มังกรเจ้าพระยา
ตอนที่ 14
ดารณีเห็นแล้วแทบไม่เชื่อตาตัวเอง “ฟงคะ นี่เป็นเรื่องจริงใช่ไหมคะ”
“อีกสามวันจะเลือกตั้งแล้ว...ถ้าคะแนนนิยมเป็นแบบนี้จริงผมมีสิทธิ์ชนะแน่”
“แบบนี้เขาเรียกว่าฟ้าหลังฝนจริงๆค่ะ” ดารณีกอดหอมฟงด้วยความดีใจ
แต่หารู้ไม่ว่าแผนซ้อนแผนของเสี่ยเฉินกำลังจะบังเกิดผล...ฟางกับไมค์ก็ดูข่าวนี้อยู่ที่บ้านพร้อมด้วยเสี่ยเฉิน
“ทำไมมันเป็นแบบนี้ จู่ๆคะแนนนิยมของเฮียฟงพุ่งขึ้นมาได้ยังไง”
“น่าจะเป็นคะแนนสงสาร คนเห็นว่าอาฟงถูกลอบสังหารมาแล้วสองครั้งแต่ไม่ตาย ตอนนี้ก็เลยพากันเทคะแนนให้”
“เกมนี้ยังไม่จบ ป๊ะอยากให้ทุกคนใจเย็นๆ”
ไมค์และฟางมองเสี่ยเฉินด้วยความสงสัย
“ป๊ะคะ มือปืนที่ยิงเฮียฟงเป็นคนของป๊ะใช่ไหมคะ”
“ใช่ มันชื่อสุพจน์เป็นลูกน้องโอวตี่...ที่ป๊ะต้องใช้วิธีนี้ก็เพื่อเบี่ยงเบนไม่ให้สื่อมวลชนเข้าไปเจอไมค์ในสภาพแบบนั้น”
“เส้นยาแดงผ่าแปดเลยครับอาแปะ ถ้าไม่มีมือปืนมาเบนความสนใจ ผมคงแหลกไม่มีชิ้นดีแน่”
“แสดงว่าป๊ะไม่ได้ตั้งใจฆ่าเฮียฟง”
“ใช่...ถ้าป๊ะใช้กระสุนจริงอาฟงคงไม่รอด แต่เรื่องนี้ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“อีกวันสองวัน...ทุกคนจะได้เห็นว่าอะไรเกิดขึ้น” เสี่ยเฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย
ooooooo
ภายในห้องสอบสวน หาญและทอมกำลังนั่งสอบสวนสุพจน์ซึ่งถูกใส่กุญแจมือ โดยมีจ่าเฉียบทำหน้าที่คอยพิมพ์เอกสารคำให้การ
“ทำไมแกใช้ลูกแบลงค์ยิง...เพราะอะไร”
สุพจน์ไม่ตอบ และเมื่อโดนถามว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้เขาก็เอาแต่นิ่งเงียบ
“ตกลงจะไม่ให้การเลยใช่ไหม”
“ผมขอให้การในชั้นศาล”
ทอมหงุดหงิด อยากรู้ว่าทำไมไม่ให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ สุพจน์นิ่งเงียบลูกเดียว
“แกคิดว่าแกแน่ใช่มั้ย” ทอมหัวเสียจนหาญเดินมาตบไหล่ บอกว่าวันนี้เอาแค่นี้ก่อนดีกว่า
“จ่า...เอาตัวไปขัง”
จ่าเฉียบลุกขึ้นนำตัวสุพจน์ออกจากห้องไป หาญพูดกับทอมว่าท่าทางของมันไม่เหมือนพวกมือปืนทั่วไป
“ครับ...มันดูมั่นใจเหมือนมีใครบงการอยู่เบื้องหลัง”
“เดี๋ยวผมจะลองให้จ่าเฉียบสืบดูว่ามันเป็นมือปืนซุ้มไหน”
ทอมพยักหน้าและพยายามครุ่นคิดหาเหตุผลเชื่อมโยงในสิ่งที่สุพจน์ทำ เวลาเดียวกันนั้นโอวตี่หัวหน้าของสุพจน์กำลังคุยอยู่กับรองวันชัยเกี่ยวกับคดีนี้เหมือนกัน
“หลักฐานเกี่ยวกับคดีอยู่ในแฟลชไดรฟ์แล้วครับท่าน ในนี้มีภาพไอ้สุพจน์ตอนที่อยู่ในทีมหาเสียงของอาฟงด้วย”
“พวกคุณกำลังยืมมือผมกำจัดอาฟง”
“คนเนรคุณ...ไม่ควรมีที่ยืนในสังคมนะครับท่านรอง”
“ถูก...คนอย่างอาฟงมันเนรคุณ เอาเป็นว่าผมจะเอาหลักฐานพวกนี้มาใช้ให้เป็นประโยชน์”
แล้วหลักฐานชิ้นนี้ก็ถึงมือหาญและทอมในเวลาต่อมา
“ตกลงมือปืนคนนี้มันเป็นคนของอาฟงงั้นเหรอครับ”
“หลักฐานชัดเจน และที่มันใช้ลูกแบลงค์ก็เพราะมันไม่ได้ต้องการให้อาฟงตาย”
“หรือว่านี่คือแผนเรียกคะแนนนิยม”
“ใช่...แล้วตอนนี้คะแนนอาฟงนำมาเป็นที่หนึ่งซะด้วย”
“สรุปคดีนี้ก็คือละครการเมือง”
“ก็คงเป็นอย่างนั้น”
“เสียเวลา...เสียเวลาจริงๆ”
“ตอนนี้ยิ่งตีข่าวก็ยิ่งเพิ่มคะแนนให้อาฟง”
ทอมเห็นด้วยในตอนแรก...แต่แล้วด้วยสัญชาตญาณบางอย่างทำให้ทอมรู้สึกสงสัย
“เดี๋ยวครับ แล้วผู้กำกับเอาหลักฐานพวกนี้มาจากไหน”
“รองวันชัย”
“เอ๊ะ แล้วรองวันชัยมาเกี่ยวอะไรกับคดีนี้ครับ”
