มังกรเจ้าพระยา

แต่แล้วทอมต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้น เพราะทางโรงพยาบาลแจ้งมาว่าตอนนี้หมวดมดอาการไม่สู้ดี ทอมกับจ่าเฉียบรีบไปโรงพยาบาลลุ้นระทึกขอให้หมวดมดปลอดภัย

ในระหว่างที่หมอรักษาหมวดมด ทอมกระวน กระวายอย่างมาก ขณะเดียวกันก็ยังคิดวิเคราะห์เรื่องสุพจน์ไม่หยุดหย่อน  จนที่สุดนึกถึงคำพูดของผู้กำกับหาญที่ว่า

“อย่าลืมว่าเสี่ยเฉินก็คือมาเฟียที่เก๋าเกมมาก่อน พวกเราทุกคนกำลังตกอยู่ในเกมของเสี่ยเฉินทั้งนั้น”

คิดไปคิดมาทอมสับสนหนัก...เหมือนโดนเสี่ยเฉินหลอกแล้วตบจนหน้าชา สุดท้ายทอมโทร.ไปนัดไมค์กับฟางมาพบที่ริมแม่น้ำ

“ทอม...นายนัดเรามาที่นี่ทำไม”

ทอมเปิดโทรศัพท์โชว์รูปสุพจน์อยู่กับโอวตี่ให้ไมค์กับฟางดู “ผมขอถามคุณสองคนตรงๆ พวกคุณรู้มาก่อนใช่ไหมว่าสุพจน์คือคนของเสี่ยเฉิน”

“ใช่...ผมกับฟางรู้เรื่องนี้แล้ว”

“รู้แล้ว...แต่ก็ยังหลอกใช้ผม หลอกให้ตำรวจที่ไม่เกี่ยวข้องไปเสี่ยงอันตราย”

“ทอม...พวกเราไม่ได้หลอกนะคะ”

“ถ้ามันไม่ได้หลอกแล้วฟางบอกผมสิว่า

ป๊ะของฟางไม่รู้จักกับโอวตี่ ไม่รู้จักกับสุพจน์”

“แต่ต้นเหตุของเรื่องนี้มันมาจากอาฟงนะทอม”

“ใช่...ต้นเหตุมันมาจากอาฟง แต่ถ้าเราจะจัดการกับอาฟงก็ควรจะใช้วิธีที่ถูกต้อง ไม่ใช่การใส่ร้ายป้ายสีแล้วหลอกให้ตำรวจไปเสี่ยงอันตรายแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าตอนนี้หมวดมดกำลังจะตายเพราะเธอเองก็โดนหลอกให้ตกอยู่ในเกมของพวกคุณ”

“ไม่...หมวดมดจะต้องดีขึ้น”

ทอมทนไม่ไหวกระชากคอเสื้อไมค์ด้วยความโกรธ “รู้ได้ยังไง นายเป็นเทวดาที่คอยกำหนดชีวิตคนหรือไง”

“ฉันไม่ใช่เทวดา แต่ฉันจะหาหมอที่ดีที่สุดมาดูแลหมวดมด เรื่องค่าใช้จ่ายฉันจะรับผิดชอบเอง”

ทอมโกรธชกไมค์เซไป “คิดจะเอาเงินมาซื้อชีวิตลูกน้องฉันเหรอ พวกคุณมันใจร้าย คุณวางแผนหลอกให้ผมกับลูกน้องไปเสี่ยงอันตราย ตอนนี้ยังจะมีหน้าเอาเงินฟาดหัวกันอีก”

“ทอมคะ...ทอมกำลังเข้าใจผิด”

“เข้าใจผิดเหรอ ผมเคยมองว่าพวกคุณแตกต่างจากคนอื่น แต่แท้ที่จริงพวกคุณอำมหิต ไม่ต่างอะไรกับอาฟง นับจากนี้เราสามคนจะเป็นแค่คนเคยรู้จัก ความเป็นเพื่อนที่ผ่านมาขอให้มันจบลงที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาแห่งนี้”

ทอมเดินจากไป ฟางน้ำตาคลอเสียใจที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้

“ไมค์...ทอมกำลังเข้าใจเราผิด”

“ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดกันตอนนี้”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น...ทำไมเป็นแบบนี้” ฟางร้องไห้ด้วยความสะเทือนใจ ขณะที่ไมค์ก็เสียใจไม่น้อยไปกว่ากัน