พ่อมดเจ้าเสน่ห์

ทาฮีร่าเดินเข้ามาพอดี โรซี่กับชิคเก้นรู้ทันทีว่าเธอเดินกลับเพราะลืมคาถาหายตัว ทาฮีร่าปรายตามองมาริสาอย่างไม่ชอบใจ แมทธิวรีบบอกว่าเธอคือผู้หญิงที่ตนรักและจะแต่งงานด้วย แม่มดพันปีหน่ายใจที่พ่อมดหันไปหลงใหลได้ปลื้มพวกต่างพันธุ์ ไม่สนใจพวกเดียวกันแล้ว

“คุณยายครับ ผมอยากจะพบกับพ่อมดที่ทำร้ายหนูมา...ผมจะได้พูดให้เขาเข้าใจ”

“พ่อมดตนนั้นกำลังบาดเจ็บสาหัสจากการใช้พลังทำร้ายแม่คนนี้...ดร.พีทกำลังให้การรักษาอยู่ คงยังพบไม่ได้ คืนนี้หลานพักเสียที่นี่เถอะ ส่วนแม่คนนั้น ยายจะให้ไม้กวาดไปส่ง”

แมทธิวหันมากุมมือมาริสา “ผมยังมีภาระอยู่ที่เมืองมนุษย์ครับ หากทุกอย่างลงตัวแล้ว ผมจะกลับมาอยู่กับคุณยาย” ทาฮีร่ายิ้มกริ่มชูนิ้วว่าหนึ่งคน แมทธิวส่ายหน้าชูสองนิ้ว โรซี่หัวเราะคิกที่ยายเฟลอีกตามเคย

ooooooo

แมทธิวโอบมาริสาหายตัวมาปรากฏในห้องนอนที่บ้าน เธอเขินให้เขาปล่อย แล้วนึกได้ว่าทำไมแมทธิวถึงผ่านน้ำศักดิ์สิทธิ์เข้ามาได้ แมทธิวคิดว่าเป็นเพราะตลับอ่อนแอลง ประจวบกับที่ตนมีพลังพ่อมดมากขึ้น และอาวุธทั้งสามก็ทำอะไรตนไม่ได้เพราะตนดื่มยาสามถ้วยนั่น

คืนนั้น โรมย่องเข้าบ้านแต่ก็เจอทาฮีร่ารออยู่จนได้ เธอกระแนะกระแหนว่าเขาคงไปหามากชราซึ่งหมายถึงณิศรา แล้วว่าเขามัวไปหาสาวจนไม่รู้ว่าที่นี่เกิดเรื่องราวใหญ่โต ชิคเก้นเห็นยืดเยื้ออยู่นั่นจึงแทรกเล่าเสียเอง

“คุณลุงนาดาลกำลังเจ็บหนัก ตอนนี้น่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลเวทมนตร์...” เล่าไม่ทันจบ โรมหายตัววับไปเสียก่อน ทาฮีร่าสมน้ำหน้าชิคเก้นที่ชอบขัดคอ

นาดาลนอนไม่ได้สติมีสายระโยงระยางสีต่างๆ ต่อเข้าร่างกาย เดวิดยืนมองน้ำตาคลอด้วยความเป็นห่วง ดร.พีทและกลุ่มเกอร์ทรู้ดยืนดูอาการ พอเห็นตามตัวนาดาลมีสีสันขึ้นทีละน้อยพร้อมเสียงหัวใจดังขึ้น ดร.พีทก็บอกว่าเขารอดแล้ว โรมกับโมนาแสดงความดีใจกับเดวิดแต่เขากลับเดินดุ่มๆออกจากห้อง โมนาตามไปดู ดร.พีทให้พวกเกอร์ทรู้ดคอยเฝ้าดูแลนาดาลจนเช้า แล้วโรมค่อยมาเปลี่ยนเวร ถ้ามีอะไรผิดปกติให้ไปปลุกตน

โมนาตามมาถามเดวิดเป็นอะไร พ่ออาการดีขึ้นน่าจะดีใจ เขากลับไล่เธอไปให้พ้น โมนาโพล่งขึ้นว่า การแก้แค้นไม่มีประโยชน์ เดวิดหันขวับมามองหน้า

“พูดเหมือนไม่ใช่โมนาเลยนี่ หรือว่าจะยอมยกโรมให้ณิศราแล้ว!”