ตอนที่ 15
ไพจิตรไม่อยากให้ตลับโทษตัวเองเพราะแม่มดควักหัวใจพ่อของตนก่อน...แมทธิวอยู่ในอาการพยายามต่อสู้กับพลังสะกดของนาดาล กรองทองเห็นอาการก็ถามลูกเป็นอะไร อยากพูดอะไรกับย่าก็บอกไปให้หมด แมทธิวโพล่งออกมา
“เดวิดเป็นลูกของพ่อมดนาดาล แม่ของเขาคือแม่มดฮันนาที่ถูกคุณย่าจับเผาทั้งเป็นเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน!”
ทุกคนตกใจเสียขวัญ ในขณะที่ตลับมือสั่นเทาแต่พยายามตั้งสติบอกแมทธิวให้แสดงความสามารถของผู้สืบทอดด้วยของวิเศษทั้งสามเอาตัวเดวิดมาเผาให้ได้ แมทธิวตกอยู่ใต้มนตร์ของนาดาลจึงรับคำย่า...
นาดาลพอใจมากหัวเราะเสียงแหบแห้งว่าตลับไม่มีวันผิดหวังแน่ ตลับเหมือนได้ยินเสียงหันมองรอบตัวไม่เห็นอะไรก็คิดว่าตัวเองหูแว่วไปเอง
ขณะเดียวกัน ณิศรา มาริสา กุลนภาถูกเรียกกลับบ้านเพราะเรื่องสารกิจ ณิศราเป็นห่วงพี่ชายอย่างมาก...
พอถึงบ้านเห็นอุษณีย์ร้องไห้ ไพจิตรเล่าตามคำของแมทธิวให้ฟัง อุษณีย์รำพัน
“แล้วนี่ยังจะจับพ่อมดเดวิดเผาทั้งเป็นอีก ตระกูลเราจะสร้างเวรสร้างกรรมให้ตกไปถึงลูกหลานอีกแล้ว”
“มันทำกับลูกของเราขนาดไหนคุณก็เห็นๆอยู่” ไพจิตรแย้ง อุษณีย์โต้ว่าเราทำแม่เขาก่อน
“แล้วมันจะไปหยุดตรงไหนล่ะคะ แก้แค้นกันไปแก้แค้นกันมาแบบนี้ อีกอย่างจะว่าพี่กิจถูกคาถาอย่างเดียวก็ไม่ถูกนัก พี่กิจเองก็เอาแต่ใจชิงดีชิงเด่นกับพี่แมทตลอดเวลา” ณิศราแทรก
ไพจิตรหาว่าณิศราเข้าข้างพวกพ่อมด เธอปฏิเสธแค่อยากให้พูดกันดีๆ ผู้เป็นพ่อชักสงสัย อุษณีย์รู้สึกเวียนหัวให้ลูกพาเข้าไปพัก ไพจิตรจึงกำชับให้ทั้งสองอยู่แต่ในห้อง...พอณิศราจัดแจงให้แม่นอนพักแล้วขอตัวกลับไปที่ห้องตัวเอง เธอเรียกหาโรม เขาปรากฏตัวขึ้น เธอต่อว่าเขาที่ไม่ขัดขวางเดวิด โรมบอกว่าตนเพิ่งรู้เรื่องนี้ เป็นเพราะจิตของสารกิจอ่อนจึงถูกครอบงำง่าย ณิศราต้องการรู้ว่าเขาอยู่ไหน โรมบอกว่ามีอำนาจบางอย่างบังตาไม่ให้เห็น ณิศราไม่ยอม
“ไม่รู้ล่ะ ยังไงคุณก็ต้องช่วยพวกเรา เพราะเรื่องนี้พวกคุณเป็นคนก่อ”
“การโทษกันไปโทษกันมาไม่ใช่ทางแก้ปัญหา”
ณิศรางอนหาว่าเขาไม่คิดช่วย โรมโอบกอดปลอบโยนให้เธอมีสติและสัญญาว่าจะช่วยครอบครัวเธออย่างเต็มความสามารถ ณิศราอัดอั้นจนต้องปล่อยโฮออกมา...ด้านมาริสากลับมาเจอแม่ที่ตึกเล็ก จันบอกเรื่องแมทธิว เธอจะไปหาแต่เขาออกไปตามล่าพ่อมดเดวิดมาเผาเสียก่อน
ooooooo
จู๊ฟ เกอร์ทรู้ดและซูซี่เห็นเดวิดกลับมาบ้านก็เข้าใจว่ามาดูแลนาดาลจึงชวนกันกลับ พอเดวิดเข้ามาในห้องเห็นพ่อทรุดหอบเพราะใช้พลังถอดจิตนานเกินไป เขาตกใจมากจะพาพ่อไปโรงพยาบาล แต่นาดาลกลับบอกว่าตนกำลังจะตาย ไม่มีใครช่วยได้นอกจากแหวนของฮันนา
เดวิดรีบถอดแหวนจากนิ้วให้ ทันใดมีเสียงเคาะประตูปังๆ นาดาลแอบยิ้มเจ้าเล่ห์มองเดวิดเดินไปเปิดประตู คำรามในคอว่า...ถึงวันตายของเจ้าแล้ว










