ตอนที่ 14
แทนที่แพรจะยอมไปดีๆ เธอกลับหัวเราะร่วนราวกับได้ฟังเรื่องตลก ข่อยกับปูนแอบฟังเริ่มร้อนรนเพราะกลัวความลับแตก จึงต้องเข้ามาแยกสองสาวออกจากกันในบัดดล
เมื่อกลับถึงโรงแรมที่พัก แพรโทร.หาดินแดนและพูดถึงบุษบาบรรณว่าน่าสงสารก่อนจะกระเซ้าเขาว่ายังขี้เล่นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
“คุณต้องการอะไรว่ามา”
“แพรต้องการโอกาสอีกครั้ง แพรรู้ว่าดินไม่เคยลืมแพร”
“คุณเป็นบ้าไปแล้ว สามีคุณเขารู้หรือเปล่าว่าคุณอยู่ที่ไหน”
“แพรไม่สน แพรจะเลิกกับเขา แพรรู้ใจตัวเองแล้ว คนที่แพรรักคือคุณ...แพรรักดิน”
ดินแดนไม่ใส่ใจ วางสายอย่างหงุดหงิด
ooooooo
ฟ้าใสมาปรึกษาพ่อกับแม่เรื่องแพรแฟนเก่าของดินแดน เอกภพเดือดปุดเพราะยังฝังใจที่ผู้หญิงคนนี้เคยทำให้ดินแดนอกหักช้ำรักอยู่นานสองนานเลยจะไปจัดการด้วยตัวเอง แต่อักษรห้ามไม่ให้ใครไปยุ่ง ถ้าเอกภพไปบุษบาบรรณต้องรู้ว่าเขากับดินแดนเป็นพ่อลูกกัน เรื่องมันจะบานปลายไปอีก ต้องให้เขาเคลียร์กันเอง
ค่ำแล้วแต่ดินแดนยังไม่กลับมา บุษบาบรรณอยากโทร.หาแต่กลัวเขาจะคิดว่าเธอหึงหวงจึงนิ่งไว้ กระทั่งเห็นเขาขับรถมาจอดแล้ววิ่งเข้าบ้านไปสักครู่ก็กลับลงมาขึ้นรถออกไปอีก เธอมองตามด้วยความน้อยใจ
ดินแดนหาแหวนไม่เจอและมั่นใจว่าแพรเอาไปจึงตามไปถึงโรงแรม ส่วนบุษบาบรรณก็ได้แรงยุจากอังคณาที่โทร.มาถามความคืบหน้า สองสาวตกลงตามดินแดนไปเพราะบุษบาบรรณมีแอปติดตามตัวที่ดินแดนทำไว้ให้ในมือถือ
แพรเปิดประตูรับและสวมกอดดินแดนก่อนจะจูบจนเขาตั้งตัวไม่ทัน บุษบาบรรณเห็นภาพนั้นเต็มตาเดินร้องไห้กลับมาหาอังคณาที่รออยู่ ทั้งที่ไม่รู้ว่าดินแดนไม่ได้เคลิ้มตามจริตมารยาของแพร แถมยังเคี่ยวเข็ญเอาแหวนคืนมาจนได้ แล้วพูดทิ้งท้ายก่อนเดินออกไป
“ผมขอบคุณนะที่ยังนึกถึงผม แต่ผมต้องบอกคุณตรงนี้เลยว่าสำหรับเราทุกอย่างมันจบแล้ว อดีตมันก็คืออดีต มันผ่านไปแล้วและมันก็ไม่มีวันที่จะหวนคืนมาอีก กลับไปแก้ปัญหาของคุณดีกว่า อย่ามัวแต่มานั่งคิดถึงแต่เรื่องในอดีตอยู่อีกเลย มันไม่มีประโยชน์หรอก เชื่อผมสิ”
“แต่สำหรับแพรมันยังไม่จบ” แพรพูดไล่หลัง สีหน้าดื้อรั้นอยากเอาชนะ
ออกมาจากโรงแรมแล้วดินแดนรีบกลับบ้านพักแต่ไม่พบบุษบาบรรณ จึงโทร.ไปเล่าเรื่องแพรให้ภูวดลฟังหวังขอความช่วยเหลือ แล้วนัดมาเจอกันที่บ้านใหญ่










