นางร้าย

“เธอไม่ผิด ถ้าจะมีคนผิดคือผมเพราะเธอไม่ต้องการข้องแวะกับผม แต่ผมตอแยจนเธอใจอ่อน”

“แกก็เลยกอดมันเต็มๆต่อหน้านักข่าว”

ชายหนุ่มแก้ต่างว่าแขวลัยตบหน้าเขาโทษฐานที่กอดเธอ นั่นแสดงว่าเธอไม่ได้ยินยอมพร้อมใจด้วย วิชาญยังคงโทษว่าเป็นความผิดของเธอ หากเธอไม่ใจอ่อนไปกับภวาภพก็คงไม่เกิดเรื่อง

“คุณพ่อครับผมชอบเธอและผมก็ไม่ผิดที่ชอบเธอและถ้าเธอจะชอบตอบเธอก็ไม่ผิด เราชอบกันมันไม่เลวร้าย ผมไม่ได้ผิดลูกเมียใครหรือว่านอกใจภรรยา ด้วยการไปปันใจให้หญิงอื่น” ภวาภพว่ากระทบพ่อกลายๆ

วิชาญตกใจนี่เขาพูดเรื่องอะไร เขาอ้างว่าแค่ยกตัวอย่างไม่ได้กล่าวหาอะไรพ่อเพราะมั่นใจว่าพ่อไม่มีวันทำร้ายหรือนอกใจแม่ วิชาญขอบใจลูกที่ไม่มองตนเองในแง่ลบ ถามว่าจะเอาอย่างไร

เขาต้องการให้พ่อตามแขวลัยกลับมาแสดงละครเหมือนเดิม ทีแรกวิชาญไม่ยอมแต่พอเห็นท่าทางเอาจริงของลูกที่ขู่ว่าถ้าไม่ยอมตามเธอกลับมา เขาเองก็จะไม่ยอมเล่นละครเรื่องนี้เช่นกัน วิชาญถึงได้ยอมทำตามแต่มีข้อแม้เขาต้องรับปากก่อนว่าจะเลิกคบกับแขวลัย เขารับข้อเสนอของพ่อทันที

ooooooo

อนุวดีเดินมาส่งแขวลัยที่รถเพื่อกลับบ้าน ยังไม่สตาร์ตเครื่อง สงวนศักดิ์ขับรถพรวดเข้ามาจอดลงมาทักทายอนุวดีแต่เธอเมินหน้าหนีทั้งที่ดีใจมากมาย เขาแจ้งให้ทราบว่าที่มาครั้งนี้เพื่อมารับแขวลัยไปกองถ่าย

“พี่น้อยโทร.มาบอกว่าให้แขกลับไปถ่ายละครต่อ”

“แขไม่เข้าใจค่ะ” แขวลัยมองสงวนศักดิ์งงๆ เขาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น พอดีเขามีคิววันนี้ทางนั้นก็เลยวานให้เขามารับเธอ จังหวะนั้น น้อยโทร.มาบอกแขวลัยว่าคุณวิชาญโทร.มาสั่งตนให้โทร.ตามเธอมาถ่ายละคร ตนก็งงไม่แพ้ทุกคน แล้วบอกเธอว่าอย่ามัวแต่คิดโน่นคิดนี่ให้รีบกลับมาทำงานทุกคนรออยู่

“ทุกคนคิดถึง รอได้ยินเสียงกรี๊ดของนางร้ายหน้าสวย” โฮ่งตะโกนเข้ามาในสายก่อนที่น้อยจะวางสายไป แขวลัยมองมือถือตัวเองยังงงไม่หาย อนุวดียุให้รีบไปอย่าเพิ่งคิดมาก แขวลัยรู้ตัวดีว่าคนอย่างเธอไม่มีทางเลือกมากนักแค่แปลกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น อนุวดีแนะให้เธอฝากรถเอาไว้ที่นี่ก่อน ถ่ายละครเสร็จค่อยกลับมาเอา เธอพยักหน้ารับคำ สงวนศักดิ์เดินไปเปิดประตูรถให้เธอขึ้นรถเสร็จรีบวิ่งมาดักหน้าอนุวดีที่จะหนีเข้าบ้าน

“ผมไปนะครับน้องวดี”

“ไม่ต้องมาบอก” อนุวดีงอนใส่ สงวนศักดิ์มีเรื่องอยากบอกมากมายแต่มีคนปิดมือถือใส่ เธอตวาดแว้ดใครอยากฟังเรื่องบ้าๆของเขา สงวนศักดิ์ไม่วายยียวนในเมื่อเธอไม่ให้บอกทางไลน์ ขอบอกตรงนี้เลยแล้วกัน

“น้องวดียิ่งงอนยิ่งน่ารักมาก” ชมเสร็จสงวนศักดิ์กลับไปขึ้นรถ อนุวดีอยากยิ้มให้ปากฉีกถึงรูหูแต่ไม่กล้า...