เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 14
ดินแดนไปหาบุษบาบรรณที่บ้านพักไม่เจอและถามใครก็บอกไม่เห็น จึงโทร.หาอังคณาแต่ทางนั้นก็บอกว่าไม่รู้ไม่เห็นเหมือนกัน ทั้งที่บุษบาบรรณนั่งอยู่ตรงหน้า พอวางสายก็ปลอบเพื่อนว่าอย่าคิดมาก คนเราต้องมีอดีตกันบ้าง เธอเองก็ยังเคยเป็นแฟนกับโภคิน
“แต่เขากอดกันด้วยนะแก”
“โอ๊ย...ก็แค่กอดทักทายมันจะสึกหรอเสียหายอะไรกันนักหนา รึว่าแกหึง”
“บ้า ฉันไม่ได้หึง แต่ฉันไม่ชอบ เข้าใจไหมไม่ชอบ”
“แล้วแกจะเอาไงต่อ”
“นั่นสิ เอาไงต่อดี”
“ลุยสิ...แฟนเก่าก็เหมือนอาหารหมดอายุ แกจะไปกลัวทำไม หมดยุคแล้วที่จะมานั่งตีอกชกตัวรำพึงรำพันอยู่แบบนี้”
“ลุยเลย...นี่หมายถึงไปตบเลยใช่ไหม”
“จะบ้าเหรอ แกไม่ใช่นางอิจฉาในละครนะกลับไปคุยกันให้รู้เรื่องสิจ๊ะ ชกหน้ายัยสราญฉัตรยังทำได้ นับประสาอะไรกะเรื่องแค่นี้”
“ฟังแกพูดแล้วเหมือนฉันเป็นยัยตัวร้ายยังไงก็ไม่รู้”
“ร้ายเพื่อรัก...ร้ายกว่านี้ก็ต้องยอมแล้วแก ไปเลย รีบกลับไปเลย สู้ๆนะเพื่อน”
ooooooo
บอลยังไม่ได้ย้ายออกจากบ้านพักคนงาน
ฟ้าใสตามมาตอแยเพราะไม่อยากให้เขาจากไป ก็พอดีปูนวิ่งหน้าตั้งจะไปที่บ้านใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือจากภูวดลเพราะตอนนี้แฟนเก่าของดินแดนอยู่ที่บ้าน ข่อยกำลังต้อนหน้าต้อนหลังเพราะกลัวบุษบาบรรณจะมาเจอ
ฟ้าใสฟังแล้วสั่งปูนว่าไม่ต้องไปบอก เรื่องนี้เธอขอจัดการเอง ว่าแล้วก็ลากบอลไปด้วย ส่วนแพรที่ปักหลักรอดินแดน ข่อยคอยประกบเพราะกลัวความลับของเจ้านายจะแตก เพราะเวลานี้บุษบาบรรณกลับมาถึงบ้านแล้ว
เมื่อสองสาวเผชิญหน้ากัน บุษบาบรรณพูดอย่างสุภาพกับแพรว่า
“ขอโทษด้วยนะคะ ได้ยินว่าคุณเป็นแขกของนายดิน แต่เผอิญวันนี้นายดินไม่สะดวก ฉันคิดว่าคุณกลับไปก่อนดีกว่าค่ะ”
“ไม่ทราบว่าคุณคือ...”
“ขอโทษค่ะ ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อบุษบาบรรณ เป็นผู้จัดการไร่ภูผา”
“อ๋อค่ะ แล้วไงคะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าวันนี้นายดินไม่สะดวก ให้คุณมาใหม่วันหลัง”
“นายดิน...หมายถึงดินแดนน่ะเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ”
“เป็นแค่ผู้จัดการไร่ทำไมถึงไปเรียกว่านายดิน”
“แล้วจะให้เรียกว่ายังไงล่ะคะ ตามตำแหน่งแล้วหัวหน้าคนงานก็ต้องเป็นลูกน้องของผู้จัดการไร่อยู่แล้ว”
“ดินบอกคุณว่าเขาเป็นหัวหน้าคนงานหรือคะ”
“ใช่ค่ะ คุณอย่าวิตกเลยว่าฉันจะไปก้าวก่ายความสัมพันธ์ของคุณสองคน แต่ตอนนี้คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ”
