ตอนที่ 14
“แกว่ามีคนส่งหลักฐานพวกนี้มาให้แก เออนี่ผู้กอง ถ้าเจอจ่าเฉียบเรียกมาหาผมหน่อย”
“ครับท่าน” ทอมทำความเคารพแล้วเดินออกไปทั้งที่ยังแปลกใจ แล้วไม่ช้าทอมก็เห็นรองวันชัยเชิญนักข่าวมาที่สำนักงาน เขาถามจ่าเฉียบว่าท่านรองเชิญนักข่าวมาทำไม
“ได้ยินว่าจะแจกข้อมูลเบื้องหลังคดีที่อาฟงถูกยิงครับ”
“แจกข้อมูลนักข่าว?”
“ครับ...แกเชิญนักข่าวใหญ่ๆมาทุกสำนักเลยนะครับ”
“จ่าไปหาผู้กำกับหาญหน่อย...ผู้กำกับอยากพบจ่า”
จ่าเฉียบผละไปที่ห้องผู้กำกับหาญและตอบข้อซักถามเรื่องที่โดนใช้ให้สืบเรื่องสุพจน์ว่า
“ผมค้นประวัติดูแล้ว ไอ้สุพจน์มันไม่เคยมีประวัติอาชญากร ไม่เคยต้องคดีแล้วก็ไม่เคยสังกัดตามซุ้มมือปืนที่ไหนเลยครับ”
“แล้วมันอยู่ในแก๊งของอาฟงจริงๆหรือเปล่า”
“ผมว่าไม่นะครับ ผมเช็กแล้วเมื่อเช้า...สุพจน์มันไม่เกี่ยวข้องอะไรเลยกับอาฟง”
“แล้วเช็กกลุ่มของเสี่ยเฉินหรือยัง”
“เสี่ยเฉินเหรอครับ”
“ทำไม”
“แกวางมือไปแล้วนี่ครับ ผมก็เลยไม่ได้เช็ก”
“งั้นไปเช็กดู แล้วอย่าลืมเช็กเครือข่ายเก่าๆของเสี่ยเฉินด้วย”
“ครับท่าน”
ooooooo
ที่ห้องประชุม วันชัยนั่งหัวโต๊ะและมีนักข่าวจำนวนมากรายล้อมให้ความสนใจ ทอมทนสงสัยไม่ไหวเดินเข้ามายืนฟังอยู่ด้วย
“ก็อย่างที่ทุกคนทราบนะครับว่าเมื่อวาน
มีนักการเมืองคนหนึ่งโดนลอบยิง ซึ่งทุกคนอาจจะคิดว่าน่าสงสารมากที่นักการเมืองคนนี้ถูกลอบสังหารมาแล้วถึงสองครั้งสองครา แล้วก็โชคดีเหลือเกินที่แกยังไม่ตาย แต่วันนี้นะครับ ผมอยากจะให้สื่อทุกคนได้ข้อมูลเชิงลึกที่ทางตำรวจสืบทราบมาได้...ขอเชิญดูภาพในจอคอมพิวเตอร์นี้นะครับ”
วันชัยเปิดภาพในจอคอมพิวเตอร์ให้ทุกคนดู โดยภาพแรกเป็นภาพเดี่ยวของสุพจน์
“นี่คือหน้าตามือปืนของเรานะครับ มันชื่อสุพจน์ แล้วดูภาพที่สองนะครับ”
นักข่าวในห้องฮือฮา เพราะสุพจน์เคยถ่ายรูปคู่กับฟง ท่าทางสนิทสนมกันมาก และอีกภาพสุพจน์อยู่ในทีมหาเสียงของฟงด้วย
“อ้าว...ยังไงกันครับเนี่ย” นักข่าวสงสัย
“ยังมีอีกหลายภาพ” วันชัยเปิดภาพอื่นอีก
ที่ล้วนแล้วแต่มีสุพจน์ช่วยฟงหาเสียง
“หมายความว่ายังไงกันครับ”
“มือปืนกับอาฟงเป็นพวกเดียวกันเหรอครับ”
“คดีพลิก!! แบบนี้คดีพลิก” นักข่าวพากันส่งเสียงฮือฮา
“เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมจะไม่สรุปนะครับว่าอะไรเป็นอะไร เพียงแต่อยากจะให้ข้อมูลที่แท้จริงให้กับทุกท่านได้พิจารณา”
“พวกเราขอไฟล์ภาพพวกนี้หน่อยได้ไหมครับ”
“ได้สิ ผมเตรียมเอาไว้ 10 ชุด ยังไงเอาไปแบ่งกันนะครับ”
ทอมเองก็สงสัย แต่พอกลับออกมาเจอจ่าเฉียบที่เพิ่งได้ข้อมูลของสุพจน์ว่าเป็นลูกน้องโอวตี่คนของเสี่ยเฉิน อีกทั้งหาญเองก็เพิ่งรู้ข้อมูลนี้เหมือนกัน แต่เมื่อทอมไปบอกวันชัยว่าเราพบหลักฐานเชื่อมโยงว่าจริงๆแล้วมือปืนรายนี้เป็นคนของเสี่ยเฉินไม่ใช่คนของฟงอย่างที่เขาเข้าใจ วันชัยกลับฉีกข้อมูลนั้นทิ้งแล้วบอกว่า
“เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ ห้ามแพร่งพรายให้คนอื่นรู้”
“แต่ท่านครับ”
“นี่เป็นคำสั่ง” พูดจบวันชัยเดินหนีทันที ทอมรู้สึกสับสนขัดแย้งในใจ เพราะการเป็นตำรวจที่ดีย่อมปราศจากอคติและเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง










