เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 15
ฝ่ายภูวดลก็มีเรื่องน่ายินดี ชาญชัยยอมยกสริยาให้แต่มีข้อแม้ว่าเขาต้องดูแลลูกของตนให้ดี ซึ่งแน่นอนว่าภูวดลทำได้แน่เพราะเขารักสริยามาก แล้วมาเร่งรัดขอเธอแต่งงาน อ้างว่าพ่อของเธออยากอุ้มหลานเร็วๆ
“แต่ถ้าเป็นไปได้พี่ก็อยากให้เรื่องของดินเรียบร้อยเสียก่อนนะ”
“ค่ะ ว่าแต่ว่าเราต้องรับผู้จัดการไร่มาช่วยแบ่งเบาดินนะคะ เขาจะได้ใช้เวลาไปตามหาคุณบุษให้ได้มากกว่านี้”
“พี่เห็นด้วย แต่ไม่รู้ดินจะเห็นด้วยหรือเปล่า”
“พี่ภูก็สกรีนรอบแรกแล้วกัน แล้วให้ดินเขาตัดสินใจอีกที”
“พี่ว่าคนคนนี้คงไม่ต้องให้ดินตัดสินใจหรอก เชื่อพี่สิว่าวันนี้จะมีแต่สิ่งดีๆ”
สริยาไม่เข้าใจ แต่พอภูวดลขยายความให้ฟังก็ยิ้มสบายใจ...แล้วเย็นนั้นภูวดลก็เรียกดินแดนมาพบที่สำนักงาน บอกให้รู้ว่าเขาหาผู้จัดการไร่คนใหม่มาให้แล้ว
“ทำไมต้องรีบรับด้วยล่ะครับ”
“ก็พี่ภูเห็นดินเหนื่อยไงคะ เลยหาผู้ช่วยมาให้”
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมทำไหว” พูดจบดินแดนลุกขึ้นทันที
“ดิน...นายจะทรมานตัวเองไปถึงไหน”
“ผมจะรอบุษบา ผมเชื่อว่าเธอต้องกลับมา”
“แล้วถ้าบุษบาไม่กลับมาล่ะ” สริยาท้วงขึ้น
“ผมก็จะรอ”
“แต่พี่รับเขาเข้ามาแล้วนี่”
“ทำไมไม่ปรึกษาผมก่อน”
“ก็มันเป็นเรื่องงานนี่”
“นั่นสิ แล้วริยาก็ให้เขาไปพักและเก็บของที่บ้านพักผู้จัดการแล้วด้วย”
“ผมขอแล้วไงว่าที่นั่นยังไงก็ไม่ได้” ดินแดนชักสีหน้า ไม่พอใจแล้วเดินลิ่วออกไปทันที
ooooooo
เมื่อกลับมาถึงหน้าบ้านพักผู้จัดการ ดินแดนตะโกนเรียกข่อยลั่นไปหมด อยากรู้ว่าผู้จัดการคนใหม่อยู่บนบ้านหรือเปล่า
“อ๋อ ไม่อยู่ครับลูกพี่ เห็นบอกว่าจะเดินไปสำรวจไร่น่ะครับ”
“ไปบอกให้เขาเก็บของออกไปได้ ฉันไม่รับผู้จัดการไร่”
ข่อยยิ้มแหยๆ มองหน้าปูนที่ถางหญ้าอยู่ด้วยกันแล้วตอบเจ้านายว่า “ผมไม่กล้า”
“งั้นแกก็ไป...ไอ้ปูน”
“ผมก็ไม่กล้าเหมือนกัน”
“อะไรกันวะ น่าโมโห ฉันจัดการเองก็ได้...เขาไปทางไหน”
“เห็นว่าเดินไปทางแปลง K น่ะครับ”
ดินแดนเดินออกไปอย่างหงุดหงิด แต่ข่อยกับปูนยิ้มให้กันอย่างนึกสนุก...ที่แท้ผู้จัดการไร่คนใหม่คือบุษบาบรรณ นั่นเอง ดินแดนตื่นเต้นดีใจมากเมื่อเห็นเธอตัวเป็นๆ
ยืนอยู่ตรงหน้า เขาอุ้มเธอตัวลอยหมุนไปมาอย่างระงับอาการดีใจไว้ไม่อยู่
