ตอนที่ 14
ดินแดนไปตามหาบุษบาบรรณที่บ้านอังคณาแต่ไม่เจอเพราะเธอเพิ่งออกไปก่อนหน้านี้โดยจุดหมายคือโรงแรมที่แพรพักเพื่อคุยกันเรื่องดินแดนให้ชัดเจน แต่ไม่ทันได้ถามอะไรแพรพูดความจริงเรื่องดินแดนเป็นลูกชายเจ้าของไร่ไม่ใช่หัวหน้าคนงานอย่างที่บุษบาบรรณเข้าใจออกมาเสียก่อน
ความจริงนี้ทำให้บุษบาบรรณแทบช็อก ยืนตะลึงอยู่หลายวินาทีก่อนจะเปล่งเสียงว่า “ไม่จริง เป็นไปไม่ได้”
“ลืมตามองดูความจริงบ้าง ที่เขาไม่บอกคุณเพราะอะไร เขาแค่ไม่อยากจริงจังกับผู้หญิงอย่างคุณต่างหาก เข้าใจซะบ้างบุษบา”
แพรยิ้มเยาะแล้วเดินจากไป บุษบาบรรณหมดแรงทรุดลงร้องไห้ ยากจะทำใจรับได้กับการโกหกคำโตของดินแดน...เธอตั้งสติอยู่พักใหญ่ก่อนจะกลับมาที่ไร่ ข่อยเห็นเธอร้องไห้ก็ประหลาดใจ แล้วกลายเป็นอึ้งงันเมื่อได้ยินเธอเอ่ยว่า
“นายก็รู้ว่านายดินไม่ใช่หัวหน้าคนงานธรรมดา คงมีฉันคนเดียวที่ไม่รู้”
ข่อยหน้าซีดเป็นไก่ต้ม อึกๆอักๆไปไม่เป็น
“ไม่ต้องแก้ตัวหรอก ฉันมันโง่เอง ทั้งๆที่น่าจะรู้ แต่ทำไมตาฉันถึงได้มืดบอดขนาดนี้”
“คุณบุษครับ ผมว่าคุณบุษรอให้ลูกพี่มาอธิบายก่อนดีกว่านะครับ”
“อธิบายอะไรอีกล่ะ เขาบอกฉันมาตลอดว่าเขาเป็นหัวหน้าคนงาน ชื่อดินแดน เจอพ่อแม่เขาหลายครั้งแต่ไม่มีใครเคยบอกฉันเลยว่าดินแดนเป็นลูก ทั้งฟ้าใส ทั้งคุณภู ทั้งคนงานในไร่ทุกคน นี่มันคืออะไร เห็นฉันเป็นตัวตลกโง่ๆใช่ไหม”
ข่อยจ๋อยสนิท กลับออกมาแล้วพยายามโทร.หาดินแดนแต่เขาไม่รับสาย จึงย้ายไปโทร.หาอังคณา
ซึ่งเธอเพิ่งโทร.มาเมื่อวันก่อน เผอิญดินแดนอยู่ด้วยพอดี อังคณาเลยให้คุยกันเอง
ดินแดนตกใจมากรีบกลับมาที่บ้านพักในไร่
แต่ช้าเกินไปเพราะบุษบาบรรณไปจากที่นี่แล้วโดยที่ข่อยพยายามรั้งอย่างสุดความสามารถแต่ไม่สำเร็จ
บุษบาบรรณมาหาอังคณาที่บ้านและสั่งห้ามเพื่อนเอ่ยชื่อดินแดนเพราะเธอไม่อยากได้ยินหรือเห็นหน้าเขาอีก
“ทำไม...เกิดอะไรขึ้น”
“เขาเป็นลูกของคุณเอกภพเจ้าของไร่ภูผา”
“จริงเหรอ แกรู้ได้ไง คุณดินเขาบอกแกเหรอ”
“เปล่า แฟนเก่าเขาเป็นคนบอกฉันเอง”
อังคณาอ้าปากค้าง นิ่งเงียบไปเลย
ooooooo
ทุกคนที่ไร่ร้อนใจหลังรู้เรื่องบุษบาบรรณหายตัวไป โดยเฉพาะดินแดนที่วิ่งวุ่นตามหา ขณะที่ฟ้าใสพาลโกรธแพรหนักขึ้นไปอีก ภูวดลรับปากจะจัดการเรื่องแพรให้ ส่วนเรื่องบุษบาบรรณต้องปล่อยให้ดินแดนจัดการด้วยตัวเอง
อังคณารู้ว่าเพื่อนรักเสียใจมากจึงให้ความร่วมมือไม่ยอมปริปากเมื่อดินแดนมาถามหาทั้งที่บุษบาบรรณซ่อนตัวอยู่ในบ้าน










