พันธกานต์รัก

“คุณเอกไม่เห็นเหรอคะ เมื่อกี้ชลลองตักอาหารให้พี่พัน พระพายเองดูเหมือนจะไม่ค่อยพอใจ พี่พันเองก็เหมือนกัน...เอ หรือพี่พันกับพระพายนี่ ชอบกันหรือเปล่าคะ”

ทองเอกเชื่อว่าพระพายไม่ได้ชอบพันธกานต์ การอยู่ใกล้ชิดกันช่วงหนึ่งอาจจะทำให้หวั่นไหวไปบ้าง แต่ไม่มีทางเกินเลยกว่านี้แน่นอน พันธกานต์ยิ้มยียวนให้เขาก่อนจะทำเป็นนึกขึ้นได้

“เอ้า นี่ไงเธอก็นั่งอยู่ด้วยแล้ว ถามเลยสิ นายอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างฉันกับเธอ”

ว่าแล้วพันธกานต์หันไปบอกพระพายให้บอกทองเอกทีว่าตนดูแลเธอดีแค่ไหน ยิ่งเห็นทองเอกเริ่มหงุดหงิด พันธกานต์ก็ยิ่งสนุก พูดจายั่วประสาทหนักข้อขึ้นจนเขาทนไม่ไหวลุกพรวดขึ้นจะเอาเรื่อง พระพายต้องเข้าไปขวางไว้

“เธอก็บอกพี่เธอไปสิว่าเธอชอบฉัน...มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีอะไรต้องปิดหรอก บอกพี่ชายเธอไปเลย” พันธกานต์จงใจยั่วโมโห ทองเอกฟิวส์ขาดต่อยเขาหน้าหงาย ก่อนจะประกาศกร้าว ต่อให้พระพายไม่พูด ตนก็รู้ว่าเขากับเธอไม่ได้รักกัน เพราะถ้าเขารักใครสักคน เขาคงไม่มีวันเอาคนที่ตัวเองรักมาใช้เป็นเครื่องมือเพื่อเอาชนะใคร คราวนี้พันธกานต์เป็นฝ่ายโกรธบ้างต่อยทองเอกล้มคว่ำแล้วจะตามไปซ้ำ นภชลรีบมาดึงเขาไว้

“คนอย่างคุณมันไม่คู่ควรกับความรัก กับการถูกรักหรอกคุณพัน”

พันธกานต์โมโหปรี่เข้าไปต่อยทองเอกอีกหมัด พระพายต้องเอาตัวเองขวางไว้ขอร้องให้หยุดได้แล้ว เขาโกรธมากจับเธอเหวี่ยงให้พ้นทางจนล้มลงร้องลั่น เขาได้สติจะเข้าไปดูก็ถูกทองเอกผลักออกห่าง แล้วเข้าไปดูอาการของพระพาย ก่อนจะประคองให้ลุกขึ้น พันธกานต์เห็นทั้งคู่ใกล้ชิดกันก็ยิ่งโกรธ เดินหนีออกจากร้าน พระพายเป็นห่วงเขารีบเดินตามจนทัน เขาโวยลั่นตามมาทำไมจะมาเอาเรื่องที่เขาผลักเธอล้ม

“หรือจะตามมาต่อว่าฉันที่ไปต่อยพี่ชายสุดที่รักของเธอเข้าหรือไง”

“ฉันตามมาเพราะเป็นห่วงนายต่างหาก ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายเป็นอะไร แต่คุณพันที่ฉันรู้จักไม่ใช่คนแบบนี้”

“ลืมมันไปซะ ฉันอยากให้เธอลืมเรื่องทั้งหมดที่หมู่บ้านนั่นซะ” พูดจบพันธกานต์ขยับจะไป พระพายร้องถามว่าทำไม เขาก็ไม่ตอบ เธอได้แต่มองเขาที่เดินจากไปอย่างเจ็บช้ำใจ

ooooooo

ทองเอกเอาแต่นิ่งเงียบตลอดทางจากร้านอาหารถึงห้องทำงาน นภชลเห็นเขาหน้าเครียดแทนที่จะสงบปากสงบคำกลับยิ่งพูดให้เขาคิดมากเรื่องพระพาย เขาเองก็ยังคงหลอกตัวเองว่าพระพายไม่ได้คิดอะไรกับพันธกานต์และไม่มีทางเป็นไปได้ที่สองคนนั่นจะมีใจให้กันเพราะคนอย่างพันธกานต์ไม่เหมาะจะรักใคร

นภชลไม่พอใจคำพูดของทองเอกเพราะเธอเองแอบชอบพันธกานต์นั่นเอง ทองเอกเหลือบมองไปบนโต๊ะเห็นแฟลชไดรฟ์วางอยู่หยิบขึ้นมาดู นภชลแจ้งว่าพระพายเอามาให้ตอนเขาไม่อยู่เห็นว่าเป็นงานของคุณพิมพ์

“งั้นเดี๋ยวชลไปเอายามาทาให้คุณแล้วกัน ปล่อยให้แผลช้ำกว่านี้จะดูไม่ดี” ว่าแล้วนภชลออกจากห้อง ทิ้งให้ทองเอกยืนหน้าเครียดอยู่ตรงนั้น...