พ่อมดเจ้าเสน่ห์
ตอนที่ 12
ทาฮีร่าคิดว่ามันต้องมีอะไรซับซ้อนยิ่งกว่านั้น แต่ปรารถนายืนกรานว่าไม่มีอะไรอ้อมค้อม แต่พอทาฮีร่าพูดว่าแมทธิวเป็นพ่อมดได้อย่างไร ปรารถนาตกใจอยากรู้รายละเอียดมากขึ้น สัญญาจะเก็บเป็นความลับ ทาฮีร่าไม่กลัวปรารถนาบอกใครเพราะคงไม่มีใครเชื่อเธอ แต่ขอให้ช่วยนัดพบตลับเพื่อที่จะสอบถามเอง ปรารถนารับคำแล้วพูดเรื่องที่จะขอให้ทาฮีร่าช่วยเช่นกัน
“คุณปรารถกำลังจะถูกแย่งชิงมรดก คุณทาต้องช่วยคุณปรารถนะคะ”
“คุณปรารถขอร้องถูกคนแล้ว ฉันคือแม่มดคลาสสิก คุณปรารถไม่ต้องกลัว ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย” สีหน้าทาฮีร่ามั่นอกมั่นใจอย่างยิ่ง
ooooooo
เมื่อกลับถึงบ้าน โรซี่กับชิคเก้นต่างถามทาฮีร่าว่าแน่ใจหรือจะช่วยปรารถนาได้ จะไม่เฟลทั้งสองฝ่าย ทาฮีร่าน้อยใจที่โดนติติงจึงท้า จะพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นว่าตนยังล้ำเลิศอยู่แค่ไหน
ทาฮีร่าเข้าห้องจะเปิดหีบกรุสมบัติ แต่ร่ายคาถาเท่าไหร่ก็เปิดไม่ได้ จนโรซี่ทักว่าทำไมไม่ใช้กุญแจเปิด จึงนึกได้มองไปเห็นลูกกุญแจแขวนอยู่ก็ยิ้มแหยๆหาว่าหลานไม่รู้จักบอก ชิคเก้นเหน็บว่าจะเอาแต่โชว์พาว
ทาฮีร่าเคืองว่าชิคเก้นปากเสีย...พอไขกุญแจเปิดหีบ ทั้งชิคเก้นและโรซี่ต้องตะลึงกับแสงระยิบระยับที่ส่องประกายออกมา ทาฮีร่าหยิบแหวนเพชรน้ำงามเจิดจรัสออกมาบอกว่าจะให้ปรารถนาจัดประมูลเพื่อเป็นสะพานทอดไปถึงตลับ ชิคเก้นทึ่งที่กล้าลงทุน
“ฉันจะเป็นผู้เปิดเผยความลับทั้งหมด และกลับมาทวงบัลลังก์ผู้นำคืน!” ทาฮีร่ายืดอก...
วันต่อมาปรารถนาทำท่าลึกลับ เรียกหยดย้อยมาบอกให้เรียกแท็กซี่เพื่อไปบ้านตลับด้วยกัน เราต้องไปแบบเงียบๆ ถึงเอารถที่บ้านไปไม่ได้ หยดย้อยทำตามอย่างงงๆ
พอถึงบ้านตลับ ปรารถนาบอกเรื่องทาฮีร่าต้องการมอบเพชรมาให้ประมูล ตลับแปลกใจไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน เข้าใจว่าคงเป็นพวกเศรษฐีใหม่
“อุ๊ย! ไม่ใหม่ค่ะ เห็นแกบอกว่าอายุประมาณพันปีแล้ว” ตลับสะดุ้ง หยดย้อยขำกลิ้ง
“คุณปรารถคงนับตั้งแต่ตระกูลคุณทาฮีร่าเริ่มถือกำเนิดขึ้นมาน่ะค่ะ”
ปรารถนาติงหยดย้อยก็รู้ว่าไม่ได้หมายความอย่างนั้น ตลับชักไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ปรารถนาพูดจะเป็นเรื่องจริง ปรารถนาจึงขอนัดตลับให้ทาฮีร่ามาพบพร้อมเพชรเจิดจรัสที่พูดถึง ตลับบอกพรุ่งนี้ต้องเตรียมไปงานศพชด ปรารถนาจะนัดให้ตอนตีห้า หยดย้อยสะกิดเตือนว่าเช้าไป
“เอาอย่างนี้ พรุ่งนี้พี่จะไปตรวจร่างกายประจำปีที่โรงพยาบาลเก้าโมงเช้า ถ้าเพื่อนของคุณปรารถต้องการจะพบพี่ก็ให้ไปพบที่นั่นได้”
“โอเคค่ะ คุณปรารถจะให้คุณทาฮีร่าไปพบคุณพี่ที่โรงพยาบาล...งั้นคุณปรารถต้องขอตัว แล้วก็ขอหัวด้วยกลับก่อนนะคะ” หยดย้อยติงว่าไม่ใช่กระสือ “ก็คุณปรารถเคยได้ยินเขาชอบพูดกันว่าขอตัวกลับ แล้วหัวล่ะจะทิ้งไว้เหรอ...มันต้องเอากลับไปด้วยกันถึงจะถูก จริงไหมคะคุณพี่”
