ตอนที่ 15
เมื่อยอมรับใจตัวเองแล้ว ณิศราจึงมาปรึกษาแม่แต่ก็ไม่กล้าพูดตรงๆ พูดอ้อมไปอ้อมมาจนอุษณีย์ดักทางได้ว่าเรื่องโรม ณิศราหลบตาเขินๆบอกแม่ว่า
“คือ...เขาบอกว่าเขายินดีจะมาพบกับคุณย่า คุณพ่อ คุณแม่เรื่องหนูณิ”
อุษณีย์รีบห้ามทั้งที่รู้ว่าลูกสาวรักพ่อมดตนนี้ จึงเตือนด้วยความรัก “เรื่องคู่ครองนี่แม่เคยบอกหนูณิแล้วว่าสุดแต่บุพเพสันนิวาสหรือจะเรียกว่าพรหมลิขิตก็ได้ เรื่องของลูกกับพ่อมดคนนั้นอาจจะสมหวังหรือผิดหวังได้เท่าๆกัน รักน่ะรักได้ แต่แม่อยากให้เผื่อใจไว้ด้วย”
ณิศรารับคำ อุษณีย์มองลูกอย่างสงสารจับใจ...
ณิศราเดินมาที่ตึกเล็กเจอจัน ต่างทำหน้าเก้อๆ ณิศราถามหามาริสา จันดีใจที่ณิศราดูเป็นมิตรกับลูกมากขึ้น บอกทำขนมอยู่ข้างใน ณิศราขอบคุณแล้วเดินผ่านไป...มาริสากำลังง่วนกับการชั่งตวงแป้งตามตำราที่วางข้างหน้าจะทำสโคนให้ตลับ ณิศราขอช่วยทำเพราะตัวเองไร้ประโยชน์มานาน มาริสาท้วงว่าไม่จริง
“ที่หนูณิช่วยรักษาพยาบาลคนเจ็บไข้ได้ป่วยนั่นก็เท่ากับสร้างประโยชน์ สร้างกุศลแล้ว”
“เธอเคยมองใครไม่ดีบ้างไหม” ณิศราทึ่งกับความคิดดีของญาติผู้น้อง
“ทุกคนก็มีทั้งมุมดีและมุมไม่ดีด้วยกันทั้งนั้น” มาริสาออกตัว ณิศราสวนว่ามีเรื่องจะคุย
มาริสาตั้งใจฟัง ณิศราถามตรงประเด็นว่ามาริสารู้สึกอย่างไรกับแมทธิวทั้งที่รู้ว่าเขาเป็นพ่อมด มาริสาหน้าเจื่อนกลัวณิศราบอกคนอื่น แต่พอณิศราบอกว่าถ้าบอกคงบอกไปนานแล้ว มาริสาโล่งใจ แต่แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นณิศราร้องไห้ระบายความอัดอั้นออกมา
“เรามีปัญหาเดียวกัน เธอกับพี่แมท...ฉันกับหมอโรม” มาริสาถามจะทำอย่างไร ณิศราน้ำตาพรั่งพรูเพราะไม่รู้จะทำอย่างไร มาริสาส่งทิชชูให้ซับน้ำตาด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน...
ระหว่างนั้นสารกิจเก็บตัวอยู่ในห้องไม่ไปทำงานอ้างว่าไม่สบาย ไพจิตรเห็นท่าทางลูกหงุดหงิดมีกังวลก็พูดเรื่องฝ่ายบัญชีโทร.มาว่าเงินในบัญชีหายไปหลายร้อยล้าน สารกิจชะงักทำทีโวยว่าจะหายไปได้อย่างไร แล้วทำไมไม่รายงานตน กลับบอกพ่อแทน ไพจิตรเห็นว่าดีกว่าบอกย่า สารกิจจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วจะโทร.มารายงาน ผู้เป็นพ่อแย็บถามเขาไม่เกี่ยวแน่นะ สารกิจสะดุ้งพยายามเก็บอาการปฏิเสธว่าไม่เกี่ยว แล้วนึกโมโหทำไมไม่เป็นอย่างที่เดชาพูด
เมื่อสารกิจมาเจอกับเดวิด เขากลับพูดทำนองว่าถอนเงินจำนวนมากขนาดนั้นจะไม่ผิดสังเกตได้อย่างไร สารกิจโมโหเพราะทำตามคำแนะนำ เดวิดสะกดสารกิจให้ขับรถหนีไปเรื่อยๆ
เย็นวันนั้นเดวิดก็กลับมาดูอาการนาดาลที่โรงพยาบาลเวทมนตร์ นาดาลจะกลับบ้าน เขาไม่อยากให้กลับแต่ขัดใจไม่ได้ พวกจู๊ฟที่เฝ้าอยู่ช่วยกันขวางไม่สำเร็จ จึงรีบไปรายงาน ดร.พีท...ดร.พีทฉุนที่ไม่รักชีวิต อยากให้ร่างกายแตกสลายเพราะความแค้น แต่ก็สั่งพวกจู๊ฟไปแอบเฝ้าดู
ooooooo










