว่าไปที่บ้านนายก็ได้ เรียนกันมาตั้งนานมีนายทำตัวลึกลับอยู่คนเดียว อีกคนเห็นด้วยจะได้พาสาวไปสวัสดีพ่อแม่ด้วย เขาพาคนไหนมาแสดงว่าเลือกคนนั้น
“เราไม่สะดวกที่บ้านว่ะ” เพื่อนถามอย่างจับผิดว่าทำไม เวหาโกหกคำโตว่า “บ้านหลังนี้มันเล็ก ไม่ใช่หลังจริง พ่อเราซื้อให้เพราะจะได้ไม่ต้องเดินทางไกลเวลาไปเรียน”
“นี่ขนาดซื้อบ้านให้เรายังไม่เห็นนายกลับเลย เห็นอยู่แต่หอ”
“งั้นสรุปเลี้ยงที่บ้านนะ อยากจะไปเห็นบ้านนายซะหน่อย นัดมาหลายทีแล้ว” อีกคนรวบรัดแล้วเดินแยกไป เวหามองตามเพื่อนคนนั้นไปอย่างหงุดหงิด
หลายวันต่อมาเวหาขี่เวสป้ากลับบ้านในตอนเย็น เห็นป๊ากับแม่กำลังช่วยกันขนของจากรถกระบะเข้าบ้าน เขาถามว่าสองสามวันมานี้มีใครมาหาที่บ้านหรือเปล่า พอเส็งถามว่าใครก็บอกว่าเปล่า แต่บอกว่า
“ปีนี้อั๊วจะจัดงานวันเกิดที่บ้าน ป๊ากับแม่เตรียมของกินให้อั๊วหน่อยสิ” เดือนถามว่ามากี่คน “5 คน แต่ทำเผื่อไว้สำหรับ 7-8 คน” เส็งบอกว่าเผื่อไว้ 10 คนเลย นานๆจะจัดที ชวนเพื่อนมาเยอะๆหน่อย “ก็ได้ป๊า...แล้ววันนั้นป๊ากับแม่ออกไปขายของเลยรึเปล่า”










