พ่อมดเจ้าเสน่ห์
ตอนที่ 15
แมทธิวกุมมือมาริสา “พี่เปลี่ยนไปเพราะพี่ไม่ใช่พี่ชายของหนูมาแล้ว พี่สามารถแสดงความรู้สึกของพี่ที่มีต่อหนูมาได้ หนูมารู้ใช่ไหมว่าพี่รู้สึกยังไงกับหนูมา”
“หนูมารู้แต่ว่าอยากกลับบ้านแล้วค่ะ”
“แล้ว...ถ้าหากวันนึงพี่จะขอให้หนูมาไปอยู่กับพี่ หนูมาจะว่ายังไง”
“บ้านของหนูมาอยู่ที่อัครเดชฤทธิ์ค่ะ ทุกคนที่หนูมารักก็อยู่ที่นั่น หนูมาคงไปไหนไม่ได้”
แมทธิวเศร้าที่มาริสาไม่ไปอยู่ด้วย เธอยืนยันว่าเขายังเป็นคนของอัครเดชฤทธิ์ แมทธิวไม่แน่ใจว่าใครจะต้อนรับอีก แต่เขาก็อยากพามาริสาไปเที่ยวดินแดนเวทมนตร์สักครั้ง เพื่อให้เธอตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นั่นด้วยกันได้ไหม พลันแสงระยิบระยับปกคลุมร่างทั้งสองหายวับไป
แมทธิวพามาริสานั่งไม้กวาดเหาะขึ้นมาบนท้องฟ้า เสื้อผ้าทั้งสองเปลี่ยนเป็นชุดจินนี่ ดวงดาวระยิบระยับลมเย็นสบายทำให้มาริสาคลายความหวาดกลัว นึกว่าตัวเองอยู่ในความฝัน
“นี่เป็นความจริง เลยดวงจันทร์ไปอีกไม่ไกลก็จะถึงดินแดนแห่งเวทมนตร์แล้ว”
“โน่นทางช้างเผือกใช่ไหมคะ” มาริสาตื่นเต้น
“ใช่ พี่เองก็เพิ่งเห็นใกล้ๆขนาดนี้เหมือนกัน ไม้กวาดคงจะพาเราไปที่นั่น”
นาดาลเห็นภาพผ่านลูกแก้วสีหน้าถมึงทึง เขารวบรวมพลังทั้งหมดส่งพลังสีดำไปยังลูกแก้วแล้วหมดแรงทรุดฮวบลงทันที...แสงสีดำพุ่งมาพันร่างมาริสากระชากออกจากอ้อมแขนแมทธิวตกจากไม้กวาด เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ แมทธิวตกใจบังคับไม้กวาดตามไปช่วยเธอ
ขณะที่ร่างมาริสาร่วงลงมา ทันใดมีผ้าสีชมพูพุ่งมาพันร่างทำให้แสงสีดำสลายไป ผ้าสีชมพูพาร่างมาริสาซึ่งสลบไปด้วยความตกใจลงสู่พื้นอย่างนิ่มนวล แมทธิวตามลงมารีบเข้าไปประคองร่างเธอมากอดแนบแน่น
มาริสาค่อยๆรู้สึกตัวพยายามพูดว่า ตนไม่เป็นอะไรแล้ว...
แมทธิวเสียใจที่ทำให้มาริสาเกือบตาย มาริสาปลอบว่ามีคนช่วยตนไว้ แต่แมทธิวก็โทษตัวเอง
“แล้วก็มีคนทำร้ายหนูมาด้วย เป็นเพราะพี่เองที่คิดว่าตัวเองเป็นพ่อมดแล้วจะสามารถปกป้องหนูมาได้ แต่ความจริงพี่เป็นเพียงแค่คนที่เพิ่งรู้ตัว! ยังไม่มีความเก่งกล้าสามารถอะไรเลย”
มาริสาปลอบใจไม่ให้เขาโทษตัวเอง แมทธิวชวนกลับเพราะที่นี่ไม่ใช่บ้านตน แล้วก็รู้สึกปวดร้าวที่เมืองมนุษย์ก็ไม่ใช่โลกของตน ไม่มีที่ไหนต้อนรับตนเลย โรซี่ก้าวออกมาจากเงามืด แมทธิวจำได้ว่าเธอคือหลานทาฮีร่า มาริสารีบถามว่าเธอช่วยตนไว้ใช่ไหม
“ค่ะ คุณแม่เคยแอบคุณพ่อสอนโรซี่...โรซี่จะได้เอาไว้ป้องกันตัว ไปเถอะค่ะ” ทั้งสองงงว่าจะไปไหน โรซี่ชวนทั้งสองไปบ้านซึ่งอยู่ไม่ห่าง...
ooooooo
