ซีรีส์ลูกผู้ชาย เรื่อง "ปัทม์"

ปัทม์บอกว่ารสเขาเป็นเพื่อนไม่ใช่แฟน ถามว่าหนูตุ่นงอนอะไรหรือเปล่า หนูตุ่นว่าไม่ได้งอนอะไร

แต่หมั่นไส้ที่พี่ปัทม์มาอยู่กรุงเทพฯ 2-3 เดือนแล้ว

ไม่เคยติดต่อมาเลย ปัทม์บอกว่าตนโทร.มาเจอแต่ครูอัญไม่เจอหนูตุ่นเลย หนูตุ่นย้อนถามว่าแล้วทำไมไม่มาเยี่ยมที่บ้านบ้างล่ะ

ปัทม์บอกว่างานยุ่งมาก หนูตุ่นว่าน่าสงสาร

นี่ถ้าไม่บอกก็คงคิดว่าพี่แต่งงานมีครอบครัวไปเสียแล้ว

หนูตุ่นประชดเหน็บแนมจนครูอัญปรามว่านานๆเจอกันทีคุยดีๆกับพี่เขาหน่อย หนูตุ่นเลยขอตัวอาบน้ำ ปัทม์บอกครูอัญว่าหนูตุ่นคงงอนตนแน่เลย ครูอัญเลยแนะนำว่าถ้าปัทม์อยากคุยกับหนูตุ่นให้โทร.มาตอนเช้าหรือไม่ก็ตอนดึกก็ได้

หนูตุ่นออกไปอึดใจเดียวก็หน้าตึงกลับมาบอกว่า “พี่ปัทม์ เพื่อนมาหา!!”

ปัทม์ออกไปเจอรสสุคนธ์ยืนโบกมือทักทายอยู่หน้าบ้าน ปัทม์เดินมาถามว่ารู้ได้ไงว่าตนอยู่ที่นี่

“ก็ถ้าปัทม์ไม่อยู่ที่บ้าน ปัทม์ก็คงต้องมาอยู่

ที่นี่แหละ มีไม่กี่ที่หรอกที่ปัทม์จะไป” ปัทม์ถามว่า

มีอะไรหรือเปล่า “มี...เรื่องใหญ่ด้วย”

รสสุคนธ์เล่าว่าไตรคุณบอกไตรภพว่าถึงเวลาที่ตนจะหาซีอีโอคนใหม่ทำหน้าที่แทนเขาได้แล้ว ถามว่าปัทม์เป็นยังไง ไตรภพถามว่าพ่อแน่ใจแล้วหรือ รสสุคนธ์ก็ติงว่าปัทม์เพิ่งมาทำงานยังอ่อนประสบการณ์

แต่ไตรคุณเห็นว่าปัทม์มาทำงานไม่นานแต่สร้างผลงานน่าประทับใจถามรสสุคนธ์ว่าไว้ใจเขาไหมล่ะ เธอตอบค่ะ ไตรคุณเชื่อว่าตนดูคนไม่ผิด ไตรภพบอกว่าถ้าพ่อเห็นสมควรตนก็ไม่มีปัญหา

“งั้นก็ตกลงตามนี้ คุณไปจัดการต่อด้วยนะ รสสุคนธ์”

ปัทม์ฟังแล้วตกใจถามว่า “ท่านจะให้ผมบริหารบริษัท?”

“ใช่ ท่านจะให้ปัทม์เป็นผู้บริหารของบริษัทแทนคุณไตรภพ”

“ผมน่ะเหรอ!” ปัทม์ช็อก

ooooooo

แม้ทยุตจะเป็นหัวหน้าปัทม์มาก่อน แต่พอปัทม์ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นซีอีโอผู้บริหารบริษัท

ทยุตก็ยินดีพร้อมที่จะทำงานกับเจ้านายคนใหม่ ทั้งยังบอกว่าโชคดีที่พี่ปัทม์ทำให้ท่านประธานตาสว่าง

ปัทม์เล่าวันแรกที่มาทำงานในฐานะผู้บริหารบริษัทแก่นักข่าวฟังว่า

“วันแรกของตำแหน่งผู้บริหารของบริษัท ผมประหม่าและไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไง ผมเลยเริ่มจากการแนะนำตัวต่อทุกคนพร้อมกับตรวจดูความเรียบร้อยในการทำงานของคนในบริษัทแห่งนี้...พอผมได้เลื่อนขึ้นเป็นผู้บริหารของบริษัททุกคนก็ปฏิบัติต่อผมต่างไปจากเดิม...”

ปัทม์เล่าว่าตนทักทายและขอบคุณทุกคนที่มีส่วนทำให้สามเดือนของบริษัทที่ผ่านมาเรามียอดขายเพิ่มขึ้น ตนรู้ตัวว่ายังต้องเรียนรู้งานจากทุกคนที่นี่ พนักงานซุบซิบกันว่าอยู่มาจนใกล้จะเกษียณก็เพิ่งเห็นผู้บริหารเดินมาไหว้พนักงานนี่แหละ ทยุตกับรสสุคนธ์ผ่านมาได้ยินก็ยิ้มให้กันอย่างเชื่อมั่นปัทม์มาก

แต่พอปัทม์มาเจอธงหัวหน้าคลังสินค้า เห็นธงเปิดกระป๋องเครื่องดื่ม ดื่มอึกเดียวก็โยนกระป๋องใส่ถังขยะพูดท่าทางกวนๆว่าจะมาซ่อมจะมาสร้างบริษัทนี้ เหนื่อยหน่อยนะ แล้วชี้ไปที่รถขนสินค้าที่เก่าเกินกว่าจะซ่อม บอกว่าสภาพบริษัทไม่ต่างจากรถคันนี้ ปัทม์ถามว่าแล้วพอจะมีทางซ่อมให้กลับมาใช้งานได้ไหม