เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 15
บุษบาบรรณโทร.หาพ่อแต่ไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหน บอกแต่ว่าตนสบายดีและได้งานทำใหม่แล้ว ถ้าเข้าที่เข้าทางจะติดต่อมาอีกที...แค่นี้ก็ทำให้ทุกคนในครอบครัวของเธอเบาใจ...
ผ่านไปสามเดือนกว่าที่ดินแดนจมอยู่กับความทุกข์ใจ เขาปล่อยเนื้อปล่อยตัวหนวดเครารุงรังทำแต่งาน เสร็จงานก็นั่งซึมเศร้าคิดถึงความหลังขณะมีความสุข
ได้ใกล้ชิดหยอกล้อกับบุษบาบรรณ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาเอาของไปส่งที่ร้านค้าในเมืองแล้วโดนรถชน บุษบาบรรณรู้ข่าวจากอังคณาก็แอบมาเยี่ยมที่โรงพยาบาล แต่เวลานั้นดินแดนหลับสนิทจึงไม่รู้ว่าเธอมา
บุษบาบรรณยังมีความห่วงใยให้เขาอย่างเต็มเปี่ยม อวยพรให้เขาหายเร็วๆแล้วบอกลากลับออกมาหาอังคณาที่รออยู่ด้านนอก
“ทำไมเร็วนัก ได้พูดกันหรือเปล่า”
“เปล่า...เขาหลับ”
“ถ้าแกมาหาเขาแสดงว่าแกยังไม่ลืมเขา แล้วทำไมไม่เปิดโอกาสให้เขาคุยกับแก แกหนีเขาไปทำไม ฉันไม่คิดว่าแกจะจริงจังแบบนี้”
“ฉันจริงจัง ฉันไม่เคยมองความรักเป็นเรื่องล้อเล่น ถ้าเขาไม่เห็นคุณค่าของฉัน ฉันก็ไม่มีวันจะเดินกลับเข้ามาอีกเหมือนกัน”
“แต่แกทำแบบนี้ก็เท่ากับทำร้ายตัวเอง ฉันรู้ว่าแกยังรักเขา แล้วทำไมไม่ปรับความเข้าใจกัน ฉันทนเห็นแกทำร้ายตัวเองแบบนี้ไม่ได้หรอกนะบุษ...นี่แกจะใจแข็งไปถึงไหน”
“อย่าพูดอะไรอีกเลยอัง” บุษบาบรรณตัดบทแล้วเดินลิ่วออกไปทันที
ooooooo
ดินแดนโดนรถชนแต่ไม่เป็นอะไรมาก เมื่อคืนเขาหลับสนิทจึงไม่รู้ว่าบุษบาบรรณมาเยี่ยม กระทั่งตื่นเช้าเตรียมตัวกลับบ้านแต่ไม่เห็นสร้อยข้อมือที่เขาจำได้ว่าวางไว้บนเตียง แล้วพยาบาลเห็นมันไปวางอยู่บนโต๊ะ เขานิ่วหน้าแปลกใจ
“มันอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนี่คะ ฉันไม่ได้เก็บหรอกค่ะ”
“งั้นหรือ มีใครมาเยี่ยมผมหรือเปล่าครับตอนที่ผมหลับไปน่ะ”
“อ๋อ มีค่ะ ฉันเห็นมีผู้หญิงสวยๆคนหนึ่งเข้ามา”
ดินแดนนึกถึงบุษบาบรรณ รีบไปขอดูกล้องวงจรปิดเห็นเป็นเธอจริงๆ เขาไม่รอช้ามุ่งหน้าไปดักเจออังคณาที่บ้าน วิงวอนขอร้องจนเธออึดอัดลำบากใจ
“ได้โปรดเถอะคุณอัง...บุษบาอยู่ที่ไหน”
“ฉันไม่รู้”
“ผมรู้ว่าเขาไปเยี่ยมผมที่โรงพยาบาล”
“แล้วไง”
“ได้โปรดเถอะคุณอัง ผมขอร้อง”
“นี่...เรื่องของคุณคุณก็ควรจะใช้ความพยายามเอาเองดีไหม แทนที่คุณจะมาขู่เข็ญฉันให้บอกว่าบุษอยู่ที่ไหน คุณควรคิดหาวิธีขอโทษเขาจะดีกว่ามั้ย ขอโทษมันยากเย็นแค่ไหนเชียว”
